Ruling The Last Section (Season 3- Final)

Kabanata 259

Kabanata 259:
Lover

Nakahalukipkip ako at tinapik-tapik ang dulo ng sapatos sa sahig. Lumikha iyon nang mumunting ingay. Bahagya kong tinigil ang ginagawa at pinakawalan ang braso nang sumulyap sa akin si Kyion. He look at me like he's initimidated on my small movements. I lick my lower lip and tried to calm down. My mind is raging in so much question that I can't stay still here and wait for Winona to end their conversation.

"You take a bath by yourself?"

Even though I can still feel the tension in Winona's movement as she bring out the food from the paper bag, she ask that in her calm and smooth tone for Kyion. Siguro ramdam niya rin ang mariin kong titig sa kaniya ngayon kaya tensyinado ang mga galaw niya.

It seems like Kyion feels the tension of his mother that he's glancing at me. I can see the curiosity and confusion in his eyes. Tila lito kung saan titingin, kay Winona ba o sa akin.

I can't really believe she hid me this! She didn't even try to tell me anything about this while we're together! Alam kong hindi kami lubos na magkasundong dalawa at hindi ko sigurado kung may tinatago pa ba siyang hinanakit sa akin pero hindi ko matanggap na sa loob ng ilang taon naming pagsasama ay nagawa niya itong itago sa akin!

Now I wonder if Daniel knew about this thing! Sigurado akong kilala niya ng lubos ang bawat isa sa amin kaya malakas ang hinala ko na alam niya nga ito!

Ngayon gusto kong hatakin na rin rito si Daniel at palinawagin siya kung bakit niya hindi naisip na isiwalat rin ito sa akin kasabay ng katotohanan kay Jaydiel!

I tried to stifle my hisses and sighs so I wouldn't distract Kyion. The last thing I want is for him to be scared of me.

"I'm now a big boy. I can do it myself now." Kyion said in his serious tone but he pursed his lips when Winona look at him. Tinitigan siya ni Winona na para bang hindi siya naniniwala roon.

Kung nasa normal lang kaming sitwasyon, siguro ay mamangha ako sa ayos ng dalawa. I never heard Winona with her sweet and calm tone, I am always used on her cold tone. Malamig na tinig o kaya ay blanko ang gamit niya tuwing kausap ako. Ngayong malambing ay iniisip ko pa kung siya ba talaga ito.

"I've been waiting for you. Why are you so late?" ang seryosong boses ng bata ay napalitan ng pagtatampo ngayon. Kinagat niya ang pang-ibabang labi at naiilang na tumingin sa akin. Para bang nahihiya pa na sabihin iyon sa kanyang ina sa harap ko. Nang magkatinginan kami ay nag-iwas siya ng tingin.

Sumulyap din sa akin si Winona. Sa binibigay nilang tingin dalawa, pakiramdam ko labag ang presensiya ko rito. Kaya naman sinubukan kong sumandal sa upuan. The chair where I'm sitting is not that far from the two. They're on the counter, and Kyion is sitting beside Winona.

"I'm sorry. May inasikaso pa ako at tinapos 'yon. Hindi na ako tumawag dahil nagmamadali na rin ako pauwi rito." hinaplos ni Winona ang buhok ni Kyion at bahagya iyong ginulo. Tinagilid ko ang ulo ng may mapansing pamilyar na istilo ng pagbagsak ng buhok kapag hinahawi ito.

Kyion's hair is long and the ends of it bounce after Winona's fingers brush on it.

I remember Jaydiel's hair. It also bounces that way whenever a finger caress his hair. I bit my lower lip. There's no denying it, he's indeed Jaydiel's son! At wala akong tatanggaping kasinungalingan kung susubukan ni Winona na itanggi iyon!

I shifted on my seat again! Ngayon mas kumukulo ang nais na komprontahin na si Winona sa lahat ng tanong ko. Pilit ko lang na pinapahinahon ang sarili dahil ayoko namang takotin si Kyion. Ramdam ko na hindi siya komportable sa tingin ko sa kanilang mag-ina.

"It's now fine, Mommy. What's important is you're here now and safe." malambing namang tugon ni Kyion at ngumiti kay Winona.

She sighed in relief and kissed Kyion's forehead.