7.Bölüm

41.3K 2K 170
                                    

-İYİ OKUMALAR-

EMİR ALİ

Son dosyayı inceleyip toparlanmaya başladığımda hava yavaş yavaş kararıyordu. Sancaktar holdingin en üst katında ki odamdan batan güneşi izlerken çalan telefonu açtım.

" Efendim."

" Babanız odasında sizi bekliyor Emir Ali bey."

" Tamam, geliyorum."

Babamın odasına gitmek için odadan çıktım. Babam...Babaları anlatmak için hiç bir kelime yetmez, hepsi anlamsız, hepsi yetersiz. Hiç bir kelime, cümle, paragraf ya da kitap ' baba' kelimesinin karşılığı değil. Kapıdan çıktığımda baba yarısı olan amcamla karşılaştım.

" Nereye aslan parçası?" derken sırtıma vuran amcama baktım. Her zaman neşeliydi ve neşelendirirdi. 

" Büyük patron çağırdı." dediğimde gülümsemesi genişledi.

" Beni de çağırdığına göre ailevi bir sebepten ötürü çağrıldık." dediğinde bende gülümsedim ve birlikte babamın odasına girdik. Babam oturduğu koltuğunda dosyaları imzalarken bize bakmadan koltukları işaret etti.

 " Geçip oturun şunları imzalayayım, çıkarız." dediğinde sorgulamadan oturduk.

Babam ilgiyle inceleyip imzalarını atarken onu izliyordum. Onu ilk kez bu koltukta gördüğümde dört yaşındaydım. Ona olan hayranlığım daha da artmıştı. Beni kucağına alıp sımsıkı sarılmıştı ve beni bu koltuğa oturtup annemle karşımda ki koltuklara oturmuşlardı. O zaman ilk defa babam gibi hissetmiştim kendimi. Küçükken babam tek idolümdü. Aslında hala öyle ama artık babamın yanlışlarını da görüyorum. 

" Bu da bittiğine göre artık gidebiliriz." deyip ayaklandığında amcam hala yerinde oturuyordu.

" Nereye gittiğimizi söylemeyi düşünmüyor musun Dostum?" dediğinde babam eline ceketini alıp kapıya yöneldi.

" Aile yemeğine gidiyoruz." derken kapıdan çıktı. Amcamsa o çıkınca ellerini göğe kaldırıp yukarı baktı.

" Ey büyük Allahım, yetmedi mi yıllardır çektiğim? Yaşlanınca düzelir demiştim ama daha kötü oluyor. Sen bize yardım et, Ya Rabbim." dediğinde küçük bir kahkahayı engelleyemedim.

" Oğluma kötü örnek olma Semih ve hemen kalkmazsanız İreme gelmek istemediğinizi söyleyeceğim." diye içeriye seslenen babamla bir kaç saniye göz göze geldik. Amcamla aynı anda yerimizden kalktık ve hızla babamın yanına ulaştık.

" Niye hep Yengemle tehdit ediyorsun bizi, dostum?" diye babama çıkıştığında babam umursamazca cevap verdi.

" Benden daha çok işe yarıyor üstünüzde." dediğinde sadece gülümsedim.

" Serhat amcam gelmiyor mu?" 

" Bir işi var Serhatın, direk yanımıza gelecek." 

Önce Meleği pasta kursundan alıp sonra da yemek yiyeceğimiz Erdem amcanın mekanına gittik. Arabadan indiğimizde Ömer kapıda telefonuyla konuşuyordu ve bizi görünce telefonu kapatıp gülümseyerek bizi bekledi. Melek koşarak gidip ona sarıldığında Ömer onu öpüp kolunun altına aldı.

" Ömer bey gelince pabucumuz dama atıldı sanki baba, ne dersin?" dediğimde babam gülümserken Melek biraz daha Ömere sokuldu.

" Aşk olsun abiciğim! Ben hepinizi çok seviyorum. Ama Ömer abim burada değilken onu çok özlüyorum." dediğinde Ömer saçlarını öpüp gülümsedi.

" Bakma sen ona Meleğim, seninle uğraşıyor o."

" Hadi içeri geçelim artık." diyen babamla herkes içeriye yöneldi.

Hayat Seninle GüzelHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin