Forbidden

Chapter 30

Dalawang araw ko nang hindi nakikita si Jared. Nakita ko si Czar at may pasa siya. Hindi ako sure kung may pasa nga siya o namamalik-mata lang ako.

Naging kuryoso ako nang biglang umalis si Jared.

At, nakita ko pang may pasa si Czar!

Nagsuntukan ba sila?

Anong dahilan?

Naalala ko bigla ang sinabi ko kay Jared na galit sa akin si Czar. Hindi kaya... No, hindi pwede!

O baka naman... No! Hindi talaga!

They wouldn't punch each other just because of me. Magkapatid sila, pinsan lang ako!

Sa sobra kong pag-iisip ng mga ganun ay biglang may nakabangga ako.

"I'm so sorry," sabi ko.

Inangat ko ang tingin ko sa lalake at nakita ko ang ngiti ni Denis.

"Denis!" I hug him quickly. Hindi ko rin siya nakita kahapon kaya na-miss ko rin siya.

"So kamusta ang game niyo?" I asked.

Umismid siya. I already get it.

"Second place kayo?" I asked.

Ginulo niya ang buhok ko.

"Stop it!" Saway ko. "Mahirap kaya mag-dutch braid! Sinisira mo ang hairstyle ko."

Marahan siyang tumawa. "Ikaw kasi eh! Alam mong dalawa lang iyung magkalaban, may second place ka pang nalalaman. Diretsuhin mo na lang kaya ako. Talo ang team namin."

"The word 'second place' is less masakit kaysa sa word talo!" Napairap ako sa kanya. Minsan kasi dapat matuto rin sila ng Euphemism.

Ginulo niya ulit ang buhok ko. Ibang klaseng lalake ito ah!

Nagulo na ng tuluyan ang braid ko. "Bwiset! Sinabi nang huwag guguluhin ang buhok ko eh!"

Hinampas ko ang braso niya ng librong hawak ko.

Kinuha niya ang libro mula sa akin. "Chill, dude! Hindi naman magulo ah. Loose lang!"

"Gago! Alam mo naman gusto ko ng braid na malinis talaga. Hindi iyung ganito!"

Hinawakan niya ako sa balikat. "Sorry na."

I poked his head. "Nag-sorry nga hindi naman seryoso. Apology not accepted."

Napanguso siya. "What do you want me to do then?"

My lips curved in a mischevous grin.

"Ilibre mo ako," sabi ko.

He brush his hair upwards.

"Sinasabi ko na nga ba eh," sabi niya at napailing.

"So, ililibre mo ako o hindi?" I asked.

"Ano pa ba ang magagawa ko?" Sagot niya.

Hinawakan ko siya sa braso at hinila palabas ng school. "'Lika na!"

Paglabas namin sa university ay hinila ko siya sa malapit na shop na nagbebenta ng dessert.

"Ano gusto mo?" Tanong niya.

"Isang slice ng Chocolate cake tapos Coke," sabi ko sa kanya.

He look at me wierdly. "Hindi ka ba dina-diabetes niyan?"

"No," napailing ako.

"Hindi ka rin nagkaka-cavities?"

"Well, no pero pinapasta ko lang kasi sabi ni Mama," sabi ko. "Why?"