Samuel leijten (voltooid)

13

'Het komt allemaal goed.' Ze opent haar ogen en staart voor zich uit. Ik sta op. 'Loop je een stukje mee?' Ik steek mijn hand uit en ze neemt het aanbod aan. We wandelen richting het park.

'Weet je waarom je moeder zo flipte?' Vragend kijk ik haar aan en glimlach een beetje. Zelf als ze huilt is ze mooi. 'Nee' ze kijkt naar de grond. 'Nee, dat weet ik niet. Ik snap het allemaal niet meer Sam' ze kijkt me aan. 'Um ik bedoel Samuel' ze lach verlegen. 'Zeg maar Sam hoor.'En ik sla een arm om haar heen. 'Wil je vertellen wat er allemaal is gebeurd?' We gaan op een bankje zitten en ze begint te praten. 'Toen ik klein was, ik denk een jaar of vijf, toen hadden papa en mama vaak ruzie. Mama die had last van agressie problemen en is toen naar een kliniek gegaan om dat onder controles te houden. Ze bleef een paar maanden weg, bijna een half jaar. Ik merkte alleen dat papa en mama wel eens ruzie hadden, maar niet dat mama Kevin en Max weleens sloeg.' 'Sloeg ze je broers? Waarom?' 'Weet ik niet, maar die agressie kwam waarschijnlijk omdat ze te veel dronk. Er werd slecht voor ons gezorgd. Papa was heel erg veel aan het werk en mama was ontslagen. Papa moest het geld verdienen want anders kwamen we niet aan geld. Mama was er niet want die zat in de  kliniek. Dus moesten Kevin, Max en ik elke dag naar Kaj toe. We bleven daar eten en heel erg vaak slapen. Dat ging zo bijna een heel naar door, en toen pas begon papa in te zien dat we eigenlijk nooit thuis waren. We waren altijd bij Kaj alleen van zaterdag avond tot zondag middag waren we thuis. Toen mama was afgekickt van de alcohol en niet meer agressief was, waren we weer met zijn vijfen thuis. Maar gezellig was het ook niet. Ik mocht bijna nooit van mijn kamer af en het enige wat ik had waren fotoboeken. Papa ging steeds minder werken en mama ging bij de Aldi werken want ze kon geen andere baan vinden.' Ze stopt even, slikt en staart wazig voor zich uit. Ik leg mijn hand op haar rug en aai zachtjes. 'We verdienden 200 euro per maand als het niet minder was want papa was ontslagen. Hij wou bij zijn prinsesje zijn zei hij als ik weer eens vroeg waarom hij niet ging werken. Na een paar Maanden hadden we heel veel schulden bij de bank en papa en mama hadden daar veel ruzie over. Ik was toen tien denk ik en Max en Kevin 14 en zaten net in de tweede. School spullen konden we niet kopen want daar hadden we geen geld voor.' Ik onderbreek haar. 'En het eten dan? Wat aten jullie?' Ik kijk baar bezorgd aan. 'We aten een heel brood met zijn vijven in een week. Als ontbijt, lunch en als avond eten.' Ik kijk haar geschrokken aan. 'Als we geen eten hadden gingen we maar opa en oma. Ik kreeg op school altijd van mijn vriendinnen en van mijn juf wat te eten, een koekje of een worstje. Maar Kevin en Max niet. Die kregen ook geen eten mee naar school van papa en mama want anders hadden we niet genoeg. Slaat helemaal nergens op ik weet het. Op een gegeven moment kreeg Kaj het in de gaten en ging naar de mentor. Toen hebben ze alles uitgelegd en we zijn toen bij Kaj ingetrokken. Papa en mama gingen naar opa en oma. Ze zijn in therapie geweest want ze hadden altijd ruzie en ze zorgden niet goed voor ons. Na een jaar bij Kaj gewoond te hebben zat ik bijna op de middelbare school. We gingen weer samen wonen en alles ging goed.' Er rolt een traan over haar wang.

'Tot dat ik in de brugklas zat.'