a human mate

Hoofdstuk 15

Sara Light

we werden gewoon weggestuurd door Lauren. Ik snap het ook wel. Het wordt haar gewoon allemaal te veel. Ze heeft in een korte tijd al zoveel meegemaakt. Eerst wordt ze gepest, dan krijgt z een ongeluk, daarna moet ze een groot geheim voor zich houden en als laatste dat gedoe met een mate. Ik had gehoopt dat ze 1 van ons was maar dat is niet zo. Als ze 1 van ons was dan was het met een mate en een geheim geen verrassing en dan was ze al lang genezen van het ongeluk.

Ik klopte op haar door, voor toestemming of ik binnen mocht komen. Eerst hoorde ik niets en klopte nog een keer. Weer niets. " Lauren ?" vroeg ik naar de andere kant van de deur. " mag ik binnen komen ?". ik weet dat ze er is want ik reuk haar en hoor haar ademhaling. " Lauren ?" herhaalde ik. " ik wil alleen zijn " kreeg ik eindelijk als antwoord. Dat antwoord had ik kunnen verwachten. Ik ging met mijn rug tegen de deur staan en zakte langzaam onderuit. Het voelde alsof een klein stukje van mijn hart brak en toen besefte ik het pas, ik ben haar nu echt kwijt. Ik sloeg mijn armen om mijn benen heen en drukte mijn hoofd er tussen, terwijl kleine druppel van mijn ogen over mijn wangen gleden. Ik ben haar echt kwijt. En waarom, omdat ik zo nodig het aan haar moest vertellen.

Nog steeds zat ik op dezelfde plek als een paar uur geleden. " Sara ? wat doe jij hier ?". ik keek op en ik zag Logan voor me staan. " ik heb het verpest, ik het niet ?". hij knielde voor me neer en legde een hand op mijn knie. " jij hebt niets gedaan lieverd, het is niet jou schuld ". " kijk dan Logan, ik heb iemands leven zo goed als verpest. Ik heb mijn beste vriendin verloren ". Het laatste deed me echt zeer. Ik heb zo net 1 van de personen verloren waar ik om geef. Het komt allemaal door 1 ding, omdat wij weerwolven zijn. " ik haat mezelf ". " zeg dat nou niet Saartje ". " het is de waarheid, ik ben een verschrikkelijk iemand ". Ik begon te trillen en mijn ogen staarde voor me uit. Logan stond met wolfsnelheid op toen hij mij zag en keek wanhopig om zich heen, opzoek naar iets volgons mij. Eventjes zag ik dat hij niet wist wat hij moest doen maar naar een paar minuten rende hij weg richting de uitgang van het ziekenhuis.

Ik legde mijn hoofd tegen de deur aan waar ik tegenaan zat en zei iets in de hoop dat Lauren het aan de andere kant zou horen. " Lauren, ik doe dit voor jou ". Ik sloot mijn ogen terwijl ik nog steeds trilde en dacht even diep na. Zou ik dit wel doen ? wat als het mis gaat. Sara, wees niet bang, je kan het, hier ben je voor getraind, jaren lang, het gaat niet fout. Dat was genoeg overtuiging voor me om te beginnen. Ik hielt mijn hand voor me en deed mijn ogen weer open. Mijn ogen liet ik gloeien en mijn hand die ik voor me had begon langzaam maar pijn te doen. " Sara !" hoorde ik iemand roepen. " doe dit niet !". ik keek op en zag dat Logan, Ethan en Lucas op me af kwamen gerend. Snel keek ik de andere kant op want anders zouden hun ook de pijn die ik in mijn hand heb voelen. Mijn tanden en nagels waren inmiddels ook al gegroeid. Ik staarde weer voor me uit en deed verder niets terwijl de 3 jongens steeds dichterbij me kwamen. " Sara stop ermee voor je jezelf bezeerd !". ik voelde hoe Logan me vast greep net zoals Lucas en Ethan zijn hand op mijn ogen legde. Mijn ogen waren nog steeds aan het gloeien dus hij zal langzaam ook pijn voelen. " Lauren " mompelde ik. Ik duwde Ethan's hand weg en doordat mijn nagels en tanden waren gegroeid en mijn ogen aan het gloeien waren was ik sterker dan hem. " haal haar !" riep ik nog. Ik kon mijn ogen nog iets minder laten gloeien waardoor ik mijn normale kleur ogen had maar ook een beetje het gloei gedeelte. " NU !". ik zag Lucas knikte en de deur open deed.

" Sara ?". ik lachte even toen ik haar stem hoorde. Ze ging voor me zitten en keek me onbegrijpelijk aan. " wat gebeurt er ?" vroeg ze aan me. " ik heb mijn gave gebruikt op mezelf " antwoordde ik haar met een waterig lachje. Ja, ik heb een gave. Niet veel wolven hebben een gave. Ik ben 1 van de 7 wolven met een gave op de aarde, alleen ben ik degene die bovenaan staat, zeg maar iemand die boven iedereen staat. " waarom zou je dat doen ?". ik pakte haar hoofd vast en keek er grondig naar, terwijl mijn ogen weer begonnen te gloeien, maar dan zonder het pijn gedeelte. Ze keek me angstig aan. " wat gebeurt er Ethan ?" hoorde ik Lucas aan Ethan vragen. " ik heb eigelijk geen idee Lucas ". Ik legde mijn hand waar ik net mijn ogen op had gericht op de arm van Lauren en snoof een keer diep in de lucht. " Et-Ethan wat gebeurt er ?" vroeg ze angst aan Ethan. " geen idee, maar wees niet bang, Saar weet wat ze doet. Hopelijk ". Ik verzonk nadat ik dat hoorde ik mijn gedachte en ging opzoek naar Lauren, in mijn gedacht.

Naar even zoeken vond ik haar ziel en liep er naartoe. Ik zag waar ze gewond was en legde op alle plekken mijn handen. Elke keer als ik op een plek mijn hand had gelegd en eraf had gehaald was de wond verdwenen. Toen ik klaar was keek in naar boven en sloot mijn ogen.

Toen ik mijn ogen weer opende zag ik dat ik weer in de realiteit was. Ik zag dat ik een paar minuten weg was want ik lag op de grond en Logan had een icepack op mijn voorhoofd gelegd. " ze is er weer !" riep Logan. Ethan en Sara kwamen nu ook in beeld en ze keken me allemaal bezorgd aan. " wat heb je gedaan Sara ?" vroeg Ethan aan me. Ik keek naar Lauren en vroeg aan haar " hoe gaat het met je ?". " goed, maar hoe gaat het met jou ?". ik kroop naar haar heen en greep een stukje van haar shirt die ik een
beetje kapot scheurde. Haar wond was verdwenen. Een glimlach vormde zich op mijn gezicht. Iedereen keek naar de plek waar de wond had moeten zitten. " Lauren, je wond. Hij is weg ". " maar hoe ?" vroeg ze aan me en keek me verbaast aan, net zoals iedereen. " ik heb je wonden geheeld door mezelf pijn te doen, ik heb nu zeg maar 3 kwart van jou wonden in me en jij nog maar een kwart van wat je had ". Ik pakte nu mijn sweater vast en trok hem uit zodat ik alleen nog maar mijn hempje aan had. Een stukje stof bij mijn zij trok ik omhoog en iedereen keek me nu bezorgd aan. De wond die Lauren eerst in haar zij had heb ik nu in mijn zij.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
extra lang hoofdstuk omdat we bij de duizend zijn !!!
iedereen heel erg bedankt !!!
LY all ❤️

like ? comment ? follow ?