De Uitwisseling

KAAS

Peter's PoV

Ik ben al paar weken in Nederland, maar voor dit weekend staat er een mogelijkheid voor een uitstapje naar Gouda op het programma. Ik ga zeker mee, want ik heb gehoord dat daar veel kaas is. Als we aankomen in Gouda kijk ik goed om me heen voor een kaaswinkel. "En onthoud goed. Om 5 uur hier weer terug!" Zegt mevrouw Janssen tegen onze groep. Ik loop snel weg. Ik wil zo snel mogelijk naar een kaaswinkel. Ik loop door de straat, terwijl ik om me heen kijk. Dan zie ik er een. Op de gevel staat in grote letters: cheese-kaas-fromage. Ik ren er bijna naar toe. Vlak voor de deur sta ik stil. Ik adem diep in en duw de deur open. De geur die me tegemoet komt is al geweldig. Ik snuif en ruik aan alle kazen. Als in een trance loop ik naar het dichtsbijzijnde stuk kaas. Ik kijk om me heen. De vrouw achter de toonbank loopt net naar achteren en verder is er niemand in de winkel. Als ik zeker weet dat niemand kijkt, verander ik gauw in een rat. Zo kan ik ongestoord alle kazen proeven. Nou ja, ongestoord. Als ik net een hapje van een verrukkelijke kaas neem, roept een vrouw: "Een rat!" En ze rent naar me toe met een kaasmes in haar hand. Ik wil wegrennen, maar ze grijpt me bij mijn lange staart. In paniek verander ik snel terug in een mens. De vrouw kijkt me eerst met grote ogen aan en begint dan te gillen. "Amnesia!" Roep ik snel. De vrouw kijkt duf, maar lijkt nog niet over haar schrik heen. Waarschijnlijk omdat ik niet zo goed ben in die spreuk. De vrouw staart voor zich uit en ik bedenk dat ik beter maar weg kan gaan. Voor ik de winkel uitloop, stop ik snel nog even een stuk kaas is mijn zak. Daarop knabbelend, loop ik de deur uit.