Chapter 20.

86 8 2
                                    

Ik ga aan tafel zitten en geef niemand een blik. 'Zo ben je afgekoeld?' Hoor ik mijn vader zeggen. Ik negeer hem volledig en gun niemand een blik. Terwijl ik aan mijn nagels aan het punniken ben bijt ik op mijn lip. 'Hallo? Selena heb je me niet gehoord?' Hoor ik mijn vader nog een keer zeggen. Ik zeg nog steeds niks en ga door met waar ik mee bezig ben. Ik weet dat ik nu de drempel over ben voor mijn vader.

Hij staat woest op en zijn stoel valt om. 'Floris!' Sist mijn moeder. 'Ja wat nou Sylvia! Dat kind moet zich gedragen' Nu valt voor mij de druppel. 'Moet ik me gedragen vader? Serieus? Ik doe niks anders. Als ik een keer tegen u uitval dan krijg ik een klap. Als ik daarna nog door ga krijg ik meer klappen, mama krijgt klappen om niks! Waar zijn uw manieren? Melin heeft mijn leven verpest, mijn vertrouwen in mensen, de liefde die ik voor Stefan had was weg. Ik dacht dat hij het zelfde was als u en Stefan. Nadat Melvin in de gevangenis zat kreeg ik de schuld ervan. Het spijt me oké?! Het spijt me dat ik me veilig wil voelen, het spijt me dat ik gelukkig wil zijn, het spijt me dat ik mezelf probeer te zijn, het spijt me dat ik uw dochter ben' Ik gooi mijn stoel naar achter en ren met tranen over mijn wangen naar buiten. Ik hoor Stefan mijn naam roepen en hoor mijn vader dingen roepen. Het boeit me niet. Niks boeit me meer, mijn leven is Fucked up. Ik wil weg, weg van alle ellende. 

~•~

Huilend stort ik me in zijn armen. Mijn schouder gaan op en neer en ik haal kort adem. 'J-ja-jai' Snik ik. 'Sssst stil maar baby' sust hij. 'Je hebt het goede gezegd' Ik begin nog harder te huilen en sla mijn armen om zijn middel en duw mijn hoofd dieper in zijn nek. 'Ik heb h-het zo verklo-oot. Ik ben zo bang' Jai aait over mijn hoofd. 'Selena ik ben bij je' Hij houdt me stevig vast. 'Ik zal bij je blijven'

Pov Jai
'Een eerste indruk heeft heel veel invloed op iemand en mijn eerste indruk van jou was slecht, heel slecht. Dat is niet iets wat zomaar over gaat' Ze geeft me geen blik meer en gaat met een strak gezicht naar binnen. Ik sluit mijn ogen en haal gefrustreerd mijn handen door mijn haren. Waarom ben ik zo'n klootzak. Waarom heb ik naar mijn vader geluisterd? Ik moest niet zo tegen haar doen, haar aanraken, me zo gedragen. Ik wil Selena niet in gevaar brengen. Ik moet haar voor mezelf winnen en niet voor mijn vader.

Mijn vader mag nooit weten dat Selena het meisje is waar ik verliefd op ben.

IS IT LOVE? • Jai Wowor fanfictie || @EmmaleroyxWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu