His Personal Assistant slash Bedmate (completed)

Chapter Sixty

Ay goodluck nalang sayo Kristoff.

Ang gulo mo baby.

Enjoy reading sa magulong utak ni Kristoff mga kamaldita.

At sabay sabay natin siyang e wish ng "GOODLUCK!"

Bukas pa dapat ang update pero dahil natapos ko agad e popost ko na.

Siguro magsimula sa next chapter salitan na ang point of view nila. Ano sa tingin ninyo mga kamaldita?

Pinapahirapan ako ni baby Kristoff

C=

*****

Napaangat ang tingin niya ng marinig na nagbukas ang pintuan ng kanyang opisina at bumungad doon ang kanyang ama. Agad na panakunot ang noo niya ng makita ito.

"Hey dad." He greeted him. "Its late what are you doing here? Kasama mo ba si mommy?" He ask.

"I was just a few blocks away kaya naman naisipan kong dumaan dito. I had a meeting with Antonio. At ang mommy mo nasa bahay." His father said. He seated in the visitor's chair.

"Okay. How is she?" He ask. Sumandal siya sa sandalan ng kanyang upuan at marahang minasahe ang kanyang batok. Nangangalay na iyon dahil sa maghapong pagtatrabaho.

If only Marie is here she will definitely massage him.

Shit damn it! Here he is again.

Marie again. Walang minutong lumipas na hindi niya naiisip ito. He wanted to forget her but damn how will he do that kung ito lang ang laman ng isip niya.

He is trying to make himself busy para hindi maalala ang mga nasaksihan siya kahapon. He went in the office at seven in the morning, wala pa halos ang mga empleyado nila ay nandito na siya at pilit na inaabala ang sarili sa pag tatrabaho. This is the first time that he went to his office at that time, maging si Trina na matagal na niyang sekretarya ay nabigla ng malamang naupa pa siya dito. Nasanay na kasi ang mga empleyado niya na alas nuwebe o alas diyes na siya pumasok.

Buong maghapon siyang nagkulong sa kanyang opisina. He is trying his best to focus sa mga dokumento na kailangan niyang pag aralan pero kahit isang dokumento ay wala siyang maintindihan.

He fucking did not even eat break fast and lunch and now its fucking past seven in the evening pero hindi pa din siya kumakain ng dinner niya.

Wala siyang ganang kumain. Wala siyang ganang magtrabaho pero pinipilit niya ang sarili para mawala ang atensyon niya sa nararamdaman niyang pagka miss kay Marie.

If only Marie is here paniguradong magagalit ito dahil sa hindi niya pagkain ng tama sa oras.

Fuck!

"You're spacing out again." Bumalik ang atensyon niya sa kanyang ama, shit sa harapan pa talaga ng kanyang ama siya natulala. "Just how you space out during our board meeting yesterday. But anyway your mother is.. well I guess she's okay." Naiiling na sabi nito sa kanya habang mataman itong nakatingin sa kanya.

"She does not call me anymore to check out on me. Is she really mad at me?" He ask.

"You could say that. Alam mo naman ang mommy mo gustong gusto niyang maging asawa mo si Tiffany. She adore Tiffany so much, kaya naman ganun nalang ang pagtatampo niya ng malaman niyang hindi na matutuloy ang kasal niyo." Kibit balikat na sabi ng kanyang ama.

"Gustong gusto ko din maging asawa si Marie. Kahit noon pa." Wala sa loob na sabi niya.

Well he dream about that. He dream of marrying the woman he love the most but then he guess his dream will never turn to reality after what happen between the two of them.