Bloodless War

Chapter 8

Chapter 8

"Hera, where are you going?" 

Natigilan ako sa paglalakad dahil sa naging tanong ni Axel. Napatingin na rin sa'kin si Alice na mayroong pagtataka sa mukha. Nag-isip naman agad ako ng pwedeng idahilan sa dalawa.

"I'm not feeling well, so I've decided to skip class and rest."    bahagya ko pang kinapa ang noo ko na para bang nasakit iyon. Nangunot naman ang noo ni Alice na para bang hindi kumbinsido sa arte ko. Damn. I know! I'm not a good actress.

Kunyari ay masama ang pakiramdam ko at masakit ang ulo ko, pero walang kahit anong emosyon ang lumabas sa mukha ko. Hindi na ako nagtaka nang mapansin agad ni Alice na nagsisinungaling ako.

Nang akala ko'y mapapansin na rin ni Axel na hindi naman talaga masama ang pakiramdam ko, laking gulat ko nang mapansin ang bahagyang pag-aalala sa mukha ng binata.

"My, Hera, you really do appear sick. You're very pale! Go and get a rest! Kami na ang bahala ni Alice magsabi sa mga professors."    nag-aalalang sambit ni Axel. Umawang naman ang bibig ni Alice dahil talagang naniwala ito sa kasinungalingan ko. I smiled sweetly at Axel.

"Thanks, Axel!"     

Sinulyapan ko si Alice na napapailing na lang ngayon. Nginisihan ko siya bago ko sila tinalikuran dalawa.

"See ya tomorrow!"     kumaway ako sa kanila kahit maarteng naglalakad na paalis 'don.

Tapos na ang pang umagang klase namin at nasisigurado kong didiretso muna sa training room ang dalawa. Ilang linggo na ang lumipas magmula 'nong natuto ng self-defense si Alice at Axel. Wala silang awat sa kaka-practice tuwing uwian at tuwing linggo. Minsan na lang din kami gumala dahil mas pinipili nilang manatili rito para mag-ensayo kaysa sa gumala. 

Parehong malaki ang improvement nang dalawa. Ilang beses na ring may nagtangkang mang-bully kay Alice at talaga namang pinakain niya ito ng alikabok! Ganon din si Axel na pati pisikal na anyo ay malaki ang pagbabago. Hindi na siya nagsusuot ng salamin at kitang-kita na rin ang paglaki ng pangangatawan niya. Hindi na ito sobrang payat tulad nong dati at malaki na ang mga kalamnan. He has almost the same appearance as Aki. Axel is the good boy version of Aki.

Months have passed, and they are now capable of fighting for themselves without my help. I recall Axel beating those upper-classmen who tried to insult Alice. If Eros didn't appear that day, those scumbags would most likely be in comma. Pinapanood ko lang silang tuwing may mangangahas pagtripan sila. Hindi rin ako umaawat kapag nabubugbog nilang dalawa ang mga estudyanteng kumakanti sa kanila. 

I never helped them. I just sat back with a can of soda in my hand, gracefully sipping it as I watched them grow strong and fight on their own. They may not see it in my beautiful yet emotionless face, but I am very proud of them. 

Huminto ako sa paglalakad nang makarating sa tapat ng opisina rito ni Eros. I retouched my light makeup with my pressed powder. I also applied lipgloss and when I was satisfied with my appearance, I knocked on Eros' office door while clutching my new Prada bag in my left arm. Hawak ko ang mga dokumento na ipinaayos niya sa'kin at agad ko itong natapos sa loob ng isang araw kaya't may rason ako para pumunta rito.

When he asked for my presence here in his office the last time, he was very busy and had a lot of paperwork to do. He wanted me to have lunch with him there because he couldn't be with me in the cafeteria. He really had a lot of work to do. Of course, I said no. Bakit naman ako papayag sumabay sa kanya, diba? Hindi naman kami close!