His Personal Assistant slash Bedmate (completed)

Chapter Four

Dahil holiday ngayon

Heto ang update mga kamaldita

Enjoy reading

C=

*****

"AHHHH finally after forty eight years nakadating din tayo. Ang sakit ng katawan ko sa mahabang byahe." Reklamo ng kanyang kaibigang si Tyra habang hinihintay nila ang kanilang mga bagahe.

Nasaan sila? Well nasa Ninoy Aquino International Airport lang naman sila.

Yes! After ten long years umupak ulit siya sa Pilipinas.

"Oi bitch welcome home!hahaha"baling pa nito sa kanya.

Inirapan lang niya ito at kinuha ang kanyang mga bagahe. After two weeks pagkatapos niyang magdecide na umuwi na ng Pilipinas here she is nakauwin na din siya sa wakas.

She still remember her parents reaction when they told them na uuwi na siya

Flashback

"Oh my princess im so excited." Tuwang tuwang sabi ng mommy niya ng magkausap sila sa skype.

"Ma dont get too excited baka magbago pa ang isip ko." Nakangiti niyang sabi dito. Masaya siya ng nakikitang masaya ang mommy niya masayang masaya dahil sa pag uwi niya.

"Dont you dare baby princess or i will book a flight right now para lang masiguro ko na matutuloy ang uwi mo."

Natawa siya sa sinabi nito. She know her mother at alam niyang seryoso ito at gagawin nga nito ang sinabi "no need to book for a flight mom. Dont worry hindi na magbabago ang isip ko. No one can change my mind now."

"Finally natauhan ka na din Tiffany" her father say on the other line. Katabi ito ng mommy niya at nakaakbay pa ito sa mom niya. Her parents really love each other, it shows sa mga actions nito. Kahit seryoso ang pagkakasabi ng dad niya ay alam niyang masaya ito sa balita niya, base na din sa pag aliwalas ng mukha nito.

"Yes dad. I miss home anyway and i miss the two of you and kuya" malambing niyang sabi dito. Hindi naging maganda ang huling pag uusap nila, katunayan ay sumama pa nga ang loob niya dito, but she cannot hate her father. She love him so much kaya kahit masama ang loob ay sinunod pa din niya ito.

Nakita niya ang pinipigil nitong ngiti na lubos na nagpasaya sa kanya "we miss you too princess. We will wait for you here." Masuyu nitong sabi sa kanya.

Kahit may naging gap silang mag ama ay nananaig pa din ang pagmamahal nila para sa isat isa. now she question herself kung papano niya natiis na iwanan ang mga ito sa matagal na panahon. Kung hindi lang talaga siya naging tanga noon ay hindi niya kailangang lumayo.

Ng ang kuya naman niya ang nakausap niya ay may agam agam na rumehistro sa mukha nito "are you sure princess.? Kung napipilitan ka lang i can talk to dad"

"No kuya. This is my decision. Para namang ayaw mo akong umuwi niyan eh" nakalabi niyang paglalambing dito, but she knew better.

"Silly! Im so glad that you are finally coming home"

End of flashback

"You're spacing out. Lets go" napabalik siya sa pagbabalik tanaw ng magsalita si Reena

Napansin niyang naiwan na sila ng tatlong kasama pa nila. Hindi niya namalayang napatulala siya.

"Ahmm yeah. Lets go" she smile at her at hinatak na ang bagahe niya.