De Z van Zonnebril

Hoofdstuk 19; Babygiraffe

Toen Floris na anderhalf uur snelwegen en zigzaggen door de stad een klein straatje inreed, zat Eva totaal ontspannen tegen hem aan. Ze hobbelden gestaag over de kasseien totdat Floris op de rem trapte, met tegenzin haalde Eva haar hoofd van zijn schouder.

Ze stapte van de motor en keek om zich heen. Ze stonden voor de deur van een schattig hotelletje met een 17e-eeuwse gevel. Floris zette de motor weg en klikte zijn helm los, hij schoot in de lach toen hij Eva zag worstelen met de sluiting van haar helm. Hij greep haar kraag en trok haar zonder pardon naar zich toe.

'Wat doe je!' Door de schrik klonk Eva's stem bozer dan de bedoeling was.

Floris tikte tegen haar neus en klikte de sluiting van haar helm los, 'jou helpen'.

'Dat kan ik heus zelf wel hoor', mompelde ze stug.

Floris grijnsde, 'dan mag je het morgen zelf doen', daarna knikte hij naar de deur van het hotel, 'ik dacht eerst even onze bagage afgeven?'

Eva knikte instemmend en liep achter hem aan naar binnen. Het was aangenaam warm en Eva's voeten zonken diep weg in het dikke tapijt wat de vloer bedekte. Terwijl Floris in vloeiend Frans incheckte, tikte ze onrustig met haar hak op de vloer.

Ze zag hoe hij wat formulieren invulde en hoe zijn paspoort gecontroleerd werd, en hoe daarna de sleutels werden overhandigd. Hij trok aan de schouderband van haar rugzak en sleepte haar achter zich aan de trap op.

'We moeten op de tweede verdieping zijn'. Hij liep de trap op met twee treden tegelijk. Eva jogde achter hem aan en botste bijna tegen hem op toen hij halverwege de gang halthield. 'Hier is het'.

De sleutel klikte in het slot en Floris hield de deur voor Eva open. Ze glipte langs hem naar binnen en gooide met een boogje haar rugzak op het bed. 'Dit ziet er goed uit'. Haar ogen gleden door de kamer. Dikke fluwelen gordijnen, donkerblauwe muren, een zacht lichtgrijs vloerkleed en een tweepersoonsbed. Een tweepersoonsbed.

Eva voelde dat ze het warm kreeg. Ze wist niet precies hoe ze zich deze avond had voorgesteld, maar een tweepersoonsbed was niet meteen in haar opgekomen. Floris had duidelijk grootsere plannen, ze ritste haar jas open en keek naar Floris. 'Ik ehm..'.

'Dit is jouw kamer', hij grijnsde en met een plechtig gebaar overhandigde hij haar de sleutel.

Ze moest een opgeluchte zucht onderdrukken. Ze had kunnen weten dat hij haar op de hak zou nemen en bovendien vond ze hem helemaal geen type om meteen alle honken af te vinken op een eerste -of nou ja, hoeveelste was dit eigenlijk?- date.

Hij wees over zijn schouder de gang in. 'Ik heb nummer 206'.

Hij wilde Eva's kamer weer uitlopen, maar ze hield hem tegen. 'Wat is de bedoeling?'

Niet-begrijpend keek hij haar aan. 'Dat ik even mijn bagage ga afzetten'.

Eva schoot in de lach. 'Ja duh, maar daarna bedoel ik. Wat gaan we doen? Moet ik omkleden, of heb ik tijd om Saar even te bellen?'

Floris liet zijn ogen over haar verschijning glijden en haalde zijn schouders op. 'Je hebt tijd om je om te kleden en Saar even te bellen. Klop maar op mijn deur als je klaar bent'.

Eva knikte en Floris trok de deur achter zich dicht. 

'Wacht, nog één laatste vraag!' Eva stak haar hand tussen de deur.

'Kijk uit voor je vingers!' Floris had een waarschuwende blik in zijn ogen. 'Wat is er?'

'Wat is de dresscode?'

'Het is tijd voor je chique setje'.

Eva knikte, 'oké, tot zo', en duwde hem zonder pardon de gang in.

Fluitend ritste ze haar rugzak open en begon haar bagage uit te pakken, ondertussen belde ze Saar. Ze klemde haar telefoon tussen haar oor en haar schouder en wachtte geduldig tot er opgenomen werd.

'Hey mam', klonk de opgewekte stem van haar dochter.

'Hey Saartje, hoe is het?'

'Heel goed! We gaan friet eten, Frits is er ook en we gaan naar de bios vanavond'.

Er verscheen een glimlach op Eva's gezicht. Marion wist precies hoe ze de leukste logeerpartijtjes moest organiseren voor Saar, maar er knaagde toch ergens een schuldgevoel dat ze zonder haar dochter in te lichten op een spontaan avontuur was gegaan met Floris. 'Morgen kom ik je ophalen van school, goed?'

'Oké'

Het antwoord van haar dochter klonk afwezig. Hoogstwaarschijnlijk was Saar alweer afgeleid door iets, het was bij Marion en Frits ook veel leuker dan bellen met je moeder.

'Smurf?' Probeerde Eva, maar er kwam geen reactie. 

'Hallooo?!' Tetterde ze nog een keer door de hoorn.

'Hè, wat?' Mompelde Saar.

'Veel plezier schatje, alvast welterusten'.

'Ja, doei mam, tot morgen. Ik moet hangen, we gaan eten', riep het meisje door de hoorn.

'Tot morgen smurfje', grinnikte Eva en toen werd er opgehangen.

Ze zette een muziekje op en kleedde zich om. Voordat ze de deur uitliep, keek ze nog even in de spiegel. Ze had zichzelf in een nauwsluitende zwarte jurk gehesen met een haltertop en een open rug. In een ver verleden had ze deze jurk ooit samen met Marion gekocht, en haar vriendin had haar vanmiddag overtuigd dat ze deze jurk aan moest doen vanavond.

Aan haar voeten zaten een paar zwarte, open, hoge hakken en beetje wiebelig zette ze de eerste paar stappen. Het was heel lang geleden dat ze op echte pumps had gelopen en eigenlijk vond ze hakken heel vervelend zitten, maar haar gympen stonden echt niet onder deze jurk.

Haar haren waaierden los langs haar gezicht, en er zat een lichte slag in haar reebruine lokken. Met vaste hand bracht ze geroutineerd een dun laagje mascara aan op haar krullende wimpers, en als laatste deed ze haar vaste parfum op. Ze wierp nog een vlugge blik door haar slordige kamer. Snel ruimde ze de hoopjes bagage bij elkaar en propte ze weer in haar rugzak. Opgeruimd staat netjes.

Met haar jack over haar schouders stapte ze de gang in. Het hoge tapijt maakte haar wankelende stapjes nog onzekerder en als een babygiraffe begaf ze zich naar Floris' kamer. Ze klopte op de deur en bijna direct zwaaide die open.

***

Een klein clifje, ik kon het niet laten... Maar om het goed te maken is er morgen een nieuwe update van "Over & Uit". Oh! Nog een mededeling, met dit deel zijn we namelijk officieel over de helft van dit boek. Ik hoop dat het tot nu toe bevalt en ik ga mijn best doen om de resterende hoofdstukken niet tegen te laten vallen ;) Liefs!<3