Dochter van de Maan #Netties2016

Epiloog

*vijf jaar later*

Beta Adrian liep de woonkamer in. Zijn blik was serieus en zijn houding stijf. 'Alpha Samantha,' begon hij, zijn blik op Samantha gefixeerd. 'Alpha Hunter wacht op u in zijn kantoor.'
Samantha keek verrast op, haar eerst witte haar was vervangen door een bos karamel kleurig haar en zat op dit moment in een slordige knot op haar hoofd. 'Dank je, Adrian, zeg hem maar dat ik eraan kom.' Ze legde haar boek weg en stond op, maar voor ze nog een woord tegen Adrian kon zeggen, was hij al weg.
Ze stond op van de bank en liep door de gangen tot ze bij het kantoor van Hunter was. Voor ze op de deur kon kloppen klonk er een stem aan de andere kant van de deur. 'Kom binnen.'
Zonder aarzeling opende ze de deur. Hunter zat achter zijn bureau vol met papier werk, handen in zijn haar. Ze sloot de deur achter zich en ging voor het bureau staan. 'Je wilde me spreken?'
'Ja,' zei hij. Hij haalde zijn handen uit zijn haar en keek naar haar op. Zwart haar hangen voor zijn heldere blauwe ogen. 'Volgens mij is er iets wat je me moet vertellen.' Samantha fronste, maar toen ze wilde spreken, onder brak hij haar. 'Je verbergt iets voor me, dus ga je het zelf vertellen of moet ik ervoor zorgen dat je het gaat vertellen?'
'Hunter, ik weet niet waar je het over hebt.'
Hij stond op van zijn stoel en om zijn bureau heen, zodat hij naast haar stond. 'Ik kan de hartslag voelen, het maakt niet uit hoe ver ik weg ben. Dus heb ik nog één vraag.' Zijn hand legde hij op haar buik. 'Is het een jongen of een meisje?'
Ze glimlachte. 'Een meisje.'

____________

Heeey allemaal!
Ik hoop dat jullie het leuk vonden om CotM te lezen!
Zoals jullie waarschijnlijk doorhebben is dit het laatste wat ik van CotM schrijf.

~ WriterGirlXXX