Hoofdstuk 2 (Yassir's perspectief)

2K 162 5
                                    

Na dat we een terrasje gepakt hadden reden we terug naar mijn huis. Thuis aangekomen trok ik mijn zwarte korte broek en een t shirtje aan. Nadat ik mijn kleren heb aangetrokken liep ik naar de keuken om wat te eten.

Ik liep verder naar de woonkamer en ging zitten. Daar liep ze, mijn prinsesje maar ik moest mijn lusten in bedwang houden.

We kozen samen een film uit en startte de film. De helft van de film keek ik naar haar mooie oogjes die steeds op en neer keken. Soms kreeg ik de neiging om haar handje even vast te houden. Maar dat deed ik niet.

Ik voelde dat er wat lichts op mijn schouder viel. Ik keek naast me en zag haar mooie hoofdje op mijn schouder liggen. Ik pakte haar voorzichtig op en bracht haar naar haar kamer.

Op de laatste trede voelde ik dat ze een beetje wakker werd. 'Yasmine? Slaap maar slaap maar' suste ik haar. Ze keek mij slaperig aan. 'Dankjewel Yassir'. Ik keek haar aan ik zei;'Geen dank Yasmine'.

Ik pakte heel snel mijn telefoon om te kijken hoe laat het was. Hmm Vier uur in de ochtend. Yasmine bewoog wat lichtjes naar boven, ze zocht wat. Toen ze wat naar boven ging kwam ze tegen mijn buik aan waardoor er een kudde vlinders zich in mijn buik bevonden.

'Yasmine zoek je wat' zei ik toen ik haar eindelijk op haar bed had neergelegd. 'Ja' 'Wat zoek je dan? Ik pak het voor je' 'Mijn bril ik dacht dat ik hem op had '.

Ik liep al naar beneden om die even voor haar te pakken. Ik keek heel de woonkamer rond. Uiteindelijk zag ik hem op de bank liggen. Ik pakte hem en liep weer naar boven, ik klopte op haar deur. En ze deed open.

Ik gaf haar bril terug en zei hij haar nog gedag. 'Wachtt yassir!' Riep ze ineens. 'Ja Yasmine?' Ik merkte dat ze wat begon te treuzelen.

'Dankjewell voor alles lieve Yassir' haar zachte mooie stemmetje deed mij kippenvel. 'Ik heb je al vaak genoeg gezegd dat ik niets doe dit hoort gewoon, jij hebt mij vroeger ook met ontelbaar veel dingen geholpen? Dus die alsjeblieft krijg je nooit te horen' ik zag dat ze moest lachen.'Okee doeii Yasmineee!' zei ik en liep weg.

Volgende ochtend hoorde ik iemand kloppen op de deur. 'Room service!' ze deed de deur open en liep naar binnen met een lekker ontbijtje. 'Aawwhhh yasminetje tochh dankjewell' 'Die alsjeblieft krijg je dus ook nooit te horen van mij' zei ze lachend. 'Maareh snel eten zometeen gaan we naar het vrijdags gebed (Al djoemoe3a)' zei Yasmine nu serieus. MachaAllah dacht ik wat een vrouw inchaAllah mijn vrouw.

(STEMMEN REAGEREN ALVAST BEDANKT!)

Expect  The Unexpected (Yasmine&Yassir)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu