Breakdown

Kabanata XX

"I'm so sorry."

Panimula niya. Seryoso ang mga mata niyang nakatitig saakin. Kahit ang tagal naming hindi nagkita ramdam ko parin yung sakit.

"Kung ano man an-"

"Please.. Let me explain first."

Mariin kong pinikit ang mga mata at tumahimik.

"I know I've been unfair to you before, but when I say I love you, I mean it. I am not saying this for you to accept me again. Kung alam mo lang ang hirap na dinanas ko nung mga araw na wala ka, para akong pinapatay ng paulit-ulit..."

Huminga siya ng malalim bago nagpatuloy.

"That night you saw me with Natalia, I was t-thinking about you.."

Natigilan ako at napamaang.

"Gross isn't it?"

Mapakla siyang tumawa. Wala akong masabi, nakatulala lang ako sa harap niya.

"Dagdagan pa na sobrang lasing ko.. Sobrang guilty ko nang dahil sa nangyari. I know, I should not blame alcohol. I should blame myself. I'm not strong enough, not good enough for you."

May namumuong luha sa gilid ng mga mata niya parang pinipiga ang puso ko habang tinitingnan siya.

"I just want to say sorry. Please. Alam kong hindi mo pa ako napapatawad sa lahat ng nagawa ko Irish. I'm not asking for more.. Ito lang. After this, I will not bother you again."

Ngumiti siya pero may halong sakit. Nagmamakaawa ang mga mata niya.

"Na-nasaktan ako sa ginawa mo Chris.. Hanggang ngayon sa tuwing naiisip kita m-mukha niyo ang naaalala ko nung gabing yun."

Napahikbi ako. Masakit parin kahot hindi ko siya ganun mahal gaya ng pagmamahal ko sa kanya noon. Naramdaman ko ang mga braso niyang nakayakap saakin.

"Sshhh. I-Im so sorry. Please wag ka ng umiyak. . Kung kaya ko lang ibalik ang dati Irish. Kung kaya ko lang."

Niyakap ko siya pabalik. This will be the last time. Dahil unti-unting gumagaan ang loob ko dahil sa mga binitawan niyang salit. Ramdam kong nagsisisi na siya. Ilang sandali ang lumipas bago ko siya binitawan. Kumalas siya at hinarap ako.

"I'm okay now."

"Does it mean we're okay?"

"Yes. But as friends Chris."

Ngumiti siya kahit hindi ganun kasaya ang mga mata niya.

"It's okay. I can handle it. Thank you.. Thank you so much Irish."

Parang nabunutan ako ng tinik pagkatapos ng nangyari. After exchanging goodbyes we part ways. I'm not if we will see each other again but I wish we would.

"Are you okay? May ginawa ba siya sayo? Anong pinag-usapan niyo?"

Natawa ako sa sunod-sunod na tanong ni Denny. Napasimangot siya.

"We're okay now."

"What?! Balik na naman kayo sa dati? Kayo ulit? Hindi ka pa ba na-"

"As friends. Hindi pa ako tapos Daniela."

Nakasimangot siya ulit. Ayaw niyang tinatawag na Daniela except kung si Alex ang tatawag.

"Mabuti naman at natuto yung gago."

"Denny!"

"Oh? Sorry okay. Gago naman talaga siya diba?"

"Pero nagsisisi na siya kaya tan-tanan mo na."