Chapter Three

19K 292 1
                                    

Hello mga kamaldita!

Happy na one hundred reads pa.

Keep reading..

C=

*****

"Dad want you to go home" He seriously said

Nagsalubong ang kilay niya sa sinabi nito "pardon? Nagkamali yata ako ng dinig kuya" she cross her hands. Sana nga nagkamali lang siya ng dinig sa sinabi ng kanyang Kuya Nathan.

She doesn't want to go back to Philippines. Kahit miss na miss na niya ang lugar na kinalakhan ay ayaw pa din niyang umuwi. She doesn't want to go back to the place that remind her how someone hurt her so bad before.

"You heard me right Tiff, go home!" Mariin nitong sabi sa kanya.

"What?! No! Ayokong umuwi kuya. My.."

"C'mon Tiffany its been ten years nung umalis ka dito and you haven't step foot here since then!" Tumaas na ang boses nito. Madalang lang magtaas ng boses ang kuya niya sa kanya and she is very sure that his so pissed na ito sa kanya.

God! Anong gagawin niya she doesn't want to go home.

"But kuya.." tututol pa sana siya when she heard her mom's voice sa back ground.

"Is that your sister, Nathan?"

Oh great! Sigaw niya sa isip. Mas lalo lang siyang kukulitin ng kanyang mommy.

"Yes ma" his Kuya answered

"Let me talk to her"

Ilang sandali lang lumitaw ang mommy niya sa screen ng iPad niya.

"Hi baby, how are you?" Masuyo nitong tanong sa kanya.

"Im doing great mom. And dont baby me anymore, Im so old na for that" nakasimangot niyang sabi dito.

At her age tatawagin pa siyang baby ng mommy niya? My gosh may baby ba na halos gabi gabing nakikipag make out sa mga lalaki?

She heard her mother laugh lovingly "You're still my baby princess darling."

"Yeah.. yeah.. whatever. How are you and dad?"

"Oh we're good and happy but we will be happier if you go home"

"Nah. I will stay here ma, i dont wanna go home. In fact dito na ang buhay ko ngayon. My job is here and my life is here" walang pakialam niyang sabi dito. She love her mom so much pero kailangan niyang sabihin dito ang gusto niya.

"How could you say that. Nandito kami and your their we missed you so much baby. How can you say na nandyan ang buhay mo? We are your family kung nasaan kami dapat nandoon ka. Its been what? Ten years you have to go home baby please." Narinig niya ang pagdaramdam sa boses nito. And she really felt guilty about it.

"Mom I can't. Palagi niyo naman akong binibisita dito, its better to be that way diba. Pag na mimiss niyo ako we can always skype or facetime. Or you can always visit me here anytime you want. Please dont make me go home. My job is here. Im sorry"

"You call your job a job Tiffany Marie?" She heard her father say. Nakita niya ito sa likod ng mommy niya kaya kitang kita niya sa screen ang naka kunot noong daddy niya.

Okay here we go again. She mentally said to herself

"Tinatawag mong trabaho ang pagbibilad mo ng katawan sa ibat ibang photo shoot?"

"Dad its called modelling not pagbibilad ng katawan. And modelling is far from what you have just said." She said

She know that her father love her so much pero tutol na tutol ito sa ginagawa niyang pagmomodel. Well according to him its "pagbibilad ng katawan". Her father doesn't approved on her life style. His very vocal about it. Kaya naman kapag binibisita siya ng mga ito ay nagpapaka good girl talaga siya dahil nga baka bigla bigla nalang siya nitong hilain pauwi ng Pilipinas.

His Personal Assistant slash Bedmate (completed)Where stories live. Discover now