Daughter of the sun (ONDER CONSTRUCTIE)

~ 6 ~

Even ben ik te geschrokken om te reageren, maar dan maak ik mezelf los uit Leo's greep. "Moet... Gaan", piep ik. "Ik zie je nog wel, toch?" Vraagt Leo met een knipoog. Ik kijk even in zijn ogen, en zie iets wat ik bij hem nog niet had gezien: Verdriet. Zo'n player, clown of druktemaker, maar van binnen gebroken. Dan kom ik weer bij zinnen, en zonder nog iets te zeggen ren terug naar het Apollo huis. Wat een klootzak! Nico stond te kijken, ik zag hoe hij van binnen brak! Met veel kabaal smijt ik de gouden voordeuren open. Ik ren naar boven, mijn kamer in. Cait en Brianna zitten op hun bedden. "Ik heb het echt gehad met Valdez", snauw ik. Ik leg de gitaar voorzichtig op het bed. "Sup", vraagt Brianna. "Hij zoende me. Op klaarlichte dag, waar iedereen..." Bijna had ik Nico gezegd, "bijstond!" Brianna grinnikt. "Wat?" Snauw ik. "Kijk maar uit dat je de Aphrodite kinderen nu niet op je af krijgt", zegt ze lachend. Ik kijk naar Cait. Ze zit verdrietig naar de grond te kijken. Oh shit, waar ook... Zij vindt Leo leuk... "Sorry, Cait..." Zeg ik. Ze zegt niks terug. "Maar waarom heb je het met hem gehad? Meid, hij is hartstikke leuk, toch?" Zegt Brianna om de ongemakkelijke stilte te breken. Omdat ik verliefd ben op Nico. "Omdat... Hij gewoon een dikke player is", zeg ik onzeker. "Oh, ja", zegt Cait ineens duister. "Elk meisje in dit kamp heeft wel eens met hem gezoend. Niets speciaal". Ik kijk haar verbaasd maar geïrriteerd aan. Meent ze dat? Ik kijk vragend naar Brianna, maar die zegt niks meer. "Dus je hoeft je nu niet zo gaan uitsloven dat je zo speciaal bent". Ze staat op, en net als Chloë loopt ze kwaad de kamer uit. "Prettig", zeg ik. "En nou word het tijd dat jij de waarheid eens gaat vertellen", zegt Brianna. Mijn hart klopt in mijn keel. "Want ik weet dat je iemand anders leuk vind". Ik adem diep in. "Dus zeg het maar. Ik kan je helpen!" "Kan je niet", stamel ik. Het hele misschien-vergeet-ik-Nico-als-ik-met-Leo-ga plan was een fiasco. "Zeg dan gewoon wie!" Zegt Brianna glimlachend. "Wie is het? Finn? Die player?" "Nee!" Roep ik uit. Ik sta nu ook op, en loop naar de deur. "Was het maar zo makkelijk!" Schreeuw ik. Weg hier. En dit keer niet naar het meer. Ik heb ook totaal geen honger meer. Over een kwartier heb ik mijn derde onderdeel, pegasus race. Dat betekend een kwartier om alleen te zijn. Het is druk buiten, en ik voel de mensen naar me staren. Ze fluisteren. Ze hebben alles van Leo's actie gezien. Ik loop met een versnelde pas verder.

Als ik bijna bij het meer ben zie ik hem daar zitten. Nico. Hij zit ineengedoken. Huilt hij? Ik blijf verlamd staan. Oké, Ava, niet slim... Weg hier. Ik draai me om, wil wegrennen, maar... "Auw!" Roep ik. Gelijk sla ik mijn hand voor mijn mond Nico kijkt om. Shit! Ik kijk voor me. "Oh, sorry..." Zegt het meisje waar ik tegenop ben geknalt. Het is Lauren, het Ares kind. Ik kijk haar nog even aan, dan werp ik een korte blik naar Nico, maar dan ren ik weg. De totaal verkeerde kant op, door de bossen. De groeten, iedereen. Ik ben er klaar mee. "Hey, Ava, wacht even!" Hoor ik achter me. Lauren. Nee, alsjeblieft, blijf weg! Ik loop nu een hoger stuk op, het is dichtebost. "Ik weet je geheim, Ava". Verschrikt blijf ik staan. "Ik mag dan wel een Ares kind zijn, maar ik zie gelijk wat mensen denken. Jij bent verliefd. Op Nico". "Vertel het aan niemand", zeg ik trillend. Ze loopt naar me toe, en ploft naast me neer. "En nu heeft Valdez je gezoend waar iedereen bij stond, inclusief Nico". De harde waarheid raakt me. "En Nico is gebroken. "Waarom zal hij gebroken zijn", zeg ik zuchtend. "Hij vindt me alleen maar irritant". "Nee", zegt Lauren. "Dat vindt hij niet. Hij vindt het gewoon een beetje moeilijk. Je kent het verhaal van Will, toch?" Ik knik. "Je lijkt op hem. Zelfde vader. Maar je doet Nico waarschijnlijk ook aan hem denken". IK ben weer stil. "Sorry dat Clarisse en ik zo lulig tegen hem deden, en jou. Clarisse is... Een typisch Ares kind. Ik ben een schande voor mijn vader". "Hoe zo dat dan?" Vraag ik. "Wil je een liefdes geheimpje van mij weten?" Vraagt ze. Ik kijk haar nieuwsgierig aan. "Een typisch Romeo en Julia gevalletje". Ik kijk haar geïnterreseert aan. "Finn Jones. Zoon van Athena. We hebben al iets voor bijna een jaar, maar... Niemand zal het accepteren". "Daarom denkt iedereen dat Finn een player is... Hij heeft nog niemand, maar hij heeft wat met jou". "Gek, hè..." Zegt Lauren. Ik grinnik. Een frisse bries strijkt door het bos. Het is vredig hier. "Jij moet je gewoon thuis voelen hier", zegt Lauren. "Het is echt vreemd. Dan ben ik een normale tiener, en dan ben ik een halve freaking god". Lauren grinnikt.