Hoofdstuk 3

1.7K 117 6
                                    

Nog een uurtje te gaan en dan was de bestemming bereikt. Ik pakte even mijn telefoon en merkte al snel dat ik erg moe was. Ik leunde tegen het raampje aan. En viel vervolgens in slaap.

Na een tijdje schrok ik wakker.' The plane journey is as it was. Grab all your suitcases and a hearty round of applause for the driver and for the people who have worked hard here and of course to you!'

Ik hoorde iedereen klappen. Ik klapte niet mee maar ik zei Al Hamdoelilah. Ik bedoel maar wat als het fout was gegaan zou je dan nog klappen? Ik liet het maar even voor me. En ik zat al te stressen over het geen wat nu zou komen.

Ik besloot eerst maar een taxi te bellen en info te vragen. Na 4 minuten wachten kon ik er één vinden en stapte in.

*Even voor de duidelijkheid we zitten nu in Amerika en praten alleen maar Engels ik zal alles vertalen voor jullie kortom alles in het nederlands dus. Maar houd in jullie achterhoofd dat er dus wel engels word gesproken*

'Uhmm meneer kan ik misschien even wat vragen?' Hij knikte en keek mij even aan. 'Weet u misschien of er een hotel hier in de buurt zit?' 'Ja ik zal je er wel even naar toe brengen' ik knikte hem hartelijk toe en en leunde tegen het raam aan. al gauw zag ik de mooie wolkenkrabbers en snoof de heerlijke geur van snacks.

Een paar minuten verder.

'We zijn er' 'Heel erg bedankt' Ik zag een mooie witte hotel en stapte in. ik werd verwelkomd door de Marokkaanse sfeer. Is dit nou een Marokkaanse Hotel?

'Hallo welkom bij Morocco Hidaya kan ik u ergens mee helpen ' ' Uhmm ja ik wil hier een paar nachten overnachten maar het probleem is dat ik niet weet hoeveel nachten' 'Nou dat is geen probleem mevrouw als u gewoon lekker in uw kamertje blijft tellen wij de dagen wel voor u op'

'Hahaha dat vind ik een goed idee' 'Mijn collega brengt u wel naar uw kamertje' ' Dat is goed' Er liep een marokaanse man met mij mee en bracht mij naar mijn kamertje. Ik vond dat hij heel erg veel op iemand leek ach het zal wel.

'Heel erg bedankt meneer' 'Kun je dit even tekenen' Hij hield een paar hotel formulieren voor mij zicht ' Owh oke maar ik heb geen pen' 'Owh ik schrijf het wel voor je op het is alleen je naam en achternaam'

ik knikte en zei :' Inaya al Khalifa' Hij keek vreemd naar me op en zei ' Grappig zo heet ik ook van mijn achternaam ' Eerlijk gezegd schrok ik wel een een beetje maar ik dacht het zal wel voor de tweede keer.

Ik liep mijn kamer in en nam een lekker lange douche. Na dat gedaan te hebben was het wel eens tijd om te shoppen en een baantje te zoeken. Ik pakte mijn telefoon er even bij en zocht op internet voor een paar baantjes.

Al gauw kreeg ik er één aan de lijn en ik kon gelijk een afspraak maken. 'Uhmm morgen om half 3' 'Ja dat is een prima idee lieverd! Tot morgen ' 'Tot morgen!!'.

Met een opgelucht gevoel verliet ik het hotel de stad in. Ik kon alleen maar staren 'Wat een mooi land zeg' mompelde ik binnensmonds. 'Vind ik ook' antwoordde een mannenstem ik keek opzij en zag de man van het hotel die mij naar het kamertje begeleide. 'Ben je lekker aan het shoppen?' 'Hahah ja zeker' Er kwam er wat oudere knappe man rond 30 onze richting op lopen. 'Yassin? wat doe jij daar?' Van dichtbij leken ze echt veel.. Echte veell.. Op mijn oma!

Expect  The Unexpected (Yasmine&Yassir)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu