The girl from my dreams || Min Yoongi #BKAW18

III

Jin:''Έμαθες πως την λένε;''

JM:''Είναι όμορφη;''

JH:''Άντε πες μας, θα μας σκάσεις!''

Ήμουν αρκετά χαρούμενος για το ενδιαφέρον τους έτσι μόλις φάγαμε, άρχισα να τους περιγράφω το διαφανές κορίτσι που μου είχε πάρει τα μυαλά καθώς και όσα είχαν συμβεί και είχα νιώσει. Όλοι με κοίταζαν με προσοχή, αφήνοντας μερικοί το στόμα τους ανοιχτό και άλλοι τα χαμόγελα τους να κάνουν την παρουσία τους.

Rapm:''Πρέπει να μας την γνωρίσεις κάποια μέρα.'' Είπε, ξυπνώντας τους υπόλοιπους από το λήθαργο που τους είχαν προκαλέσει τα λόγια μου.

S:"Θα την ξανά συναντήσω σήμερα στις 7 στο super market που είναι λίγο πιο κάτω.'' Είπα προσπαθώντας να αποφύγω την απάντηση που θα έδινα στον Rapmonster. Για άλλη μια φορά το dorm μας γέμισε από τις ενθουσιασμένες φωνές των αγοριών.

Οι ώρες κύλισαν με παρέα τα αγόρια, κάνοντάς μου ερωτήσεις οι οποίες οι περισσότερες είχαν ως απάντηση την ατάκα της Alice:'Θα μάθω όταν έρθει η ώρα.'

Όταν έφτασε η ώρα που είχε ορίσει η ίδια για την δεύτερη συνάντηση μας, τα παιδιά με αποχαιρέτησαν θυμίζοντάς μου αυτά που έπρεπε και αυτά που δεν έπρεπε να κάνω σε ένα κορίτσι. Πίστευαν πως δεν είχα ξανά ερωτευτεί. Πίστευαν πως είμαι άχρηστος σε τέτοια θέματα. Πίστευαν λάθος. Είχα ερωτευτεί και πληγωθεί αρκετές φορές στο παρελθόν. Αλλά τότε ήταν διαφορετικά. Παραμύθια. Μια ψευδαίσθηση. Η Alice είναι διαφορετική περίπτωση. Η Alice δεν είναι σαν τα κορίτσια που έχω γνωρίσει και γνωρίζω και ούτε θα γίνει. Εκείνη διαφέρει. Μπορεί να κάνω και λάθος. Μπορεί να υπάρχουν πολλές σαν την Alice αλλά εμένα με νοιάζει μόνο η Alice. Να η διαφορά! Με νοιάζει μόνο εκείνη. Μπορεί να είμαι ερωτευμένος μαζί της; ...Όχι. Το θεωρώ αδύνατο. Έχουμε συναντηθεί μονάχα 3 φορές. Δεν μπορώ να ερωτευτώ μια άγνωστη, σωστά;

Μόλις βγήκα από την πίσω πόρτα, ο ψυχρός αέρας χτύπησε στο πρόσωπο μου όπου δεν μπορούσε η μαύρη μάσκα μου να καλύψει. Έβαλα το μαύρο, επίσης, καπέλο μου, κούμπωσα το μπουφάν μου και άρχισα να περπατάω προς στο σημείο συνάντησης μας που είχε ορίσει. Οι σκέψεις μου με βύθισαν ξανά οι οποίες κατέληξαν ξανά στην Alice. Περίεργο που κατέληγαν πάντα σε εκείνην. Επίσης περίεργο ήταν και οι χτύποι της καρδίας μου όπου αυξάνονταν σταδιακά όταν την έφερνα στην θύμηση μου. Περίεργο.

Όταν έφτασα έξω από το κτίριο του σούπερ μάρκετ, είδα την αδύνατη φιγούρα της να κοντοστέκεται και να κοίτα την γυάλινη πόρτα, σκεπτική. Άραγε τι να σκέφτεται πάλι; Μετά, για άλλη μια φορά, το βλέμμα μου έπεσε πάνω στο σχεδόν γυμνό σώμα της. Φορούσε ένα σκισμένο μαύρο τζιν παντελόνι που μέσα του είχε τοποθετήσει την μαύρη κοντομάνικη μπλούζα της, συνδυάζοντας τα με τις μαύρες μπότες της.Τα μαλλιά της αυτήν την φόρα, δεν ζέσταιναν τους γυμνούς ώμους της, αγκαλιάζοντας τους διότι τα είχε πιασμένα αλογοουρά. Η σκέψη πως έπρεπε να την πλησιάσω έκανε την καρδία μου να χτύπα σαν τρελή και το στομάχι μου να δένεται σε έναν μεγάλο και σφικτό κόμπο. Μέτα από λίγα δευτερόλεπτα όμως, πήρα μια βαθιά ανάσα και την απόφαση να την πλησιάσω, προσπαθώντας να κρύψω τον εσωτερικό χαμό που μου είχε προκαλέσει η παρουσία της. Όταν την πλησίασα το γνωστό άρωμα της, που με μέθυζε και με υπνότιζε, προερχόταν πλέον από το λείο και λευκό σώμα της.