~~ Night ~~
បញ្ចប់អាហារពេលយប់រួចថេយ៍ក៏នាំជុនអានទៅមុជទឹករៀបចំខ្លួនអាងទៅឆាប់បានចូលគេងព្រោះស្អែកគេត្រូវទៅសាលាផង ចំណាយពេលអស់ជិត1ម៉ោងឯណោះទើបកូនគេងលក់
រាងតូចដើរចេញពីបន្ទប់កូនហើយ ក៏ប៉ះភ្នែកនឹងជុងហ្គុកដែរអង្គុយមុខស្លេកៗនៅលើសាឡុងនោះ ត្រូវគ្នាភ្លាមនៅជាមួយគ្នាវិញភ្លែតម៉ង
« កើតអីនឹង? »
« ... » មិនអស់ចិត្តរាងតូចក៏ចូលមកស្ទាប់ថ្ងាស់ឲ្យនាយមើលទៅស្ថានភាពគេដូចអ្នកឈឺទៅហើយ
« ញ៉ាំអីខុសមែនទេ?បានជាក្តៅខ្លួនយ៉ាងនេះ? » ចោទសួរនាយឡើងទាំងចង់ចិញ្ចើមចូលគ្នា បារម្ភក៏បារម្ភតែខឹងក៏ចឹងដែរ ថាមានកូនទៅលំបាកឥឡូវថែមនាយមួយទៀត
« អត់មានញ៉ាំអីទេ »
« នៅកន្លែងនឹងហើយ អូនទៅយកកន្សែងមកជួយខ្លួនឲ្យ » ថាចប់គេក៏ដើរទៅខាងក្រោយវិញ។
មួយសន្ទុះក្រោយមកទើបថេយ៍ចេញមកវិញជាមួយកូនកន្សែងតូចមួយនៅក្នុងទឹកមួយចាន ចូលមកអង្គុយក្បែរនាយហើយក៏ចាប់កូនកន្សែងនោះចេញពីទឹកពូតឲ្យស្ងួតយកមកជួតផ្ងាស់ឲ្យជុងហ្គុក
« ថេយ៍..បង »
« ហ៉ឹម? »
« បងសុំមួយមក »
« យី!ខ្លួនក្តៅចង់40អង្សានៅចង់ទៀតហ្ហេ៎?អីក៏សម្បូរកម្លាំងមេស? »
« ណា..កុំកំណាញ់ទេ »
« ... »
« បងសន្យាថានឹងថ្នមអូន មិនឲ្យអូនឈឺទេ »
« ការងារធ្វើឡើងមួយថ្ងៃ នៅមើលកូនផងអីផងអូនហត់ណាស់ ចង់សម្រាក់គ្មានកន្លងតតងជាមួយបងទេ »
« អូនគេងទៅទុកឲ្យបងធ្វើតែឯងក៏បានដែរ ធ្វើរួចបងដឹងតែបាត់ក្តៅខ្លួនតែម្តង បងហ៊ានធានារ »
« អាណិតប្រុសកំសត់ម្នាក់នេះផង បងខានយូរហើយណា.. »
« តែមួយភ្លេតទេណា »
« បាទ..មួយភ្លេតទេ » ជុងហ្គុកញញឹមបន្តិចរួចក៏ទាញថេយ៍យកមកជិត។ចំណែកថេយ៍វិញក៏..តាមនឹងទៅ ហើយពួកគេក៏...
