mr. Styles

Part 45

Βρισκω τον εαυτο μου ξαπλωνενο σε ενα κρεβατι. Οι αισθησεις ειναι πια χαμενες. Το κορμι μου το νιωθω κουρασμενο, ιδρωμενο σαν να ετρεχα σε μαραθώνιο.

Γυριζω το κεφαλι μου ευθεια και βλεπω σμαραγδια να με κοιτανε. Απο τα σαρκωδη χειλη του προσωπου του βγενουν κοφτες ανασες. Μου αρεσει. Το σωμα του κινηται σταθερα και το αισθανομαι κολλημενο στο δικο μου.

Στη αρχη νομιζα οτι ειναι ονειρο, αλλο ενα ηλιθιο ονειρο ,αλλα οχι... ειναι αληθεια. Ειμαι απαισια, μισω τον εαυτο μου, τον αφηνω να με αγγίζει, ξανα.

"Μα αφου τα σωματα σας έλκονται" λεει το διαβολακι.

"Και οι σκεψεις μας αποθουνται" του απανταω ενοχλημενα.

Γιατι Jess δεν επιλεγεις να συνομιλεις με καποιος αλλο εκτος απο τον εαυτο σου;

Δεν ξερω, ισως ειναι γιατι δεν εμπιστευομαι πια τα λογια των αλλον ανθρωπων, τουλαχιστον ξερω οτι ο ιδιος μου ο εαυτος δεν θα μου πει ποτε ψεματα. Ή μηπως οχι;

Τα ποδια μου τσουζουν, μπορω να αισθανθω τον πονο, αυτον το οξυνο πονο. Δεν μπορω να κουνηθω ομως, απο την αλλη μου αρεσει. Δεν θελω να τον διωξω. Τα ματια μου ειναι ανοιχτα και κρυφοκοιταζουν τα τατουαζ στα χερια του. Θελω να μαθω τη σημασια του καθενος απο αυτα. Γιατι εκανε πεταλουδα στο στομαχι του; Γιατι εχει αυτον τον σταυρο λιγο πιο πανω απο τον αντίχειρα του;

Το σωμα του επιταχυνει, θεε μου. Ολο το σωμα μου δονειται. Τωρα νιωθω τα χειλια του στο λεμο μου. Τον δαγκωνει, το ρουφαει ,θελει κι αλλο.

Αφηνει εναν αναστεναγμο απο πανω μου πριν κλεισει τα μαυρα σχεδον ματια του. Ειχαν σκουρινει επικίνδυνα πολυ. Το πρασινο ειχε ψιλοχαθει, η κορες των ματιων του συστελλονταν και διαστελλονταν. Δεν ηξερα που κοιταει, ηταν σαν το σκοταδι να αρπαξε το χαρουμενο χρωμα μεσα απο το βλεμα του.

Νομιζω πηρε αυτο που θελει. Εγω το ηθελα; Δεν ξερω. Το μονο που ενιωθα ηταν φοβο, πονο, αγαπη και τα δακρυα που ετρεχαν στα μαγουλα μου.

"Δεν φταιει κανενας αλλος, εσυ φταις!" φωναζει το αγγελακι. Θα σκασετε επιτελους;

"Φυγε απο πανω μου" λεω αδυναμα και τον σπροχνω απαλα.

Το χρωμα του επανέρχεται, με κοιταζει τοσο γλυκα γαμωτο που δεν μπορω, θελω να τον ακουμπησω ξανα. Ή δεν θελω;

Αυτος δεν κανει καποια κινηση, στεκεται απο πανω μου, ανασαινει βαρια σαν εμενα. Προσπαθω να διαβασω το μυαλο του τωρα που ειναι σχετικα ηρεμος αλλα δεν τα καταφερνω.