Meeting My Ex As My Professor [COMPLETED]

Chapter 43

Huminto ako sa paglalakad nang minsan pa ay maramdaman ko nanaman ang pagkulo ng tyan ko. "Wait!"

Hindi ko alam kung huminto din sila pero hindi parin sila bumibitaw sa braso ko. "Ang sakit ng tyan ko! Paggamit muna ng banyo."

Hindi nila ako pinansin, nagpatuloy nalang ulit sa paglalakad.

Pag ako nakaligtas dito. I will surely sue this kidnappers! Akala ba nila nag bibiro ako na masakit ang tyan ko? For goodness! May lbm po ako! They should understand dahil tao din sila.

Naiiyak na ako dahil sa kaba na baka mapatay ako at dahil sa sakit ng tyan. Feeling ko nga ilang sandali nalang ay sasabog na ang lahat ng #%*+ ko.

I need to use comfort room. Sobrang lamig na ng pawis ko.

"Nandito na tayo." Rinig kong may nagsabi non. Yung nagsalita kanina na kidnapper.

Naramdaman kong may kumalas ng tali sa kamay ko kaya naman agad akong napapahid ng pisngi ko at noo ko dahil sa pawis.

Sunod namang tinanggal ay ang blindfold sa mata ko.

Napatigil ako ng makita kung saan kami nagpunta ng kidnappers. Napakunot ang noo ko. "Ano bang klaseng kidnappers ang mga to?"

Seriously?!

Nakayuko ako kaya naman ang una kong nakita ay ang mga lobo sa sahig.

Inangat ko ang tingin ko only to find out na maraming nakatingin sa akin. Napahinto ako at napakunot ang noo. May ano?

Lumingon ako sa likuran ko at nakita pa ang mga taong kanina ko pa kasama sa van.

"Sandy, Neeon, Baste and Lian kayo ang dumukot sakin?" naguguluhan kong tanong.

Sabay sabay silang tumango sa akin.

Binalik ko ang tingin ko sa paligid.

Mommy's present, tito and my step brothers, nakita ko rin ang ilan sa mga co-teachers namin ni Sandy. Napansin ko rin sila Kairo at ang parents nila ni Calix, sina tito Thomas at tita Bea.

Ano bang mayron? Bakit biglang nagtipon tipon ang mga taong ito dito?

"Naya, look." Nakangiting sabi ni Baste habang tinuturo ang likuran ko. I followed him, lumingon ako habang nagpapahid ng mga mata. Nakita ko si Calix na naglalakad papalapit sakin habang hawak ang isang bungkos ng rosas.

Napaiyak ako kasi hindi ako informed. Walang ka ideideya kung ano ang mayroon. Hindi nya ako rinereplyan sa text at hindi rin sya nagttext sa akin. Tapos ngayon may suprise pa kung kelan naman nagwawala ang tyan ko at nakapajamas lang ako.

"May ano ba talaga?" Umiiyak kong tanong habang naglalakad sya papalapit sa akin.

Calix is wearing his brightest smile.  Ang gwapo kong boyfriend, naglalakad papalapit sa akin habang nakangiti ng sobrang ganda.

"This night is special naya." Paguumpisa nya. Naririnig ng lahat ng tao dito ang pinagsasasabi nya. Naka telecast ang sinasabi nya. "Today, I'm gonna ask someone who I love the most the question I've been longing to ask her."

Napalunok ako. Ramdam ko ang pagkabog ng dibdib ko.

"I remember many years ago, the first time we met, for me that's the luckiest day of my life. That day I met the woman that I will love for the rest of my life. You are the most beautiful that girl that I've known. One thing about you, you always doubt yourself, palagi mong sinasabi that nothing's special with you. If you can only see what's inside my heart, Naya. You're the most special girl here in my heart."

Hindi ako makapagsalita. Kanina umiiyak ako dahil sa pagaakalang mamatay na ako pero ngayon, naiiyak ako dahil sa mga sinasabi ni Calix. Inabot nya sa akin ang hawak nyang bulaklak na kinuha ko naman. "Love, I'm not your mr. Perfect, I know there are times that you cry because of me, a lot of times. I'm not your mr. Perfect, I'm just Mr. de Real, your perfectly imperfect man who loves you and willing to love you until the end. I can't promise you the perfect life, but I promise, kung ano man problema ang dumating, I'm not gonna be the coward Calix the same as before. Pangako kong sasamahan kita hanggang pagtanda natin. I'll stay by your side till we're gray and old. I'll love you endlessly."