You Are Mine (Published Under LIB)

Chapter 58

She smiled.

Mukhang tapos na ang misyon niya dito. Nasend na siguro nito ang mga voice messages. Makukuha na niya ang pera, and at the same time, she can take advantage on Jared after she has the money. Baka kasi hindi nito ibigay sa kanya ang pera kung hindi niya gagawin ng maayos ang trabaho niya.

At ngayon pa lang eh naniniwala na si Maria na sobrang gwapo at hot nga ng anak ng isa sa mga executives. And she was so attracted to him in just a snap. She feels like, she wants to run her tongue on his whole body.

Medyo disappointed nga lang siya ng malaman kung gaano ito kaloyal sa Celine na yun. she don't know that there's still a guy like him who exists in this world. Pero wala siyang pakialam kung gaano pa nito kamahal ang asawa. Because she'll do anything to have him.

***

CELINE'S POV

7am. 7am na pala. Umaga na. Pero ayokong bumangon. Ayokong lumabas ng kwarto. Ayokong makipag-usap sa ibang tao. All I want is to be alone. With my babies.

Mga anak, hindi ko expected na lolokohin ako ng daddy niyo.

At muling tumulo ang luha ko. Nagsisimula na naman ako. Nayakap ko ang unan.

Lalo ko lang naaalala yung pag-uusap nila ng babae niya sa voice message na yun. Hindi ko man lang naisip na magagawa sakin ni Shaun ang lokohin ako. Mahal na mahal ko siya pero, humantong ang lahat sa ganito.

Dumating pa rin sa puntong ganito. I thought everything was all real. From the time na sinabi niyang mahal niya ako gaya ng pagmamahal ko sa kanya, hanggang sa mga efforts niya para sakin, hindi ko inakalang, palabas lang ang lahat ng yun.

Na pinaglalaruan niya lang pala ang feelings ko. At naging tanga ako sa bagay na yun.

Lumakas ulit ang pag-iyak ko, at naisubsob ang mukha sa unan.

Why Shaun ?

I thought you love me. Pero bakit mo ko niloko ? Ano'ng kasalanan ko sa yo ? Magkaka-anak pa man din tayo. And I already pictured a happy family of us, pero gagawin mo pala to.

Pigilan ko mang huwag sumama ang loob ko para sa mga anak ko, hindi ko magawa. Ang sakit-sakit, eh. Sobrang sakit.

Nakakapanghina.

"Baby ?"

Narinig ko ang boses sa labas. Si mommy Jasmine, nandito ?

"Celine baby, si mommy Jas to. Are you already awake ?"

Si mommy Jasmine nga. She don't have to see me like this. I'm a total mess.

Wala sa loob ko ang tumayo. Narinig ko na ang pagkatok niya sa kwarto ko.

Tumingin ako sa salamin.

And I see myself in the mirror, with puffy eyes and a face that looks miserable.

I smiled.

I fake a smile.

Pero, mas lalo lang naging obvious na may problema ako.

Nangingilid na naman ang mga luha ko. Pero agad kong pinigilan ang sarili ko.

I need to be okay, infront of mommy Jasmine.

Pero paano ko gagawin yun ?

Nabuksan ko ang pinto. At bumungad sakin ang masayang mukha niya.

"Good morning, baby." bati ni mommy Jane.

Ngumiti ako ng matipid.

"Good morning too, mommy. Ang aga niyo po dumalaw ah."

She smiled.