The Three Mafia Kings

Chapter 43: Napnoteon's Revenge (Part 2: Surprise)

Nang makabalik na siya ay hindi niya na inisip na baka maka-istorbo pa siya sa tulog nito. Instead, he dialed Tiffany's number.

Dialing Tiffany Lian Kastel...

"Hello? D-Dora the explorer? Ikaw ba 'to?" Narinig niya naaantok pang boses sa kabilang linya. Kasabay nito ay napansin niyang umilaw sa binta ng kwarto ni Tiffany na nasa pangalawang palapag.

"Stupid! It's me." Pagalit niyang sabi, pero ngiting-ngiti naman. Mahahalata mo talaga ito, dahil sa paglabas ng kanyang dimples sa magkabilang pisngi.

"Chobaeee?" Tamad na tanong ni Tiffany.

Napawinaman ang ngiti sa labi ni Choi. "Who the hell is Chobaeee?!" He asked.

"Ikaw! Choi, tabeeechoi! Hihihi!"

He laughed a little. 'This girl really.' He thought.

"Would you please go downstairs?" Choi asked her.

"Syempre naman, Choi! Hindi ako lumpo! May paa ako! Natural, makakababa ako ng hagdan! Ikaw talaga, mahilig mag joki-joki! Hihihi! :D" Seryosong sagot ni Tiffany, ngunit sadyang katawa-tawa pakinggan.

Nanliit ang chinitong mga mata ni Choi. "Get out of your damn room, then get out of your fucking house, and get out of your freaking gate!" Choi commanded.

Medyo may konting silence na naganap bago muling magsalita si Tiffany. "Choi, paano ako mag-ge-get out ng room, house, at gate kung hindi ko i-o-open ang mga door?" Inosente niyang tanong.

Choi can't help it. So, he ended the call and burst out in laughter. "HAHAHAHAHA!! This girl, really!" He said while smiling and shooking his head.

Bumaba na siya ng kanyang sports car at nag-isip ng ibang paraan. If Tiffany can't really get what he mean, then he will be the one to go to her room. He is safe anyway. :D

---

Tiffany's POV

Uwaaaaahhh!! Ang shonga talaga ng boypren ko! Ay--- hindi ko pa nga pala boypren si Choi. Hindi niya naman kasi ako tinatanong ng will you be my girl? =___=

Sa loob ng dalawang taon, nalaman ko na rin ang totoong love. Kung tatanungin niyo ako kung ano ang love? Hehe, sorry, itanong niyo na lang kay google. :D Pero kung tatanungin niyo ako kung sino ang love ko? Si Choi. Ang labo noh? Hindi ko alam ang love, pero may love na ako. :D Kapag kasi kasama ko si Choi, lagi akong masaya, tapos komportable din ako sa kanya. Nagulat nga ako ng isang araw sabi ko kay mommy... mahal ko si Choi. Ewan, lumabas lang bigla sa bibig ko. Nako! May sakit kaya ako sa bibig? May ganong klaseng sakit ba? ?___? Maitanong nga kay google manaya. Sayang wala akong perang pang load. XD

(O________O)

Nagulat ako nang biglang may nagbukas ng bintana ko atsaka nito isinuka si Choi.

"C-Choi? Kaano-ano mo ba si Edward Cullen?" Tanong ko sa kanya. Naakyat niya kasi ang kwarto ko. O, di naman kaya, "Unggoy ka ba?" Dagdag kong katanungan. Nag-tatalo kasi sa isipan ko kung unggoy siya o bampira. (?______?)

Natawa siya ng kaunti. Uwaaaa!! Ang dimples!!! (*______*)

"I just wanna make sure you're fine. Go and take a rest. :)" Sabi niya habang nakangiti.

Sa loob ng dalawang taon... ay hindi--- sa labas pala! XD Nangingibago talaga ako kay Choi. Kasi, mabilis siya magalit, pero madalas naman mabait at lagi na lang sinasabi sa aking... 'I just wanna make sure you're fine.' Bakit kaya?