Lilah Daverin, będąc padawanką wielkiego mistrza Yody, nie spodziewała się napotkać na swojej drodze młodego Anakina Skywalkera - pełnego entuzjazmu młodzieńca, którego przepełniała moc. Nie wiedziała, że ich losy będą się łączyć w sposób, którego n...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
★✯★
— Och, obudziliście się w końcu.
Anakin z jękiem uniósł się z podłogi i potarł swoją głowę. Spojrzał w bok na swojego byłego mistrza i z zdezorientowaniem utkwił wzrok w Daverin.
— Co się stało?
Kobieta westchnęła i ze znużeniem oparła głowę o chłodną ścianę.
— Cóż — zaczęła. — wygląda na to, że tamten trunek był mocniejszy, niż mogło nam się z początku zdawać. Strasznie was zmogło.
Skywalker wyraźnie się na to skrzywił.
— Wypiłem tylko łyka.
Kenobi sapnął podnosząc się do siadu.
— Specjalnie nas odurzyli. — odparł chłopakowi.
Skywalker prychnął.
— Po co mieliby ryzykować utratę okupu? — stwierdził, Anakin.
— Wygląda na to, że umowa uległa zmianie. — zasępił się, Kenobi. — Pewnie próbują wyłudzić czterokrotną stawkę.
— Trafne spostrzeżenie, mistrzu Kenobi.
W celi rozbrzmiał głos należący do Dooku, na co Anakin i Obi-Wan obrócili się w jego stronę, a Lilah nawet na to nie zareagowała. Z rozdrażnieniem przymknęła powieki.
— Świetnie. — prychnął, Anakin. — Jeszcze ty tu jesteś.
Kobieta westchnęła ciężko, przyciągając uwagę całej trójki.
— Wy przynajmniej nie musieliście z nim tu przez ten cały czas siedzieć, bo byliście nieprzytomni. — stwierdziła, skrzywiając się. Podniosła się z ziemi i skutymi rękoma skinęła w stronę siedzącego hrabiego Dooku pod przeciwległą ścianą. — Wiecie jak on trajkocze? Cieszcie się, że nie musieliście tego słuchać.
Anakin zmrużył oczy, dochodząc do pewnych wniosków.
— Czekaj, przecież ty nie piłaś żadnego drinka. Jakim cudem ty też tu wylądowałaś?
— A niby, co innego miałam zrobić, niż się poddać? Byłam sama bez jakiejkolwiek broni na całą zgraję uzbrojonych po zęby piratów. — odrzekła. — Dodatkowo z waszą dwójką nieprzytomną. Nie zostawiłabym przecież was samych na pastwę losu.
— Ostrzegałem was, że piraci są przebiegli. — mruknął, Dooku. — Zauważcie, że nasze pęta są ze sobą połączone. Próbowaliśmy z Daverin nas rozdzielić, ale bezskutecznie.
