Expect The Unexpected (Yasmine&Yassir)

Hoofdstuk 1

'Salaam mualaikum' begon Yassir maar mijn vader antwoordde niet terug. 'Yasmine komt met mij mee naar huis'Valde Yassir met de deuren in huis. Babette kende de situatie niet tussen mij en mijn vader, mijn vader loog over alles. Dus zij kon nergens een conclusie uit trekken

'Daar komt niks van in Yasmine komt met mij mee toch Yasmine?' Hij keek mij met een blik aan die ik nog zo goed kon herinneren. Zo van of je doet het of heel je leven gaat in puin en dit onderdruk ik nog zachtjes uit.

Ik bleef stil en keek zwakjes naar Yassir die nu ging ontploffen. 'Wat heb jij gedaan als vader? Om tegen mij te kunnen zeggen dat ze met jou mee gaat? Vertel mij alsjeblieft wat'

Babette luisterde mee en mijn vader was bang dat ze erachter zou komen dus zei hij snel;'Oke pak je spullen en ga met Yassir mee' Wat? Dacht ik, nu werd ik echt bang hij kon mij alles aan doen! Ik wist dat hij het niet hier zou bij laten. Yassir knikte naar mij en ik liep naar het gebouw om mij kleren te pakken.

Na dat allemaal gedaan te hebben groette ik alle meiden nog en gaf Laila mijn nummer. Maar nu kwam het.. Ik ga met yassir in Één huis slapen? Maar hij was een goede jongen hij was er niet zomaar één. Ik zou nooit met een jongen in een huis kunnen slapen. Maar sub7anAllan hij gaf mij een gevoel die ik nooit eerder gevoeld heb.

Hij keek mij aan met zijn groene oogjes en ik smolt. Hij was zo knap, ik schrok van mijn eigen gedachtes, dit heb ik nog nooit gedacht maar hij is echt mannelijker geworden het was goddelijk met zijn lichaam ,haar en al hij verzorgde zich goed en daar was ik blij mee.

'Uhmm Yassir' Ik schaamde me me en werd rood ik wilde nu gaan praten over het geen wat nu zou komen wat we gaan doen en hoe want dit kan eigenlijk niet in de Islam. 'Ja Yasmine?' zei hij zacht. 'Hoe gaan we dit eigenlijk doen?' zei ik beschaamd.

'Met wat?' Hij zei het zo rustig dat ik gewoon kippenvel kreeg. 'Dit kan eigenlijk niet samen in één huis slapen ' Hij keek mij aan en zei;'Yasmine? Nu of nooit het gaat toch een keer gebeuren? En we slapen niet in één bed, zie het maar voor je als een hotel waar je in logeert' Ik keek hem aan en zei;'Ik bergijp je eerste zin niet' Hij keek mij met ene bedroefde gezicht aan alsof ik iets heb gezegd dat hem pijn heeft gedaan . Ik zag een schaduw tegenover de deur. En ik herkende de vorm van mijn vader.. Luistert hij ons nu af!