Siyah kızıl karışımı gökyüzünde şim-
şekler çakıyor,kızıl yağmurlarla yüklü bulutlardan bardaktan boşalırcasına kan yağıyordu..!Gezegenin zemini eri-
miş,Dağat Okyanusu'na karışarak kız-
gın ,kızıl ,dev bir nehir gibi akarken,
Abel'in iki ayı Aren ve Şiva,bu dehşet verici ortamda birbirlerinden güç al-
mak istercesine gökyüzünde iç içe geçmişti.Gezegenin yaşayan son canlı-
sı,çığlıklar atarak bulutların arasında bir görünüp bir kaybolan,beyaz bir
Sakai kuşuydu.Konacak bir yeri olma-
dığı için olsa gerek,belki de günlerce uçmaktan artık iyice yorulmuş,kızıl kanatlarını zar zor kaldırıp indirerek,
acılar içerisinde uçuyordu.Yaşamla ö-
lüm arasında gidip geliyor gibiydi.Oy-
sa yukarıda da ölüm vardı,aşağıda da!
Daha fazla dayanamadı.Son çığlığını atarak,yorgun,kızıla boyanmış beyaz gövdesini,aşağıdaki kızıl nehre usulca bıraktı.Böylece gezegendeki son can-
lının da yaşamı sona erdiğinde,şim-
şekler çakmaz oldu,gökyüzünün kızıl bulutları son yağışlarını bırakarak or-
tadan kayboldu.Kızgın kızıl nehrin akışı durdu,Aren ve Şiva da görünmü-
yordu.Zaman durdu.Ortalığı derin bir ölüm sessizligi sardı..!
Aniden,uykusundan uyandırılmış bir çocuk gibi homurdanan kızıl nehir,
ileri geri,yukarı aşağı hareket ederek,
boğuk bir gürültüyle sarsıldı!İçinde olmaması gereken bir şeyi atmaya ha-
zırlanıyor gibiydi.Nitekim öyle de ol-
du.Az önce yaşamından vazgeçip,ken-
dini kızıl nehre bırakan Sakai kuşu,
adeta yeniden doğuyormuşcasına ku-
lakları sağır eden bir çığlıkla,ilk nefe-
sini alabilmek için kızıl nehri yarıp, gökyüzüne doğru havalandı.Arkasın-
da,kanatlarından akan kızıl bir ça-
murla,ard arda çığlıklar atarak uçu
yordu.O uçtukça gökyüzü aydınlanı-
yor,zaten çoktan dinmiş kızıl fırtına-
nın son izleri de siliniyordu.
Miyuki'nin şimdiye kadar gördüğü en
güzel kuştu..!Öyle olmalıydı çünkü,ku-
şun iri gövdesinde otururken ona dur-
maksızın el sallayan anne ve babası-
nın mutlu yüzleri,onu çok daha güzel-
leştiriyordu..!
Çığlık atmaya,bir alçalıp bir yüksele-
rek uçmaya devam ederken,daha ön-
ce hiç görülmemiş inanılmaz renklere
bürünen gökyüzünü saf bir sevgi ve mutluluk kapladı.Artık üzülmek yok-
tu.Artık kin,öfke,nefret,korku ya da kaygı yoktu.Kötü olan hiçbir şey yok-
tu.Çocuklar koşturuyordu bahçelerde,
yaşlılar dinleniyordu gölgelerde.Mey-
ve dolu bağlarda hoş sohpetler içeri-
sindeydi aşıklar..!Gökyüzündeki hava,
havada uçuşan toz.Yeryüzündeki top-
rak,toprağa hayat veren su.Uçan,yü-
rüyen,yüzen,canlılar,cansızlar!Her zerre,her molekül..!Her şey olması ge-
rektigi gibi saf ve temizdi..
Bu temiz,çıkarsız,saf mutluluğun orta-
sında,annesinin hafızasında yer edin-
miş,asla silinmeyecek şefkat dolu,sesi yankılandı.
"Bazı yollar hayattayken ölüme çıkar!"
"Bazı yollarsa ölümdeyken bile hayata
çıkar!"
"Öldüm dersin dirilirsin,diriyken ölebi-
lirsin!
"Seni seviyorum Miyuki!"
Sonra babası seslendi ona..!Kalın,ka-
rarlı ama kalbini ısıtacak kadar yu-
muşaktı sesi.
"Yaralandıkça değişeceksin!"
"Kırıldığın yerden daha güçlü çıkacak-
sın Miyuki!"
"Seni seviyorum kızım!"
"ANNEEEEEEEEEEEE!"
"BABAAAAAAAAAAAAA!"
"SİZİ ÇOK ÖZLEDİİİİİİM!"
Gökyüzünü kaplayan beyaz kanatları-
nı kapatarak,son bir dalışa hazırlanan Sakai kuşu,aniden müthiş bir hızla al-
çalarak,bir ok gibi yanından uçarak geçtiğinde,ayakta durmakta zorlandı.
Başının üzerinde birkaç tur atarak,ay-
nı hızla gökyüzüne doğru yöneldiğin-
de kanatlarının oluşturduğu rüzgar saçlarını dağıtarak,gözlerini yaşarttı.
Miyuki'nin içi mutlulukla doldu!Geze- zegende yaşayan her canlı gibi.Kolla-
rını gökyüzüne,doğru kaldırarak,çıl-
gınlar gibi el salladı arkalarından..
أنت تقرأ
Karanlık Prens
الخيال (فانتازيا)Prens Asahi,uzun kirpiklerinin çevrelediği kapkara gözleriyle, Akemiler'in yaşadığı gökyüzüne baktı.Pencereyi açıp bulutlara elini uzatsa,elinin ıslanacağından emindi.Aşağıda Terra bölgesinde, hala ışıkları yanan evler vardı.Dağatların okyanusuna ya...
