Daughter of the sun (ONDER CONSTRUCTIE)

~ 10 ~

"Lauren! Finn!" Gil ik. De vrouw komt nu op volle snelheid naar ons toe rennen. Lauren en Finn kijken angstig en verbaasd naar ons. "We komen!" Roept Lauren, en ze rennen naar ons toe. "Oh, hallo", zegt de vrouw, met een overdreven glimlach. Leo kruipt naar achter, en zit nu tegen een paar poppenhuisjes aangedrukt. Ik duik weg, en ren richting Lauren en Finn, die hun wapens al in hun hand hebben: Lauren haar dolk, en Finn zijn zilveren zwaard. Ik ruk het armbandje van mijn arm. "Mama! Mama! Kijk, die wil ik!" Zegt een klein kind ineens, wijzend naar mijn zwaard. Shit, die mist moet zo ook even gesprayed worden. "Hallo Pandora", zegt Leo in een poging om dapper te klinken, maar je hoort de angst in zijn stem. "Ik kwam even langs. Ik rook namelijk wat... Vuur", zegt ze met een duivelse glimlach. "Als jij nou mee gaat, kan ik je aan Zeus geven en krijg ik mijn geluk weer terug", zegt ze, en ze trekt een enge glimlach. "Eh, nee, bedankt. Ik sla over", zegt Leo, en hij geeft haar een kaakslag. Hij grijpt zijn kans en rent richting ons. Nu kijkt de vrouw ons alle vier aan. Leo ontsteekt een vuurbal, en richt het op haar. Een paar mensen, vooral kinderen, staan angstig te kijken. "Meer halfbloeden... Ares, Athena, Apollo, en natuurlijk... Hesphaestus. Dat word een eerlijke ruil. Vier halfbloeden tegen mijn geluk..." "No way, Pandora", sis ik, en ik hef mijn zwaard. "Bovendien, Zeus word of vermist of gevangen gehouden. Dus die ruil word hem niet!" Ze lijkt even verbaasd, maar dan herstelt ze zich. "Zozo. Apollo heeft een grote mond. Niet wijs, kleine meid..." Ze komt dichterbij, waardoor ze me nu diep in haar ogen staart. "Niet... Wijs..."

"Ava, kijkt uit!"

Ze grijpt ineens een doos uit haar zak. "Dat is die doos!" Roept Leo. "Kom jij maar mee!" Krijst Pandora, en ze opent de doos. "Laat haar met rust!" Roept Finn. Uit zijn zak haalt hij een klein mesje, en smijt het vol naar de vrouw toe. Het raakt haar in haar borst. "Aghr! Athena, ik dacht dat jij de slimme was hier", zegt ze kil, en ze trekt het werpmesje eruit. Zwarte prut word zichtbaar, maar geen bloed... "Geen bloed?" Vraag ik stilletjes. "Ze is een monster..." Zegt Lauren. "Oh, schatjes, natuurlijk!" Zegt Pandora met een glimlach. "Nadat jullie ouders voor mijn dood zorgde!" Ze steekt haar armen uit, en grijpt Leo. "Zoon van Hephaestus! Jij mag eerst!" Leo begint te schreeuwen. Oké, denk! Ik hak gewoon mijn zwaard vol in haar armen. "Gadver!" Roep ik. Haar armen vallen eraf, en zwart prut, net als teer, verspreid zich door de ruimte. De afgehakte armen lossen op. "Jij!" Krijst ze, en ze kijkt naar mij. "Goddelijk brons met een goddelijke touch! Hoe kom je daar aan?" Ik kijk haar alleen maar angstig aan. "Nu gaan jullie allemaal sterven!" Haar armloze lichaam stort zich vol op me. "Ik kan je nog steeds bijten!" Ze opend haar mond, en de scherpste slachttanden die ik ooit heb gezien worden zichtbaar. Ze duikt op mijn nek. Ik begin te krijsen. Oorverdovend. Ik voel hoe de tanden mijn nek doorboren. Ik ga dood, ik ga echt dood! Ik ga dood. Ik ga dood...

Ineens knalt de vrouw aan de kant, en een kwade Leo met een opgehefde moker word zichtbaar. "Leo..." Zucht ik. Ik probeer overeind te komen, maar ik zak gelijk weer weg. "Lau... Lauren, Finn, Leo..." Hijg ik. Ze gaan op hun knieën, en hangen over me heen. "Nee, Ava! Blijf hier!" Roept Finn. Hij strijkt mijn haar aan de kant, maar zodra de wond zichtbaar word duiken ze alle drie een stukje achteruit. "Oh my gods..." Zegt Lauren, en ze houdt haar handen voor haar mond. De zwarte vlekjes beginnen al op te zetten, en dansen voor mijn ogen. "Nee, nee, nee!" Huilt Leo. De tranen lopen over zijn wangen. "Je mag nu niet doodgaan!" Krijst hij. "Nico heeft je nodig! Olympus heeft je nodig, ik heb je nodig!" Hij laat zich over me heen vallen, en zo ligt hij op mijn buik te snikken. Ik begin te trillen. "Red... Red Nico", fluister ik. Lauren draait zich om, ze kan het niet meer hebben. "Wacht", zegt Finn. "Apollo... Apollo! Oh my gods, waarom dachten we er niet aan! Ze is een Apollo kind, ze hoeft alleen maar het lied te zingen!" Leo schiet overeind. "Oh my gods, dat klopt! Ava, weet je welk lied je moet zingen om mensen te genezen?" Vraagt hij. Ik zie de hoop in zijn ogen. "N... Nee..." Zucht ik. De hoop maakt plaats voor verdriet.