Different wolf {the alpha 2} = voltooid ✔️

29

Milo had me tijdens een pauze los gelaten maar had me wel duidelijk gezegd dat ik moest blijven staan waar ik stond. Dat deed ik ook. Hij was verdwenen tussen de menigte en vertelde me dat hij eten was gaan halen en drinken voor ons beide. Ik had mezelf op de grond neer gezet en tuurde naar de menigte. Raven was zodra we bij de roedel waren aangekomen weg gegaan van mij en Milo en had niets meer van zich laten horen. Hij was goed bezig door dit te doen.

Toen Milo terug kwam met twee appelsienen en een beker met een doorzichtige vloeistof erin glimlachte ik droog naar hem.

'Sorry dat het zolang duurde. Ik was nog even aan het praten met Emilia.' Ik verstijfde bij het horen van die naam.

'Oh.' Zei ik.

'Ken je haar?' Milo keek Me aan.

'Nee.' Ik schudde mijn hoofd.

'Ze zei van wel.'

'Oh.' Ik slikte en nam de appelsien uit Milo zijn handen voor ik ze begon te pellen. Ik verdeelde de stukken over ons getweeën en at hem slordig en happend naar eten op. Nu pas besefte ik hoeveel honger ik werkelijk had.
Toen ik het water uit de plastic beker in mijn mond liet glijden huiverde ik. Het koste me moeite om niet de hele beker leeg te drinken maar het leek me uiteindelijk wel te lukken.

'We gaan verder!' Hoorde ik Isabel tussen de menigte door roepen.

Ik keek Milo aan. En voor hij me vast kon grijpen liet ik mezelf door de menigte verdwijnen. Ik had geen zin in knietjes in mijn rug. Ik kon even goed op mezelf lopen. Ik kon nu toch niet meer weg. Ik kon dan ook maar beter hier blijven en ervoor zorgen dat ik Raven nooit meer hoefde te zien zodra ik over de grens was.

----

Toen we al een stuk door gelopen waren merkte ik dat ik recht achter Emilia liep. Ik moest haar spreken. Ik wist dat ik dat moest doen.

'Emilia.' Bracht ik dan ook uit.

'Ja?' Ze leek het aardig te vragen tot ze zich omdraaide en mij zag staan. Dat zorgde er voor dat ze tot stilstand kwam en ik bijna tegen haar op botste.

'Kunnen we praten.' Ik slikte.

'Nee.' Zei ze simpel weg voor ze zich omdraaide en weg liep.
Maar ik hielt haar tegen door haar arm vast te grijpen waardoor ze verstijft bleef staan.

'Alsjeblieft. Ik doe je niks. Echt niet. Ik ben niet zoals Khellam dat weet je.' Ik keek haar medelevend aan.

'Ik weet het.' Fluisterde ze.

'Het spijt me voor wat er gebeurd is. Ik wil je gewoon spreken.' Ik trok haar de menigte terug in.

'Hij was vreselijk. Door hem ben ik nu hier.' Fluisterde ze. 'Niet dat ik het erg vind. Maar toen ik je zag. Ik dacht dat hij er misschien was.. vroeger waren jullie namelijk niet van elkaar te scheiden.' Ik snoof toen ze dat zei.

'Hij is een schurk. Een debiel.' Ik schudde afkeurend mijn hoofd.
'Wat hij je heeft aangedaan. Het is vreselijk.'

'Heeft hij verteld wat hij heeft gedaan.' Ze opende haar mond toen ze nog wat wou zeggen maar ik was haar voor.

'Nee! Nee.. maar ik hoorde het. Dat het vreselijk was.'

'Oh.. ja.' Emilia knikte.

'Waarom ben je uit het district gezet?'

'Ik werd beschuldigd van moord op mijn ouders.' Zei ze. 'Ze werden dood gevonden in mijn kamer.'

'Maar..' Emilia was me voor.

'Maar ik was het niet. Het was Khellam die het had gedaan.'

En nu was ik de gene die tot stilstand kwam. Ik gooide mijn handen voor mijn mond.

'Oh god.' Piepte ik.

'Het geeft niets. Het was mijn schuld.' Ze bleef vriendelijk staan en glimlachte. Maar die glimlach zag er gebroken uit.

'Waarom heeft hij dat gedaan.' Mijn stem klonk zo hoog en vol medelijden dat het eng werd.

'Hij misbruikte me. Verkrachte me. Hij vond het leuk, om me pijn te zien lijden. Hij zei dat het hem opwond. Hij zei dat als ik niet deed wat hij vroeg, hij mijn ouders wat aan zou doen.' Ze haalde haar schouders op alsof het niets was. 'Dat wilde ik niet geloven. Ik dacht dat hij toch nog een beetje goeds in hem moest hebben. Maar hij heeft me het tegendeel bewezen.' Emilia slikte.

'O mijn god.' Ik haalde mijn handen door mijn haar en trok er aan. 'Ik vind het, zo. Zo erg voor je.' Bracht ik uit.

'Je moet geen medelijden met me hebben. Dat had ik ook niet voor mezelf toen dit alles gebeurde.'

Eindeeeee.. nee nee grapje.. oke stom grapje :/ oke tot het volgende deel xD.. we komen nu echt dicht aan het einde.. aaaah oke oke x