FAKE FIANCE ✔️

12: WEDDING PREPERATION

"To love someone deeply gives you strength. Being loved by someone deeply gives you courage."-- Lao Tzu

CHAPTER 12

Eto na naman po yung mga tinginan ng mga staffs sa akin. Parang lagi na lang may bagong mapagchichismisan sila. Para na nga akong artista nito lately. Kung dati puro panlalait lang sa kasungitan ko ang natatangap ko, ngayon pati yung love life ko, yung pananamit ko, yung pasa ko. Yes, I got few bruises last time. I have one on my forehead, side of my lip and on my left arm. Yang Kendra kasing yan!

Naalala ko tuloy. My last question caught her. 'Sino ba gusto mo kay Rafael?! Ikaw?' when I said those words she completely froze and that's it. She's really on to her best friend. Ano pa nga ba aasahan ko? Obvious naman sa mga kinikilos at sinasabi nya pag nanjan si Rafael. Poor her, ikakasal na si Rafael. Wait! Fake lang naman diba? FAKE lang na ikakasal kami..so their is a possibility na magkatuluyan sila. And maybe Rafael love her back...

That's painfu..er I mean, good for them. Crazy me, bakit ako nalulungkot kung sila nga mgkatuluyan? At least pareho silang sosyal.

"You know, you're really not paying attention."

"What?" Ano bang sinasabi ni Agnes? "And why are you here?"

She let a sighed. "Hello? Kanina pa kaya ako nandito. At alam mo bang nakailang staff na ang pumapasok dito na naiiling na lang kasi wala kang sinasabing matino sa kanila."

Great! Note my sarcasm. "Wala naman akong sasabihin sa kanila. Baka sayo rin wala kaya makakaalis ka na."

Preoccupied kasi talaga yung isip ko. I don't know why I keep on imagining Rafael and Kendra getting married.

"Gutom ka lang ba o ano? Meron akong sasabihin sayo kasi eto na po ang draft ng issue next month. Sana po basahin nyong mabuti." Inirapan nya ako at umalis na.

Hayy.. Focus na nga.

<3

The whole day finally ended. Pinilit kong magconcentrate pero biglang bumabalik sa mga kung ano-anong imagination ang utak ko. Hanggang sa makauwi ako yung kasal nagpeplay pa rin. Ang kulit nga eh.

Para mawala na ito, itutulog ko na lang. Tama, tama.

"WAAHHH! NASA UTAK KO PA RIN."

"Ang alin?" Tanong ni Agnes. Agnes? Bakit sya nandito?

"Yung kasal." Pag-amin ko sa kanya.

"Ayan kasi ang napapala mo. Hayy..pasalamat ka nandito ako."

"Oo malakas na imagination ko. At bakit ka nga ba nandito?"

"Para dalhin ka sa kasal."

At sa moment na yun, nasa kotse na pala kami at pinahaharurot ni Agnes.

"Bilisan mo!" Sabi ko. Bilisan daw?

"Nandito na tayo." tumigil kami sa tapat ng isang simbahan. The same church kung saan dapat kami ikakasal ni Rafael. "Go Demi, If you love him..."

"I am. Thanks." Saka ako bumaba nagtatatakbo ako papasok sa simbahan. Nakita ko sila Rafael at Kendra sa harapan na nagulat ng makita ako.

"Itigil ang kasal." Malakas kong sigaw kaya lahat na ng tao na nandoon ay nakatingin na sa akin. "D-dinadala ko ang anak ni Rafael sa aking sinapupunan." Sa anunsyo ko lahat sila napanganga.

Kasi buntis ako. Buntis ako?! Malaki na ang tiyan ko mangnganak na ata ako!!

<3