Asi Koruma (Tamamlandı)

27.Bölüm:Mutsuz Yıllar

Multimedya:Asi-Toygar
  
    Uzun bir kış uykusundan uyanmış buz tutan kalbim adeta sıcak bir yaz akşamına dönüşmüştü. Toygar beni bataklığımın en derinlerine çekmişti, evet. Ama aynı zamanda bana o bataklıktan kurtulma gücünü, imkanınıda beraberinde vermişti. Anlatırken bile tuhaftı ama ne yaparsın? Bizde böyleydik. Yeni yeni sevmeyi öğreniyorduk ve yavaş yavaş evcilleşecektik. Bizi olan inancım oluşmuş hatta filizlenmişti.

    Çıplak göğsünde parmaklarımı kaydırarak daireler çizme başlamıştım. Dudaklarım hayatıma inat kıvrılmış ve sadece anın tadını çıkarıyordum. Toygar bir elini ensesine atmış yatakta sırt üstü uzanarak tavanı seyrediyordu. Bende onun üzerinde uzanmış bir halde onun sert hatlarını seyrediyordum. Gecenin başında gözlerinde gördüğüm hüzünle karışık sinir geri dönmüş ve gözlerini çevrelemişti. Göğsüne yasladığım kafamı tam kalbinin üzerine bastırdım. Parmaklarım dairelere devam ederken kısık seste konuşmaya başladım.

   "Neyin var?

    Toygar sesli bir soluk bırakmış ve bu ürpermeme neden olmuştu. O da ürperdiğimi hissetmiş olmalı ki bedeni kasılmıştı. Kafamı hafif yukarı kaldırıp yüzüne daha dikkatli bakmak istedim.

    "Bana anlatmak istediğin bir şeyler olabilir?

   Sert sesi bıçak gibi kulaklarıma gelirken kaşlarım anında çatılmıştı ve anlamaz bakışlarımı ona gönderiyordum. Üzerinden kalkıp sırtımı yatağın başlığına yasladım. Yüzümü yanımdaki Toygar'a çevirdim ve önümü kapatan saçlarımı yüzümden çekip arkaya attım.

   "Neyi kastediyorsun?

   Toygar ellerini saçına daldırıp bir hışımla yataktan kalktı. Neler olduğuna anlam veremiyor ve gecenin başından beri kıvrılan dudaklarım aşağa doğru sünmüştü. Toygar hızla giyinmeye başlamışken aval aval ona bakıyordum. Anında değişen ruh haline anlam veremiyordum. Üzerini tamammen giyindiğinde montunun cebindeki telefonu alıp kurcalamaya başladı. Tek kelime etmeden onu izleme kararı almıştım. Bu tavırları yüzünden iyi bir sebebi olsaydı iyi olacaktı. Telefonunu tuş kilidine alıp yatağa, hemen yanıma fırlattı. Bir ona bir telefona bakarken odayı dolduran seslerle buz kütlesine döndüm.
 
"Aptal ayaklarına yatmaya kalkıpta tepimin tasını attırma Asi!

   İlk kelimelerle birlikte korku tüm damarlarımda akmaya başlamıştı. Gözlerimde korkuyla açılırken acı içinde bakışlarımı Toygar'a çevirdim. Arka bantta Ayla'nın sesi akmaya devam ederken Toygar'ın bana tiksinti dolu bakışlarına maruz kalıyordum. Daha önce bu bakışlara defalarca maruz kalmıştım ama o zamanlar Toygar sadece benim nefret ettiğim bir düşmanımdı. Şimdiyse sevdiğim adamdı ve o bana böyle bakmaya devam ederken yıkılmaya başlamış bir inşaata dönüşmüştüm.

  "Sen ne halt etmeye Toygar'la bir olup Kemal'i tanınmayacak hale getirirsin? Oyunun ortasında taraf değiştirmek iyi değildir. Benden sana bir abla tavsiyesi ve ayrıca Toygar döneklerden hiç haz etmez.

    Ayla sesi sustuğunda asıl geleceklerin bu değil benim sözlerim olduğunun farkındaydım. Belkide hayatımda yaptığım en büyük hatayı yapmıştım. Kendi ellerimle kendi mezarımı kazmış ve benimle birlikte Toygar'ın bana olan sevgisinide gömmüştüm. Geriye koca bir nefret ve hissizlik bırakmıştım. Kendi sesim kulaklarımı doldururken gözlerimi sıkıca yumup dudaklarımı kemirmeye başlamıştım.

    "Sarı Kemal'le iş birliği yaparak benimle olan ortaklığınızı bitirdiniz ve bende boşta kalmamak için Toygar'ın tarafında yerimi aldım Ayla hanım. Ayrıca Toygar'a tek kelime etmeye kalkarsanız sonunuzun Kemal'den bir farkı kalmaz. Dikkat edinde bir daha beni tehdit etmek aklınızın ucundan dahi geçmesin.