Chapter 30.

68 10 8
                                    

Ik toets Jai zijn nummer in. Mijn vinger hangt boven het bel icoontje. Voor ik het weet bel ik hem. Na vier keer overgaan neemt hij op.

'Met Jai Wowor'

'Jai, met mij Selena'

'He beauty cheeks, what's wrong'

'Everything'

'Tell me Seleen'

'Jai ik wil weg, weg met jou'

'Pak je tas, ik sta over twee uur bij je huis. App me je adres'

'Tot zo mysterie boy'

'Tot zo beauty'

Ik glimlach en begin met mijn tas te pakken. Ik loop naar benenden. Het is 17:30 dus om 19:00 is Jai hier. Iedereen zit buiten en hebben niet door dat ik hier beneden ben. Ik ga snel naar de gang en ga op de grond zitten. Als ik iemand hoor verstop ik mijn koffer in de meterkast en ga snel op de wc zitten. 'Selena ben jij dat?' Hoor ik mama zeggen. 'Ja mam' Ik kom uit de wc en kijk in haar bruine ogen. 'Mam' fluister ik. 'Om zeven uur wordt ik opgehaald door Jai. We gaan een tijdje weg. Ik kan niet langer hier blijven, het wordt me allemaal te veel' Fluister ik. Haar gezicht staat angstig. 'Oké, als je maar goed op jezelf let Sel. Zorg dat hij je niks doet alsjeblieft' Ik schud mijn hoofd. 'Zeg het tegen niemand. Ook niet tegen Sanne of Kaj' Ze knikt en pakt mijn hand. 'Kom alsjeblieft nog een uurtje buiten zitten lieverd' Ik knik en loop met haar mee naar buiten.

'Ik ga even naar de wc' zeg ik om 18:58. Ik loop richting de deur. 'Selena kan je en biertje voor me meenemen als je terug komt?' Vraagt Kaj. 'Pak zelf' Zeg ik. 'Ik pak hem wel voor je' Zegt mama. Ze loopt achter me aan naar binnen en doet de deur dicht. Ze loopt naar haar jas en haalt er vier briefjes uit van 20,-twee van 10,- en nog twee briefjes van 50. 'Mam dit hoeft-' 'ga maar hij is er' zegt ze en drukt het geld in mijn hand. Er loopt een traan over haar wang en mijn hart breekt. Ik open de deur en pak mijn koffer uit de meter kast. Ik omhels mama stevig en er rollen tranen over mijn wangen.

Ik loop naar de auto waar Jai voor staat te wachten. Hij opent de achterklep en legt mijn koffer daar in. Ik ren nog een keer naar mama om haar nog een knuffel en kus te geven. 'Sylvia?' Hoor ik papa roepen. 'Waar ben je?' Mama kijkt angstig naar de gangdeur. 'Doei mam' Zeg ik huilend. Mama drukt nog een kus op mijn hoofd en duwt me zachtjes naar buiten. 'Snel ga voordat hij het merkt' Ze probeert zich groot te houden, maar bij haar rollen ook de tranen over haar wangen.

'App me als je bij je eindbestemming bent. App me elke dag zodat ik weet dat je oké bent. Ik hou van je' Fluistert ze en ik knik. 'Ik hou ook van jou' zeg ik en loop naar Jai en hij opent de deur. Ik ga zitten en Jai komt ook zitten. Ik zie dat papa schreeuwt naar mama en haar een klap geeft.

Jai geeft gas en we rijden weg.

Ik heb het gevoel dat het niet meer zo goed word ontvangen.. Vinden jullie het nog leuk? EN IK MIS JULLIE LIEVE REACTIES
😢❤️❤️

IS IT LOVE? • Jai Wowor fanfictie || @EmmaleroyxWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu