Vader vader herhaalde het woord zich een aantal keer rond mijn hoofd. 'Mijn vader? Ik -- hebb al een vader! Je liegt' fluisterde ik stotterend. 'Laten we een rustig plekje opzoeken' zei hij mijn 'Zogenaamde vader'.
Mijn vader? Wie heeft er dan 20 jaar voor mij gezorgd? Waar was hij dan als hij zegt dat hij mijn vader is. Zo veel vragen maar nul komma nul antwoorden. 'Stap maar in' 'Ik stap nergens in ik rijd je achter na' Zei ik 'Hoezo wantrouw je me?' 'Er komt iemand doodleuk naar je toe en zegt dat hij je vader is, jij mag het zelf afmaken ' En ik liep direct naar mijn auto toe en hij stapte in.
Ik vond stiekem wel dat hij op mij en mijn oma leek. Vele vriendinnen zeiden ook op school dat ik helemaal niet leek op mijn vader. Maar wat zou mijn echte vader zijn dan van mij? Mijn oom, neef , broer. Ik pakte mijn auto sleutels en hij ook de zijne vervolgens reden we zoals afgesproken achter elkaar aan. Hij stopte ergens bij een restaurantje en parkeerde zijn auto achter de mijne. Vervolgens liepen we achter elkaar aan. De doodste stilte heerste en ik gunde hem geen enkel blik.
We gingen zitten en bestelden een drankje. 'Wil je nog wat eten?' Ik merkte dat hij steeds tijd wilde rekken en dat was ook gelijk een reden voor mij dat hij misschien niet liegt over de naam die hij zichzelf geeft Mijn Vader. 'We komen hier niet voor enkel een leuk theekransje te houden, we komen hier volgens mij voor serieuze dingen of niet?' riep ik hem bot toe
'De pittig heid heb je van je mama geërfd ' 'We beginnen daar maar over wie is mijn moeder' 'Weet je ik ga je nu alles vertellen maar voordat ik ga beginnen hoe kom jij hier' Nu werd ik erg zenuwachtig maar dat was kort. 'Ik werd ontvoerd ik zat in de restaurant lekker te eten vervolgens stopte iemand wat voor mijn mond vervolgens wist ik niets meer. Ik werd wakker in een kamer..' en zo vertelde ik heel onduidelijk mijn verhaal enkel de details liet achterwege
Ik zag dat hij erg schrok daarop volgde een pijnlijke stilte die niemand anders kon maken dan dat het was. 'En nu mag jij praten ik ben stil '
'Ik ben dus je papa je mama en opa overladen toen je nog in je moeders buik was. Er zat iets in de baarmoeder van je moeder en er kon één iemand levend overblijven je moeder zei: Mijn dochtertje mijn mooie dochtertje blijft leven. Ze twijfelde er geen moment aan. Je moeder werkte toen en ik niet. omdat ik dus werkloos was kon ik in praktijk geen kind opvoeden. Vele rechtzaken volgde er maar geen enkel winst.' 'Waarom zocht je geen werk dan? ' onderbrak ze huilend mij verhaal. 'wacht dat komt nu een vriend van mij zei tegen mij: ik heb vele zaken hier in Amerika kom met mij mee en je gaat alle zaken bij elkaar kopen maar al wilde ik de rechercheurs omkopen de zaak was al afgerond maar ik kon het toch voor me zelf proberen. Ik ging met hem mee en en al snel merkte ik aan zijn vreemde trekjes dat hij anders was dan dat hij zei. ik was hem veel geld verschuldigd en hij zei als je dit niet binnen 15 jaar betaald pak ik iets dierbaars van je. Tijden liep ik als zwerver rond hier in Amerika mijn vader was een rijke man. Hij was dood gegaan en zijn erfgeld werd aan mij overgeleverd ik was zijn enige kind dus ik werd miljonair en opende erg veel zaakjes trouwens dit restaurantje is ook van mij en dat Hotel deel ik met een vriend van mij Het hotel zijn naan is vernoemd naar hun achternaam. Yassin die tegen je praatte dat is je neef. Dat is mijn broer hij zit nog in NL zijn zoon dus.'
WORD VERVOLGD
JE LEEST
Expect The Unexpected (Yasmine&Yassir)
Random~ Verhaal afgemaakt~ Als 15 jarige tiener stopte mijn vader mij in een opvanghuis voor meiden waar ik eigenlijk niet thuis hoorde. En als 4 jarige peuter vroeg ik altijd;'Papa waar is mama?' waarop hij dan met een gebaar naar boven en 'In de hemel'...
