Hayat Seninle Güzel

32.Bölüm

BÖLÜMDE GEÇEN ŞARKI Sen Benim Şarkılarımsın ( Hande Mehan& Cem Adrian)...

-İYİ OKUMALAR-

NEŞE

Düğün günü sabah uyandığımda normal bir günmüş gibi hissetmiştim ama biraz sonra Ayşe anne aradığında aslında hiç de normal bir gün olmadığını anladım. Bu gün benim için çok önemli!

" Günaydın, Ayşe anne. Nasılsın?" dediğimde Ayşe anne de konuştu.

" İyim gızım, asıl sen ne ediyon? İyimin?" dediğinde gülümsedim. Sonrasında kuaförün geleceği saati söyledi ve kapatmadan hemen önce tekrar konuştu.

" Aman gızım, dikkat et emi. Öyle çok yoruverme gendini, paşama da iyi bakıver."

" Tamam, Ayşe anne dikkat ederim." deyip telefonu kapattım.

Ve evet Ayşe anne bebeğimi biliyor. Nasıl öğrendiğine gelirsek. Düğün hazırlıkları tam gaz devam ederken düğüne iki hafta kala Cedinin annesi beni akşam yemeğine davet etti. Oraya gittiğimde çok heyecanlıydım çünkü ilk defa onlarla yalnız olacaktım.

İki Hafta Önce

Cedi arabayı iki katlı eski ama sağlam bir konağın önünde durdurduğunda heyecanla derin bir nefes aldım. Bunun üzerine Cedi elimi tutup gülümseyerek konuştu.

" Sakin ol Neşe, sadece yemek yiyeceğiz. Hem annemleri tanıyorsun artık, bu kadar heyecan yapma." dediğinde başımı salladım ve arabadan indim. Elimde ki pastayı biraz daha sıkı tuttuğum da Cedinin elini belimde hissettim. Kapı açıldığında Ayşe hanım heyecanla konuşmaya başlamıştı.

" Hoşgeldiniz, geçiverin içeriye." diyen Ayşe hanımla içeriye geçtiğimizde Cedinin kız kardeşi Elifi gördüm önce ve gelip bana sarıldı.

" Hoşgeldin, Neşe abla." dediğinde bende gülümseyip pastayı sahibine uzattım.

" Melek söz vermiş galiba, sevdiğin gibi çikolatalı." dediğimde gülümsedi.

" Çok teşekkür ederim Neşe abla, eminim çok güzeldir." dediğinde beni bekleyen Cevdet beye yöneldim.

" Hoşgeldin kızım." deyip bana sarıldığında bende ona sarıldım.

" Hoşbulduk efendim." dediğimde geri çekilip yalancı bir kızgınlıkla bana baktı.

" Efendim de nereden çıktı kızım, baba diyeceksin bundan sonra. Tamam mı kızım?" dediğinde gülümseyip başımı salladım. Elini sırtıma koyup beni içeriye yönlendirirken tekrar konuştu.

" Ben sizi beklerken çok acıktım kızım, hemen sofraya geçelim." dediğinde gülümseyip başımı salladım tekrar.

Biz yerlerimize otururken Ayşe hanım, Elif ve nişanda tanıştığım Zeliha hanım masaya bir şeyler daha getirdiler ve onlarda oturdular. Zeliha hanım evin yardımcısı, tıpkı Tülay abla gibi yıllardır onlarla yaşıyor. Çorbalar konulduğunda Cevdet bey ilk kaşığı alıp Zeliha hanıma döndü.

" Gız Zeliş, gocadıkça işi öğreniyon sen. Ne güzel oluvermiş bu çorba." dediğinde Zeliha hanım bana bakarak konuştu.

" Senin için değil, gelin hanım için güzel olmuş o çorba beyim." dediğinde gülümsedim. Bu sırada çalınan kapı ile herkes kısa bir an durakladı. Sonrasında ayaklanan Zeliha hanım kapıyı açtığında Cedinin ablası Semranın sesi duyuldu. İçeriye girdiğinde beni görünce yüzü her zaman ki gibi yine değişti.

" Aa, misafiriniz mi vardı. Keşke söyleseydiniz hiç rahatsız etmezdik." dediği sırada eşi de kucağında kızlarıyla içeriye girdi ve küçük kız hemen Cediye koştu.