His Personal Assistant slash Bedmate (completed)

Chapter Seventy Two

Remember Samaniego? Sino nakakaalala?

By the way surname po yan hindi po pangalan.

Hula hula.

Alam niyo ba yung feeling na para akong nasa dead end ng story. Yung alam ko kung ano yung susunod na mangyayari kaya lang hindi ko alam kung papano sisimulan yung story?

Kaya pasensya na ngayon lang ang update.

Konting push pa

C=

*****

He was walking back and forth dito sa sala sa mansion ng mga Briones. Wala siyang pakialam kung mahilo man ang mga kasama nila sala. He was so mad right now at the same time scared. Natatakot siya dahil sa kaalamang nasa panganib ang babaeng mahal niya. Its been hours since they heared the news from Paulo na nakidnap si Marie. At ngayon nandito silang lahat sa mansion ng mga Briones, even his parents are also here. Pinapunta na din niya dito ang mga autoridad na tutulong sa kanila sa paghahanap kay Marie. Kahit ang mga kaibigan niyang maaring makatulong sa mabilisang paghahanap dito ay tinawagan na niya and they are on their way right now. Kausap na din ng daddy niya ang police general na tutulong sa kanila sa pagliligtas kay Marie.

Ng malaman nila ang balita ay agad niyang tinawagan ang kanyang head security upang ikumpirma dito ang balita. At ang nasabi lang nito ay wala na si Marie sa rest house ng mga ito sa Baguio ng dumating ang mga ito, and the rest house ay parang dinaanan ng bagyo dahil sa sonpbrang kalat tanda na may nanloob doon. He instructed his men to look around the visinity and the whole Baguio to find her.

Habang tumatagal at lumilipas ang oras ay lalong dumadagsa ang takot sa buong pagkatao niya. He cannot even stand the imagination na may nangyayari ng masama sa mga oras na ito kay Marie. He will kill them all with his bare hands kapag may nangyaring masama dito.

"Antonio bakit wala pa ding balita? Baka kung ano na ang ginagawa nila ngayon sa anak ko. Please sabihin mo sa kanila hanapin na nila ang anak ko. Yung anak ko, bring her back." He heared Tita Sandra say while crying.

Sa bawat pag iyak nito ay parang batong dumadagan sa kanyang puso. He was so terrified of the news that Marie was kidnap but he kneq her parents are much terrified as he is right now. She is afterall their princess, so alam niya kung gaano kahirap para sa mga magulang nito ang sitwasyon ngayon.

"The police are doing everything they can to bring our daughter back sweetheart." Mainahong sabi dito ni Tito Antonio.

"Sandra why dont you take a rest for a while. You need to rest." His mother said while trying to comfort her her friend. His mom is trying to act normal but he knew she was also scares right now.

"No! How can I rest kung alam kong nasa panganib ang buhay ng anak ko! Hindi ko kayang magpahinga knowing my only princess is out there scared with thw hand of those people of abducted her!" Histerical na iyak na ni Tita Sandra and it pain him more.

"Sweetheart we are doing everything we can para ma trace kung nasaan ang anak natin. You have to calm down please." Alo dito ni Tito Antonio pero kita din ang sobrang pag aalala sa mukha nito.

"Antonio ita been hours pero bakit hindi pa sila tumatawag hanggang ngayon." Iyak pa din nito. Niyakapa na ito ni Tito Antonio to comfort her.

"I dont know. Hindi ko din alam." Mahinang bulong ni Tito Antonio dito.

Mahabang katahimikan ang namahitan sa kanilang lahat dito sa sala. He too cannot calm down right now. Sobra sobra ang pag aalalang namamayani sa kanyang buong pagkatao ngayon. He cannot stand the fact that he cannot do anything right now to protect his Marie. Pakiramdam niya wala siyang kwenta ngayon dahil wala siya sa mga panahong kailangan siya nito. He felt so worthless. So fucking worthless.