Lilah Daverin, będąc padawanką wielkiego mistrza Yody, nie spodziewała się napotkać na swojej drodze młodego Anakina Skywalkera - pełnego entuzjazmu młodzieńca, którego przepełniała moc. Nie wiedziała, że ich losy będą się łączyć w sposób, którego n...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
★✯★
Kraina jezior była jednym z najpiękniejszych miejsc, mieszczących się w całej galaktyce. Urokliwy region na Naboo, znany był przede wszystkim z licznych jezior, od których wziął nazwę oraz z przepięknych wodospadów. Dzięki licznym górą, które otaczały cały obszar, Kraina Jezior była najbezpieczniejszym miejscem na całej planecie.
Na środku spokojnego jeziora wznosiła się okazała posiadłość Naberrie'ów — willa Varykino. Nazwa ta wywodziła się od ziemi, na której stała. Będąc pośród murów gmachu, można było zanurzyć się w historii tego miejsca, które otaczała bujna przyroda. Majestatyczny budynek został wybudowany z pięknej, żółtej skały, nadając mu wyjątkową aurę. Charakterystyczne czerwone dachy budynku harmonijnie kontrastowały z miedziano-zielonymi kopułami, tworząc niezapomniany widok.
Wnętrze willi zachwycało swoim urokiem i elegancją. Poszczególne pomieszczenia były ze sobą sprawnie połączone zarówno szerokimi marmurowymi korytarzami, które przywoływały echa przeszłości, jak i zewnętrznymi ogrodami, gdzie natura splatała się z ludzką twórczością. Weranda, otwierająca się na świeże powietrze, stwarzała doskonałe miejsce do kontemplacji oraz do relaksu, zapewniając jednocześnie malownicze widoki na spokojne jezioro, które otaczało posiadłość.
Według Amidali było to najlepsze miejsce, jakie mogli wybrać. Urokliwy zakątek, oddalony od zgiełku galaktycznej polityki i wydarzeń, miał pozostać ich schronieniem na najbliższy czas.
Padmé była zmęczona podróżą oraz wszystkimi wydarzeniami. W momencie, kiedy tylko wyszli na stały ląd, pani senator przepraszając swoich towarzyszy, udała się w końcu na swój zasłużony odpoczynek, który miał uspokoić i tak jej bardzo zszargane nerwy. Wiedząc, że tu jest bezpieczna, odeszła, pozostawiając Lilah i Anakina na tarasie, aby cieszyli się widokiem i spokojem tego miejsca.
Od momentu, kiedy Amidala ich opuściła, nastolatkowie przebywali ze sobą w całkowitej ciszy.
Skywalker zamyślony wpatrywał się w nastolatkę. Od jego rozmowy z panią senator, wymienił tylko kilka słów z Daverin, które były tylko krótkimi odpowiedziami na zadane przez nią pytania. Widząc jego zachowanie, dziewczyna zaniechała dalszych prób komunikacji z nim, co było mu w tamtej chwili na rękę.
Anakin zagłębił się we własnych myślach, próbując zrozumieć, dlaczego Lilah zdecydowała się ujawnić ich wspólną tajemnicę Padmé. Choć rozumiał, że między dziewczyną a panią senator istniała nić przyjaźni, która uzasadniała to wyznanie, to jednak jej brak konsultacji z nim bardzo go zabolał. Był urażony i rozczarowany jej postawą. Wiedział, że tworzenie trwałego związku opiera się na szczerości i otwartości, a ta decyzja wydała mu się jej zaprzeczeniem. W jego oczach ich wzajemne zaufanie zostało nadszarpnięte, a to raniło go i sprawiało, że odczuwał rozczarowanie.
Obiecali sobie, że będą dzielić się wszystkim, bo właśnie to zaufanie było fundamentem ich relacji. Tymczasem w kontekście tej sytuacji, zastanawiał się, czy tak naprawdę zna dziewczynę, skoro nawet o tak błahej kwestii nie zdecydowała się mu powiedzieć. To drażniło go, raniło, a zarazem zrodziło pytania o to, czy ich związek ma fundamenty, na których można budować przyszłość.
