a human mate

Hoofdstuk 5

Lauren White

" kom, ik breng je naar de schoolzuster " zei Sara. Ze heeft me gewoon gered uit deze nachtmerrie. Ik knikte een keer. Met behulp van haar en een boom stond ik op. Op 1 been kon ik niet lopen, daar deed die te veel pijn voor. Ik viel bijna weer om maar Sara legde snel haar arm om me heen. " bedankt Sara " bedankte ik haar. " geen dank, en je mag me Saar noemen hoor " zei ze en ze gaf me een glimlach. Door de tranen die ik nog had probeerde ik haar toch een lach terug te geven. " ik help je ".

Onderweg naar de schoolzuster hielp Sara me de hele tijd. " Saar mag ik je iets vragen ?". " tuurlijk mag dat, vraag maar raak ". Er was 1 vraag wat de hele tijd op mijn tong brandde. " waarom doe je zo aardig tegen me ?". " dat is simpel, je lijkt me een aardig meisje en bijna al mijn andere vriendinnen geven alleen maar om me vanwege mijn uithoudingsvermogen verder niet ". Dat had ik niet verwacht. Mag ze me echt ? " mag je me ?". " dat zei ik net toch tegen je ". Heb ik nu echt een vriendin voor het eerst in mijn leven ? ik keek even naar de grond. Ik heb een vriendin in mijn leven. Ik heb een vriendin in mijn leven ! " wat is er Lauren ?" vroeg Saar bezorgt aan me. " i-ik heb gewoon echt een vriendin " antwoordde ik haar ongelovig. " heb je dat dan nog nooit gehad ?". " eigelijk niet nee " mompelde ik. Ik schaam me rot. " wat is er gebeurt ?". " i-ik werd g-g-g-epest ". Ze schrok even en omhelsde me direct. " ik help je Lauren, ik help je " herhaalde ze. " zolang je bij mij blijf blijven die klootzakken weg ". Het is misschien raar maar het voelt net alsof ik haar als jaren ken. " kom dan gaan we verder ". " oke ". Ze hielt me nog steeds stevig vast zodat ik niet om viel. Ik kan haar een echte vriendin noemen.

" Sara ?". " ja ?". " waarom luisterden die jongens zo goed naar je, het leek zelfs alsof ze bang voor je waren " vroeg ik aan haar. " dat is een lang verhaal Lauren, wat ik je nog wel een keer uit zou leggen " kreeg ik als antwoord. Ik vond het wel raar want toen Saar eraan kwam stopte ze meteen en liepen ze gewoon weg alsof er niets gebeurt was.

We zijn inmiddels aangekomen mij de schoolzuster. Sara zetten me op een stoel en de zuster kwam er direct aan toen we binnen zaten. " wat is er gebeurt ?" vroeg ze aan ons. Het was even stil, best ongemakkelijk. Het enigste wat de zuster deed is naar Sara staren, en Sara dan natuurlijk ook naar de zuster. " heb ik iets gemist ?" begon ik opeens. Ze schoten allebei uit hun trans en de zuster kwam toen pas naar mij toe gelopen. " laat me eens naar je kijken meisie ". Ze pakte mijn rechter been als eerst vast en trok mijn broek ophoog. Er verschenen allemaal blauwe plekken, rode plekken en schaafwonden die net niet open lagen. " dit kan even pijn gaan doen, oke ?". ik knikte een keer. " Lauren kijk mij maar aan " zei Sara. Ik keek richting Sara in de hoop dat het hielp. Een pijnscheut ging door mijn lichaam heen doordat de zuster een soort vloeistof over mijn schaafwonden gooide en daarna er met een doekje eroverheen ging. Met type binde ze een doekje vast rond mijn been om het bloed te stoppen. " zo, klaar ". " dank je ". " geen dank, dat is me werk nou eenmaal. Je moet wel oppassen met lopen want er zit in een paar botten een kleine breuk ". Ik knikte een keer.

Sara en ik liepen nu door de gang richting onze kluisjes om onze boeken erin te leggen. " dus ... heb je iets te doen vandaag of ... " zei ik maar om de ongemakkelijke stilte te verbreken. " niet echt eigelijk, ik ben nooit zo druk ". " waar woon je eigelijk " vroeg ik haar enthousiast. " ik woon hier vlakbij. Zullen we misschien een keer dit weekend naar het cafeetje hier in het dorpje gaan ?" vroeg ze opeens aan me. Raar, ze wisselde opeens van gesprek. Alsof ze het niet over thuis wou hebben. " ja leuk " antwoord ik haar maar gewoon. " oke dan, morgen, 7 uur, café in Moonlight ". " is goed ". Ik heb zo net gewoon afgesproken met iemand. Eindelijk zie ik een lichtpuntje in mijn leven. " moet ik je naar huis brengen ?". " bedankt voor het aanbod maar nee dank je, mijn broer haalt me zo op ". " gezellig ". Ik gaf haar een glimlach en ze gaf me een klein schattig lachje terug, voor ze weg liep. " o ja, en Lauren, probeer gewoon bij Zayn en zijn groepje uit de buurt te blijven, dan komt het goed ".

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
meer dan 150 vieuws !!! i'm so happy !!!
wat vinden jullie er tot nu toen van ?? 😀😀
ik vind zelf dit niet echt een mooi hoofdstuk, ik heb steeds geprobeerd aan te passen maar daar werd het er niet mooier op, dus ... vergeef me ☺️
ik heb al een paar vragen gekregen over het vorige hoofdstuk zoals : wie is de alfa ??
antwoord op die vraag is dan : daar komen jullie nog wel achter over een paar hoofdstukken.
gemeen ben ik he XD.
nogmaals fijne kerstdagen.
ALL I WANT FOR CHRISTMAS IS ... vul zelf maar in 😀

like ? comment ? follow ?