Yassir? Was hij dit echt? 'jaja strak in pak' zei hij droog. Nog steeds niets gezegd te hebben deed hij de deur dicht en we liepen naar beneden.
We stonden voor de zaal waar het allemaal zou gebeuren. Huh vreemd ik hoorde geen muziek geen mensenpraat niets. In heel het hotel niet vandaag.
ik opende de deur en iemand hield mijn heup vast en ook die van Yassir. Het was wat schemerig in de kamer. ik zag veel kaarsen en een groot tafel met alleen twee stoelen.
Ik hield niet van spaningen. Stel je voor dat dit de ontvoerders weer waren. Goed so Yasmine begin jezelf maar gek te maken. Alles begon langzamerhand vaag te worden in mijn hoofd.
ik hoorde mezelf nog zwak ' Yassir Yassir' roepen. En dat was het nippertje ik viel op de grond en wist niets meer.
8 uur later
Ik opende mijn ogen en zag wazig Yassir en Rayan's bezorgde gezichten. 'Roep een dokter' riep Yassir bezorgd.
Waar ben ik wat doe ik hier? Langzamerhand begon ik het me vaag te herinneren. ik ben flauw gevallen.
ik zei het je toch Yasmine geen oude koeien uit de sloot halen. Waarom moest ik perse aan die domme onvoerders denken. dan had ik dit ziekenhuis gedoe kunnen voorkomen.
'Yassir Rayan waar ben ik?' Vroeg ik met tranen in mijn ogen. Ik zag dat Yassir's kwade gezichtje begon te veranderen in een kwetsbaar iets. 'Maak je niet druk schat er is niets aan de hand'
Wat? hoorde ik het nou goed? noemde hij mij nou een schat? De Yassir die nooit sprak en alleen maar droog was. Hmm hij heeft wat goed te
STEMMEN REAGEREN STEMMEN REAGEREN STEMMEN REAGEREN STEMMEN REAGEREN STEMMEN
WORD VERVOLGD
JE LEEST
Expect The Unexpected (Yasmine&Yassir)
Random~ Verhaal afgemaakt~ Als 15 jarige tiener stopte mijn vader mij in een opvanghuis voor meiden waar ik eigenlijk niet thuis hoorde. En als 4 jarige peuter vroeg ik altijd;'Papa waar is mama?' waarop hij dan met een gebaar naar boven en 'In de hemel'...
