His Personal Assistant slash Bedmate (completed)

Chapter Twenty Seven

Okay kay Kristoff muna ang point of view na ito mga two or three chapters lang naman ito eh..

Gusto ko lang maintindihan ninyo yung side niya..

Keep reading nasa kalahati na tayo..yata hahaha

C=

*****

Nanlulumong inihatid nalang niya ng tanaw si Marie habang paalis ito ng opisina nito. Pagkaalis nito ay nagtingo siya sa opisina niya at umupo sa swivel chair niya. Itinungkod niya ang dalawang siko da kanyang mesa at inihilamos ang dalawang kamay sa kanyang mukha.

Hindi niya akalain na magiging ganon ang reaksyon nito dahil lang sa tinanggap niya ang kaibigan niya para magtrabaho sa kumpanya niya. Hindi naman kasi niya matanggihan si Maggie ng makiusap ito sa kanya na magtrabaho na sa kanya.

Actually matagal na niyang sinasabi dito na magtrabaho nalang para sa kanya dahil bukod sa matalino ito at mataas ang kumpiyansa niya na maasahan ito at magagampaman nito ang ibinigay niyang trabaho dito.

That's why he hired her.

Pero habang nasa conference room sila kanina ay naramdaman na niya ang masasamang tingin ni Marie sa kanya ng ipakilala niya si Maggie as Finance head. Hindi niya magawang salubungin ang tingin nito kanina.

Yes he admit na hindi nga niya nabanggit dito ang paghihire niya kay Maggie because he dont find it necessary. Pero agad siyang nagsisi na hindi sinabi dito ang paghire niya sa pinsan nito ng makita niya ang galit nito nung pumasok si Maggie.

He did not mean what he said kanina dito. He know na napatid ang pasensiya niya kanina kaya niya nasabi ang mga iyon. Damn it. He will never allow na umalis ito sa kumpanya niya at mas lalong lalo na he will never allow na umalis ito sa buhay niya.

He waited ten long years para dito. Kahit na gustong gusto na niyang puntahan ito kahit saang lupalop pa ito ng mundo ay pinigilan niya ang sarili niya dahil alam niya ang galit nito sa kanya.

Nakuntento nalang siya sa pagtanaw dito sa malayo. Kahit nasasaktan siya kapag nakikita niya ang unti unti nitong pagbabago. Nasasaktan siya dahil natatakot siya na baka kasabay ng pagbabago nito ay ang pagbabago din ng nararamdaman nito sa kanya. Na mawala ang pagmamahal nito sa kanya.

He is so damn successfull and well respected by his employess and business associated, he is so damn confident kahit na sinompa ang kaharap niya. Pero pagdating kay Marie nawawala ang confidence niya. He is so damn scared at her. Natatakot siya na baka isumbat nito ang lahat sa kanya. Natatakot siya kapag sinabi nito sa kanya na hindi na siya nito mahal.

He is such a stupid ass for what he did to her. He was the one to be blame sa pagbabago nito.

He cannot see the jolly, caring, loving, and innocent Marie. Yung Marie na bumihag sa puso niya. Yung Marie na minahal niya. Yung Marie na sinaktan niya. Wala na yung Marie bago ito umalis.

What he can see is a brave, party lover, liberated Marie. But despire of the difference. Kahit magbago pa ito para sa kanya ito pa din ang Marie na minahal niya. Ito pa din yung Marie na gusto niyang mahalin habang buhay. Kahit gaano pa kalaki ang ipinagbago nito she will always be his Marie.

He open one of his drawers at kinuha buhat doon ang isang letrato na kuha when they were still in good term. It was taken ten years ago. Nasa hacienda sila noon at nakasakay sila sa isang itim na kabayo. Nasa harapan niya si Marie at nakaalalay naman siya dito upang hindi ito mahulog. Magkalapit ang mga pisngi nila sa litrato na iyon. Nakangiti ito ng matamis sa letrato at nakikita mo sa kinang ng mga mata nito ang saya. Habang nakangiti lang siya ng tipid.

He kept every picture na meron sila. Nakatago ang mga iyon sa library sa penthouse unit niya. He make sure na lahat ng ala ala nilang dalawa noon ay nakatago ng mabuti. Kapag miss na miss na niya ito ay yun ang mga tinitignan niya.