Meeting My Ex As My Professor [COMPLETED]

Chapter 17

Naya

Sobrang lamig. Nanlalata ang katawan ko at sobrang sama parin ng pakiramdam ko pero hindi ko mapigil ang sarili ko sa pag iyak. Baste just left me. I don't know when will I see him again. Pag nakita ko ba sya, iiwasan nya nanaman ako?

"Naya." Rinig kong may tumawag sa akin kaya naman nilingon ko ito.

Agad kong pinahidan ang mga luha ko.

Lumapit sa akin si Calix. Umupo sya sa tabi ko at agad akong niyakap. Marahan nyang hinaplos ang buhok ko at paulit ulit akong hinalikan sa gilid ng ulo ko.

Tahimik akong umiyak sa balikat ni Calix.

Nahihilo ako at nanghihina pero hindi ko magawang tumigil kaiiyak. No matter how hard I try.

Baste and Calix are fairly important to me. I can't afford losing which of them. Kung hindi kami nagkabalikan ni Calix, hindi magagalit si Baste.

Humiwalay siya sa pagkakayakap nya sa akin at pinahidan ang mga luha ko.

"Baste came over." Napayuko ako at pilit na pinigil ang mga paghikbi ko. Kinagat ko ang labi ko.

Pinahidan nya ulit ang mga luha ko at napabuntong hininga. "Hush, love. You're still sick." Hinawakan nya ang kamay ko.

Dama ko ang init ng mga kamay nya.

"Baste hates me." I cried.

Hindi kumibo si Calix bagkus ay niyakap nya akong muli. Marahan nyang hinaplos ang buhok ko.

Ilang minuto rin ang lumipas na ganon kaming dalawa. Tahimik lang sya habang ako naman ay umiiyak. I swear something about Calix's hug makes me feel that everything's fine. Everything will be fine.

Calix's hug is like my home. His hugs are my comfort.

Huminga ako ng malalim at nagpahid ng mga luha ko. Sandali akong kumalas sa yakap nya. Agad namang hinawakan ni Calix ang pisngi ko.

Pinagmasdan ko ang mukha ni Calix. I sure cannot afford to lose him.

Hindi ko kayang iwan si Calix. Mahal ko si Calix.

"How do you feel right now, love? Masama parin ba ang pakiramdam mo?"

Inayos nya ang buhok kong bahagyang tumatakip sa mata ko. "I was so afraid earlier. You don't know how worried I am."

"Sorry Calix, napag-alala kita."

"It's alright, love. Just please get better." He smiled at me.

Okay hindi na ako sumagot pa. Nakatingin lang sa akin si Calix. Nakatitig. Hindi ko mapigilan na biglang mahiya at ma conscious sa tingin nya.

Napatakip ako ng mukha gamit ang mga kamay ko. "Wag mo kong titigan! Ang pangit ko ngayon! Baka iwan mo ko bigl—." hindi ko na natuloy ang sasabihin ko nang tanggalin nya ang kamay ko mula sa pagkakatakip nito sa mukha ko.

Ngayon ko lang narealize yung sobrang pangit ko ngayon, paniguradong namamaga namamaga ang mga mata ko, gulo gulong buhok, sigurado rin na namumula ang ilong ko gawa ng kaiiyak.

I heard Calix giggled. "You're beautiful that's for sure. You're the most beautiful girl I've ever met."

Ramdam ko ang pag init ng mukha ko. Paniguradong namumula ako sa ginagawa ni Calix.

"I love you, Naya. I'll never get tired of looking at you." Calix smiled.

My heart fluttered.

"I love you too, Calix." I smiled back at him. "Don't ever leave me. Wag mo kong iiwan, wag mo kong lalayuan."