His Personal Assistant slash Bedmate (completed)

Chapter Twenty Nine

Agad niyang tinignan ang kalagayan ni Maggie na ngayon ay umiiyak na.

"Oh my gosh you're bleeding!" Narinig niyang sigaw ngnisa sa mga kaibigan ni Marie kaya naman agad na napalipad ang tingin niya dito. Bigla niyang nakalimutan ang umiiyak na kaibigan dahil aaminin niya na mas naramdaman niya ang pag aalala ngayon para kay Marie.

Pero ganon nalang ang pag urong ng kanyang pag aalala at pag ka umid niya ng makita ang galit sa mga mata nito. Matinding galit na ngayon lang niya nakita dito. At alam niya na ang galit na iyon ay para sa kanya. Galit na galit ang mga mata nito at nakatuon lang iyon sa kanya.

Nakita niya ang pagdating at pagsaklolo dito ng kapatid nitong si Nathan.

"Lets go princess. Lets go." Narinig niyang sabi nito kay Marie bago ito inakay papunta sa sasakyan nito. Nakita niya ang pag agos ng dugo sa likod nito ng tumalikod ito sa kanya.

Narinig niya ang tawanan ng mga kaibigan niya kaya naman agad niyang tinignan ng masama ang mga ito.

Sa mga sumunod na araw ay nakita niya kung papano ito ebully ng mga schoolmates nila. Alam niya na siya ang dapat sisihin dahil doon and he felt so guilty about it.

Hindi nito ipinagtatanggol ang sarili sa mga nambubully dito. Hindi ito umiiyak o tumatakbo o umiiwas man lang. Lahat tinatanggap nito. Lahat ng masasakit na salita tinanggap nito pero hindi ito lumaban man lang kahit isang beses.

Gustong gusto niyang lapitan ito at ipagtanggol pero hindi niya magawa dahil kitang kita niya ang galit sa mga mata nito.

Pasakay na siya sa sasakyan niya ng lapitan siya ng isa sa mga kaibigan nito. If he is not mistaken ito si Reena.

"Andrew."

"What do you need?" Malamig na tanong niya dito.

"Bakit mo sinaktan ang kaibigan ko?" Tanong nito.

Tumawa siya ng pagak sa tanong nito "She deserve it. She use his father's influence para lang ma edate ko siya. Ginusto niya iyon."

"Tiff will never do such thing. Yes bata palang siya mahal kana niya. Mahal na mahal actually. Pero alam mo kahit hindi mo siya pinapansin okay lang sa kanya. Isang tingin mo lang masaya na siya. Kuntento na siya sa pagtanaw tanaw sa iyo. At hindi pa siya desperada para gamitin ang daddy niya para lang mapalapit sa iyo. Masaya na siya na mahalin ka kahit sa malayo lang."

"Hindi ako kakausapin ng daddy niya na e date siya kung hindi niya ginusto iyon."

"Bakit sinabi ba ng daddy niya na utos yun ni Tiffany? Sinabi ba ng daddy niya na saktan mo si Tiffany?"

Yes her father never say na sinabi ni Marie iyon. Is he wrong sa assumtion niya?

"Mahal na mahal ka niya. Pero sinayang mo lang iyon. Sinayang mo lang ang kaibigan ko, she will never be the same. She will never be the same Tiffany anymore." Sabi nito bago siya nito iniwanan doon.

Ilang araw din niyang pinag isipan ang lahat ng nangyari sa kanilang dalawa ni Marie. Ilang araw din siyang ginulo ng mga ala ala nilang dalawa.

Now he realized how he love that girl. He is so damn in love with Tiffany Marie Briones. And he is willing to do everything para mapatawad lang siya nito. Kahit mag makaawa siya dito gagawin niya mapatawad lang siya nito.

He is willing to do everything just to win his woman back. Just to win the love of his life.

Pinaghandaan niya ng mabuti ang pakikipag usap dito. Gusto niyang kausapin ito pagkatapos ng graduation nito. May dala dala siyang bulaklak na paborito nito, a boquet of white rose and gerbera, ng magtungo siya lugar kung saan gaganapin ang graduation ng mga ito. Alam niya na ito ang valedictorian. He is so proud and happy for her.