Meeting My Ex As My Professor [COMPLETED]

Chapter 14

"And who the hell are you?" mataray at pasigaw na sabi ng isa sa mga babaeng humarang sa amin ni Sandy.

Tinawanan sya ni Sandy, "Sandy Pascual. Bakit?"

"So what? Hindi naman ikaw ang hanap namin."

Napansin ko lang, para akong nasa teleserye. Palaging may mga mean girls sa paligid ko. Kailan ba sila mawawala?

"Baliw ka pala, eh. Tinanong mo kaya kung sino ako."

"Whatever, bitch." Irap nito.

Naasar sa sinabi nila si Sandy at akmang susugurin ang mga babae mabuti na lamang at nahawakan ko sya sa braso. The last thing I want to happen today is to engage in a fight. I swear, I have no energy for this. Gusto ko lang ng tahimik na buhay.

"Sandy!" I screamed at her in a whisper. Nilingon ako ni Sandy at akmang sisermunan nang makita ko ang isa sa mga babaeng akmang hahatakin ang buhok ng kaibigan ko. Mabilis kong kinabig si Sandy upang mailayo sa babae.

Huminga ako ng malalim at hinatak sya ng tuluyan upang tumakbo. Wala naman nang nagawa si Sandy kundi sumunod sa akin. Talaga namang diterminado ang mga babaeng iyon at nagawa pa kaming habulin.

Mas binilisan pa namin ang pag-takbo. Nang makita ko naman na wala na sila ay napagpasyahan ko nang huminto. Habol hininga kong pinahiran ang mga pawis kong tumutulo.

"Bakit ka ba tumakbo?"

Nilingon ko sya. Hingal na hingal na nakahawak sa bewang nya. Lumapit ako sa kanya, kahit hingal na hingal ako ay pinitik ko sya sa noo.

"Aray, ha!" Sigaw nya sabay hawak sa pawis na pawis nyang noo.

"Ano ba kasing balak mo? Gusto mo bang mapagtulungan tayo ng mga babaeng yon? Naku hindi mo gugustuhing maranasan ang mga dinanas ko."

Humawak sya sa mga tuhod nya at huminga ng malalim. "Tinawag kaya akong bitch, hahayaan ko lang ba yun?"

"Bakit totoo ba?"

Umayos sya ng tayo at pinitik din ako sa noo, "alam mo minsan itry mong lumaban. Kaya lagi kang kinakayankayanan hindi ka kasi lumalaban. Hindi sa lahat ng pagkakataon ay applicable ang pagiging mabait, Naya."

"Ayoko lang kasi talaga ng away."

"Pero yun parin ang nangyayari kaya kung ako sayo, di ko sila hahayaang kayankayanin ako. Subukan uli nilang awayin ka ako sasapak sa kanila," umirap sya kaya naman nalingon sya sa ibang direksyon. Sandaling napahinto si Sandy at napangiti.

Kumaway sya ng nakangiti ng pagkalawak lawak, "sir!"

Napakunot ang noo ko sa sinigaw ni Sandy.

"Sir Axel!" tawag pa nya at nagtatalon talon pa.

Napakagat ako ng madiin sa labi ko at agad na napatingin sa tinatawag ni Sandy. Umiling ako ng paulit ulit sa kanya upang tigilan nya ang pagsigaw pero hindi nya ako pinansin.

"Sir! Sir! Sir!" paulit ulit nyang sigaw.

"Sir! Yooohoo! Dito!" sigaw nya.

Sa mga oras na to, gusto ko talaga syang sapakin. Alam naman ni Sandy at sinabi ko rin sa kanya kanina kung gaano ako nahihiya kay Calix dahil sa nakasulat sa dyaryong nabasa namin. Sa ngayon, ayaw ko muna syang harapin. Ayoko lang magalit sya sa akin. Kailan lang kami nagkaayos.

Huminga ako ng malalim at humakbang papalayo sa kanila dahil narinig ko ang pagdating ni Calix. I'll just go.

"Si Babyloves mo ba hanap mo? Nandito sya kaso, mukhang balak ka pa atang takasan," rinig kong sabi nya sabay hawak sa kamay ko. Pinalo ko ang kamay nya para bumitaw pero ayaw nyang patinag.