Hoofdstuk 17

4.6K 239 3
                                    

Sara Light

Ik sloot mijn ogen en werd meegesleurd door het donkere. Het gaat nu goed met Lauren, dat is wat ik wou. Als ik dit niet voor haar had gedaan dan was ze binnen een week weggedommeld naar het duistere en hadden we niets meer kunnen doen, dit was onze enigste keus. Ik deed dit voor de roedel, voor Ethan en het belangrijkste, ik deed het voor haar. Ik wil haar niet kwijt. Ze is anders dan de andere. Ik voel gewoon dat ze me mag om wie ik ben niet om wat ik ben.

Ik deed mijn ogen weer open en zag dat ik in een witte kamer stond. Alles was wit, maar dan ook echt alles. " hallo Sara " hoorde ik een stem zeggen. Ik hoorde het de hele kamer rond galmen. Ik draaide me om en daar stond ze dan, de maangodin. Ze heeft wit haar wat over haar rug hing, blauwe ogen zoals de oceaan en natuurlijk had ze wel weer witte kleren aan. " hallo Adriana " begroette ik haar. Ik boog mijn hoofd als teken van respect. Iedereen zou dat toch doen als ze haar te zien kregen, toch ? " bedankt dat je me geen ' godin ' noemt ". " geen probleem, u zei de laatste keer zelf dat u dat niet zo fijn vond ". Ja, ik heb haar vaker ontmoet. Ik zie haar eigelijk elke maand maarja, dat doet er niet toe. " waar krijg ik het genoegen ervan om u weer eens te zien " vroeg ik zo bleef mogelijk. Is dit beleefd genoeg ? ik heb echt geen idee. " ik wil je bedanken Sara ". " bedanken ? waarvoor ?". waarvoor zou de maangodin mij bedanken, ik bedoel, oke, ik weet eigelijk niet wat ik bedoel. " je hebt een goede daad verricht. Je hebt iemands leven gered door jezelf pijn te lijden ". Ow, daarvoor. " het was niets, ik deed het met een goede reden. Het was iemand waar ik om geef en niet kwijt wil raken ". Ze stapte een witte trap af, ging voor me staan en legde haar handen op mijn schouder. Ik zag gewoon in haar ogen dat ze medelijden met me had. " u hoeft geen medelijden met me te hebben. Ik ben oke en sterker nog, het was mijn eigen keuze ". " Sara ik wil je iets laten zien ". Ze pakte mijn hand al vast voor ik kon antwoorden en nam me zo mee een ander kamertje in. " achter deze deur is iets te zien wat je nooit meer mag vergeten tot het is gebeurt ". Ik knikte. Ik pakte de deurklink vast en twijfelde toch even. " weet u zeker dat ik dit moet doen ?". " toe nou maar ". Ik deed de deur open en zag al gou dat ik in de kamer stond met herinneringen van iedereen, van leuk tot vreselijk. Ik zag de herinnering van Ethan toen hij genoemd werd tot alfa maar ook een herinnering van Logan toen hij mishandelt werd, door zijn ouders. Oke, die deed wel even pijn bij me. Ik liep verder door de kamer tot ik niet bij een herinnering kwam maar bij iemands toekomst. Het was van een meisje die ik niet herkende maar toch voelde het alsof ik verbonden met haar was.

Ik zag een vrouw die het meisje in haar armen had en rennen door het bos. Angst zag je in haar ogen, angst en verdriet. De vrouw legde het meisje in een holletje en verluisterde iets. " Brooklyn blijf hier ". " mam, wat gebeurt er ?". " het komt goed, ik beloof het ". De vrouw keek even op en rende daarna weg. Een groep mensen rende haar achterna en zagen niet dat het meisje genaamd Brooklyn daar lag. Ze rende zo langs haar heen. Dit herhaalde zich een paar keer. De hele tijd hetzelfde. Een meisje werd achtergelaten door haar moeder in het bos.

Adriana kwam naast me staan en legde een hand weer op mijn schouder. " je moet uitkijken over een paar jaar. De toekomst van dat meisje ligt eigelijk in jou handen " zei ze tegen me. " maar wie is het ?". " eerlijk gezegd weet ik ook niet wie het is. Maar je mag hier met niemand over praten anders heeft dat gevolgen voor het heden ". " wacht, hoe bedoel je in mijn handen !". ik keek naast me maar zag dat ze weg was. Ik haat het als dat gebeurt. Nog voor de laatste keer keek ik maar de wand waar de toekomst van het meisje werd afgespeeld tot alles weer zwart werd. Ik kwam eindelijk weer terug in de realiteit.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
fijne jaarwisseling !!! ☺️
gisteren #26 in populair ❤️_❤️ YEAY !!!
vandaag publiceer ik nog een hoofdstuk als cadeau ☺️

like ? comment ? follow ?

a human mateWhere stories live. Discover now