De Z van Zonnebril

Hoofdstuk 4; Hoog bezoek

'Hallooo', Saar huppelde voor Eva de kantoortuin in.

'Heyy Saar, kom je helpen?', Marion draaide zich verrast om.

'Marion!', riep het meisje en uitgelaten vloog ze haar "tante" om de hals, 'ik kom eigenlijk mevrouw Mechels interviewen voor mijn spreekbeurt'.

Het meisje gooide haar rugzak op het bureau en ritste hem open, ze trok haar notitieboekje tevoorschijn en haar duim klikte opgewonden op haar pen. Ze boog zich naar Marion, 'en ik wilde gewoon niet naar de BSO'. Ze schonk haar moeder een overdreven glimlach.

Marion knipoogde naar het meisje, 'jij boft maar met je moeder'.

Eva had ondertussen haar eigen spullen op haar bureau gedropt en gebaarde naar haar dochter, 'kom je slimmerik? Dan gaan we even kijken of mevrouw Mechels tijd voor jou heeft'.

'Wil jij op mijn rugzak letten? Daar zitten heel belangrijke dingen in', Saar keek Marion vragend aan.

'Tuurlijk, ik zorg dat er niemand aan komt', knipoogde Marion en ze gaf Saar een zetje richting Eva, 'ga maar'.

Saar rende achter haar moeder aan, die met een stevige pas tussen de bureaus zigzagde en vervolgens twee keer op de dichte deur van Mechels' kantoor klopte.

'Binnen', klonk het bars.

Eva trok de deur open en stak haar hoofd naar binnen, 'goedemiddag mevrouw, heeft u even tijd?'

Mechels vouwde het open dossier op haar bureau dicht en keek de rechercheur aan, 'wat kan ik voor je doen?'

'Nou u kunt niet per se iets voor mij doen, maar wel voor iemand anders', glimlachte ze terwijl ze Saar het kantoortje induwde.

Mechels klapte verrukt in haar handen, toen het meisje tevoorschijn kwam, 'nee maar, hoog bezoek. Het is veel te lang geleden dat je hier was, kom eens even hier'.

Saar zette twee stappen naar voren en Mechels bekeek het meisje uitvoerig, 'kind, wat ben je gegroeid en wat lijk je op je moeder'.

Saar keek haar moeder vragend aan en Eva knikte bemoedigend.

Het meisje rechtte haar rug, 'ik wilde eigenlijk vragen of ik u mag interviewen voor mijn spreekbeurt over de politie? Ik heb mama al geïnterviewd en Romeo, maar ik wilde ook graag iemand die de baas is interviewen, dus toen dacht ik aan u'.

Mechels keek het meisje vriendelijk aan, 'dat is een hele eer, als je vijf minuutjes kunt wachten dan heb ik alle tijd voor je oké?'

Saar knikte, 'ik heb geen haast'.

Mechels gebaarde naar de stoelen voor haar bureau, 'ga maar vast zitten hoor, wil je wat drinken?'

Het meisje schudde haar hoofd en keek toen naar haar moeder die nog steeds in de deuropening stond, 'ga maar aan het werk hoor mam, ik red me wel'.

'Oké, als er iets is, ben ik in de kantoortuin en anders weet Marion me wel te vinden, goed? Oh en gedraag je een beetje', glimlachte ze naar haar dochter.

De achtjarige schudde afwezig haar hoofd en was al druk bezig in haar notitieboekje, 'komt goed mam, doei'.

Mechels wiep Eva een geruststellende blik toe en daarna trok Eva de deur van het kantoor achter zich dicht.

Ze speurde de kantoortuin af naar de rode krullen van haar vriendin en spotte ze bij de koffieautomaat, in een paar tellen stond ze naast haar.

'Wat een heerlijk kind heb je toch en ze is nog steeds fan van dino's aan haar shirt te zien', babbelde Marion terwijl ze een kop koffie in Eva's handen drukte.