កាយតូចទំលាក់ទឹកមុខចុះព្រោះស្តាប់លឺហើយគេក៏មានអារម្មណ៍ថាអន់ចិត្តនឹងពាក្យសម្តីរបស់នាយមិនឈប់បង្ហើបមកម្តងៗតែងតែវាយប្រហារបេះដូងគេអោយក្លាយជាស្នាមរបួសគ្រប់កន្លែង។ ឆ្វោក!!នាយកម្លោះមិនខ្វល់មិនយកចិត្តទុកដាក់ស្វែងយល់ពីអារម្មណ៍រាងតូចបន្តិចនោះទេព្រោះខួរក្បាលស្កេនតែរឿងម្តាយប៉ុណ្ណោះ បាតដៃក្រាស់ចាប់ហែកទាញអាវស្តើងក្រវ័តទៅម្ខាងនាំអោយបង្ហាញរូបរាងដងប្រាណស្រឡូនពីទ្រូងដល់ចង្កេះដែលរលើបរលោងចង់តែប៉ះណែនណឹបជាខ្លាំង។
«ជុងខ្ញ៉ំស៉ំអង្វរ ខ្ញ៉ំពិតជាមិនសូវស្រួលខ្លួនពិតមែន»ថេយ៍លើកដៃទប់ទ្រូងនាយកម្លោះដែលបម្រុងនឹងអោនមកគ្រប់គ្រងតែវាបានរំខានដោយកាយតូចដែលមានទឹកមុខស្រពោនលាយឡំនឹងអង្វរកដើម្បីគេចផុតពីការបង្ខិតបង្ខំមួយនេះ។
«....»មើលទៅទឹកមុខជុងហ្គុកមិនល្អទេព្រោះវាបានបង្ហាញចេញមកយ៉ាងច្បាស់ពីការមិនពេញចិត្តដែលខ្លួនត្រូវបានរាងតូចបដិសេធខណះពេលនាយកំពុងតែខឹងបែបនេះ។
«ជុងខ្ញ៉ំ អូយ!!»ថ្វីត្បិតរាងភ័យខ្លាចនឹងទឹកមុខជុងហ្គុកបន្តិចពិតមែនតែវាមិនបានរារាំងធ្វើអោយថេយ៍ប្រថុយនិយាយអង្វរកម្តងទៀតដែរ។ កម្លោះតូចលាន់មាត់ស្របពេលមានដៃរាងក្រាស់លូកមកចាប់បោចសក់ពីក្រោយបណ្តាលអោយថេយ៍អត់នឹងបង្ហាញទឹកមុខឈឺចាប់ឡើងមកមិនបាន
«យើងថ្លង់ណាស់ឯងស្តាប់បានទេ? បើនៅតែនិយាយទៀតយើងនឹងបោះឯងអោយឆ្កែឆ្កួតត្របាក់ស៉ីហើយ»នាយខាំថ្គាមបញ្ចេញសម្លេងតាមរបៀបមនុស្សអត់ធ្មត់បំផុតតាមមើលប្រហែលនាយខំទំមិនចង់លើកដៃវាយអ្នកនៅចំពោះមុខម្តងទៀតនោះទេ។
«......»ថេយ៉ុងប្រឹងខ្ជឹបមាត់លេបពាក្យសម្តីចូលទៅវិញទាំងអស់ដោយមិនចង់ផ្គើនជាមួយនាយកម្លោះដូចពីមុនព្រោះនាយបានប្រែប្រួលទាំងស្រុងតាំងពីគេមានគម្រោងរត់ចេញមកម្លេស។ ដូចអ្វីដែលលោកស្រីចនគិតមិនខុសគ្រប់វិនាទីមានតែទឹកភ្នែកប៉ុណ្ណោះដែលតែងតែហូរមកកំដរម្ចាស់វាជានិច្ច កែវភ្នែកទាំងគូរលីងរលោងខណះពេលវាឆ្លុះផ្តិតយករូបភាពជុងហ្គុកសម្លឹងមើលមកទាំងការខឹងស្អប់ពេញខ្លួន។
«....»មិននិយាយច្រើនតទៀតនាយព្រមប្រលែងពីការខ្ញាំអូសទំលាក់ទៅចាប់ទាញខោថេយ៉ុងចេញមិនអោយសេះសល់មុននឹងចាប់ញ៉ែកជើងស្រឡូនចេញពីគ្នារួចញ៉ុកដំបងសាច់ដែលខឹងបែកសរសៃរវៀមចូលទៅក្នុងមិនប្រណីយកម្លាំង មិនប្រើប្រេង មិនបង្អូសពេលវេលាដើម្បីធ្វើអោយល្អាងរាងតូចអោយសាំជាងមុន និយាយអោយចំនាយកម្រោលបុកចូលតែម្តង។
«អក....!!»កម្លោះតូចងើយផ្ទៃមុខទាំងចំហមាត់ស្របពេលកែវភ្នែកដែលរលីងរលោងក៏ជ្រៀបចេញមកខាងក្រៅរីឯចង្កេះក៏បង្ហើបផុតពីពូកតាមអារម្មណ៍ឈឺចាប់ប្រៀបដូចជាមានមនុស្សយកឡាមមកអាជៀសាច់ត្រង់តំបន់សំខាន់ទាំងរស់យ៉ាងអញ្ជឹង។
«សឺត....»ជុងហ្គុកជ្រួញចិញ្ចើមបញ្ចេញខ្យល់តាមជើងធ្មេញព្រោះនាយក៏មានអារម្មណ៍ថាឈឺស្កៀបៗមិនចាញ់រាងតូចប៉ុន្មានដែរ ប្រហែលគេបោលឆៅៗពេកទេដឹង?ហេតុតែមនុស្សចង់យកឈ្នះក៏លើកដៃចាប់កង្កេះមួយក្តាប់រាងតូចជាប់រួចក៏ដកបុកពីក្រោយសាជាថ្មីដោយមិនដឹងថាគំនិតឡប់ៗដែលចង់យកឈ្នះទាំងនោះនាំអោយថេយ៉ុងវេទនាប៉ុណ្ណានោះទេ។
YOU ARE READING
My husband's villain (លោកប្តីកំណាច)
Actionជីវិតក្មេងម្នាក់នៅក្នុងចំណងដៃអាពាហ៍ពិពាហ៍ទោះមាននាមជាភរិយាក៏ក្តីសុខគ្មានលេចរូបរាងក្រៅពីទឹកភ្នែកឡើយគេហត់នឿយគេឈឺចាប់ព្រោះទទួលរងការមែកងាយសព្វគ្រប់មិនថារាងកាយឬចិត្តពីមនុស្សដែលខ្លួនស្រឡាញ់រហូតព្រមជំនះរត់គេចចេញអោយឆ្ងាយពីទីនោះទាំងបាត់ការចង់ចាំដោយមានក្តីសុខត...
