Stonehearts 2: Amethyst

Thirty Nine

Busy akong ilagay yung mga ultrasound strips ng baby namin sa album na binili ko. I thought of making an album sa paglaki ng anak namin sa tiyan ko. From the very first one hanggang sa maipanganak ko siya ilagagay ko rito.

Chance bought me a Polaroid camera, napansin niya daw kasi na marami akong pictures nung bata ako kaya gusto niya rin daw ganoon din si baby.

We agreed of not moving kahit kapag kinasal kami soon. Wala naman kasing titira rito sa bahay, since daddy decided na mag-stay na for good sa US. Uuwi parin naman daw siya, pero soon kapag naka-recover na siya ng husto.

Inilagay ko yung pinaka-unang itsura ni baby sa first page ng album katabi nun ang picture naming dalawa ni Chance. Maliit pa si baby nito, oblong palang ang itsura niya. Then on the next page, yung ultrasound niya nung first time naming narinig ang heart beat niya. I smirked when I remembered the look on my fiancé's face.

"Okay, so ready na ba ang mommy at daddy sa heartbeat ni baby?" Donna asked as she hovered the joystick of the ultrasound machine. Chance was standing beside me but not looking at me. He was intently watching the monitor teary-eyed. Nung una ko kasing ultrasound hindi ko siya kasama.

"Oo Dons." Sagot ko dahil mukhang napipi nanaman si Chance. He was gripping my hand tight while Donna is carefully moving the scanner on my bump.

Then after a few seconds, we heard a sound coming from the machine. Tunog tambol na mahina, "There you go." Donna said with a smile on her face, "Ito ang baby niyo, ayan yung heartbeat niya." Turo niya sa monitor. May bilog na puti na tumitibok, yun daw ang puso ng baby namin.

Natuwa ako sa reaksyon ni Chance dahil kulang na lang halikan niya yung monitor. Ilang beses niyang pinaulit-ulit kay Doc Donna yung pagsusukat ng pintig ng puso ni baby. He even recorded it at ginawa niyang ringtone.

I bit my lip as I continue pasting and cutting. Grabe, ang bilis lang ng panahon. I'm already seven months, three weeks, and 5 days pregnant. Si Chance kasi gusto accurate ang bilangan ng pagbubuntis ko, that's the first thing he does every morning. Mag-cross out ng araw sa kalendaryo. He can't really wait for out little angel to be born. Lagi nga niyo itong kinakausap bago kami matulog.

"Mahal ko, andito na yung pinabili mong ice cream. Andito na rin ang lalakeng mahal mo." Tawag ni Chance sa baba, nasa kwarto kasi ako.

I pasted the last part of the album bago ako nagmadaling lumabas ng kwarto. Chance was already looking up the second floor when I came out, obviously waiting for me.

"Ah, there's the woman I love." He said with a smile making my heart lurched in delight. "Dahan-dahan sa pagbaba." Bilin niya, taking two steps up on the stairs meeting me then.

"Na-miss mo ba ako?" He teased while leaving feather light kisses on my lips. Nipping it once in a while. Naalala ko tuloy yung isang away namin nung nakaraan.

"Bakit ba ayaw mo?" Now I sound like a goat in heat! This pregnancy hormones is a pain in the ass. Alam niyo yun diba? Pregnant women are horny. May mga bugso ng init ang katawan ko. Pero si Chance, he's making me frustrated.

"Mahal p-please calm down." Chance said as he reached over me. Tinalikuran ko kasi siya. I am at the verge of crying. Nakahanap na kaya siya ng iba? Maybe dahil hindi na ako seksi! I've been gaining weight since my pregnancy.

"Love, mahal ko. Please look at me." He again pleaded. Sinapok ko ang kamay niya. He sighed before reaching for me again, kissing my shoulder in the process. I shrugged him off. Pero hindi siya natinag, patuloy lang siya sa paghalik sa balikat ko.

"Chance ano ba?! Di mo gusto diba? Dun ka nga!" Inis na ani ko, sabay urong ng palayo sa kanya. I am on the edge of the bed. Hinigit niya ako sa bewang.

"Mahal, malalaglag ka niyan. Baka mapano ka pa. Halika nga dito." He said sweetly. Hindi ko na siya kayang tiisin. I looked at him with a pout plastered on my face. He grinned before kissing me, making my anger drain in an instant.

"Hindi naman sa ayaw ko mahal. Trust me gustong-gusto ko. I love making love to you. Pero hindi muna ngayon, ang laki na ni baby oh. Natatakot ako dahil baka masaktan ko lang kayo." He said as he runs his hand up and down my belly.

"Akala ko may iba ka na. Akala ko naghanap ka ng iba dahil hindi na ako maganda. Mataba na kasi ako." I answered, my lips quivering because of my tears.

He looked at me baffled before kissing my tears away. "Ha? How can you think that? Ikaw lang ang maganda sa paningin ko. Saka paano ako maghahanap ng iba eh ayaw ko ngang mahiwalay sa iyo. Ang mahal ko talaga, masyadong paranoid. Alam kong gwapo ako, pero ikaw lang ang babaeng nagmamay-ari ng buong ako." I scowled at him dahil sa kayabangan niya. Natawa siya sa naging reaksyon ko.

He straigtened my creased eyebrows, "Sana ganito pa rin ang sex drive mo kapag hindi ka na buntis." Bigla niyang sabi ng may ngisi. I glared at him even more.

He laughed saka niya ako hinalikan ulit. Making me mindless. Akala ko nga sandal lang yun. But his kisses became more demanding, hotter, bolder, hungrier. I opened my mouth when his tongue sought entrance.

"But I can still cater your needs without penetration." He said huskily when we both come up for air. His hand slidding down my belly and inside my damp panties. "Hmmm, ready for me already." He whispered as he rubs my sweet spot in a circular motion. "I'm gonna make your pussy wet and sore with my kisses wife." He said in a coarse voice before we went inside the covers.

"Mahal ano ba yang kinakain mo?" Chance asked, yung mukha niya hindi ko maintindihan ang expression. Para siyang naaasiwa na ewan.

"Pagkain." Sagot ko sa kanya sabay lagay ng ice cream sa nakagatan ko na na nilagang itlog. He looks like he's goinf to barf.

He moved his hands on my belly, "Chandler anak, okay ka lang ba jan? Hindi ka ba nasusuka sa mga kinakain ng mommy?" I raised my eyebrow at him, he smiled sheepishly before kissing me on the cheek. "Uy, joke lang mahal. Kita mo na sinusungitan mo naman ako." Biro niya.

Sasagot sana ako ng biglang sumipa ang anak namin. Napahawak ako sa edge ng mesa sa harap namin. Chance's eyes widen ng nakita niyang napapikit ako, anlakas kasi sumipa ni Chandler.

"B-bakit masakit ba?" Tanong ni Chance, supporting my lower back and my belly. Umiling ako, "Hindi mahal. Sumipa nanaman kasi si Chandler."

Ngumisi siya, "Wag na daw kasi tayong mag-away. Ayaw niya. Diba anak?"

"Oh!" Napadaing ako ng sumipa ulit ang anak ko. I have a feeling na daddy's boy ito paglaki. Kinuha ko ang kamay ni Chance at inilagay yun sa parte kung saan ko nararamdaman ang sipa ng baby namin. "Magsalita ka ulit mahal, he reacts to your voice." Utos ko.

Chance looks like a kid on a toystore sa sinabi ko. He bit his lip before he knelt and face my big belly. "Anak, mukhang magiging soccer player ka paglaki ha. Lakas mong sumipa, nagugulat si mommy." Tawag niya. And again, our son kicked.

Chance was in complete euphoria. Hindi ito yung una, pero lagi naman siyang ganyan maka-react sa tuwing gumagawa ng kilos ang anak namin.

"I love you so much Amorr." Banggit ni Chance ng natapos na niyang kausapin ang anak namin. Now he is standing infront of me, his hands on my sides.

I smirked at him. "Talaga? Kainin mo nga yung ice cream ko kung love mo ako." I playfully said.

He groaned, "Mahal, lactose intolerant ako. At sa pagkakaalam ko hindi lactose free ang Arce."

"So hindi mo ako mahal?"

Napahalinghing siya bago niya ako hinalikan sa noo. "Sabi ko nga kakainin ko kahit sasakit tiyan ko mamaya." Bulong niya sabay subo sa pagkain na inaalok ko. I smiled, hindi na ako magtataka kung magiging kamukha ng asawa ko ang anak namin dahil hindi ko naman mapagkakaila na siya ang pinaglilihian ko.