သူသည် ရှန်းကျင်ကို မြင်သောအခါ အနည်းငယ် ခံပြင်းသလို ခံစားလိုက်ရသည်။
သူတို့နှစ်ယောက်လုံးသည် လူသားများသာ ဖြစ်ကြသော်လည်း လူချမ်းသာနှင့် လူဆင်းရဲကြားတွင် အမြဲ ကွာဟချက်ရှိနေ၏။ သူ၏ ဘဝတစ်ခုလုံးစာ တိုက်ပွဲဝင်ပြီးလျှင်တောင် မရရှိနိုင်သည့် အရာကို ရှန်းကျင်က မွေးကတည်းကပင် ရရှိထားပြီး ဖြစ်သည်။ သူမ က သူ့ကို ကြည့်လေ့ရှိသော အကြည့်မှာမူ အမြဲတမ်း ကရုဏာတရားများကို သယ်ဆောင်ထားသည်။
ထို့ကြောင့် သူသည် သူမနှင့် နီးစပ်လာစေရန် စာအုပ်ထဲမှ နည်းလမ်းတိုင်းကို သုံးခဲ့၏။
သဘာဝအားဖြင့် ရှန်းကျင်သည် အမှန်တကယ်ပင် မဆိုးလှသော အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ဖြစ်၏။ သူ ရင်မခုန်မိရန်မှာ ခက်ခဲသော်လည်း သူသည် သူလိုချင်သည့်အရာကိုသာ နားလည်သဘောပေါက်သည်။
ရှန်းကျင်၊ လူချမ်းသာမိသားစုတစ်စု၏ မာနကြီးသည့် မမလေးတစ်ယောက်မှ အိမ်ရှင်မတစ်ယောက်အဖြစ် ကျဆင်းသွားသည်ကို စောင့်ကြည့်ရင်း နောက်ဆုံး၌ သူ၏ ယောက်ယက်ခတ်နေသော စိတ်ကို ချွေးသိပ်နိုင်ခဲ့၏။
အပြင်၌ မိန်းမများ မရေမတွက်နိုင်အောင် ရှိသော်လည်း သူသည် ရှန်းကျင်အား ကွာရှင်းရန် ဘယ်တော့မှ စိတ်ကူးမရှိခဲ့ပေ။ ၎င်းက သူ ရှန်းကျင်အား အရမ်းချစ်သောကြောင့် မဟုတ်ဘဲ သူမသည် ကွာခြားသောကြောင့်သာ ဖြစ်သည်။ သူသည် သူမကို မြင်သည့်အခါတိုင်း သူ၏ အောင်မြင်မှုကို သိရှိခံစားနိုင်၍ အပြင်လူများကမူ နားလည်မည် မဟုတ်ပေ။
အဖွားအိုသည် မခံမရပ်နိုင်သည့် အဆင့်အထိ ဆက်တိုက်ယားယံမှုကြောင့် အလုပ်ရှုပ်နေပြီး ချင်ဇစ်ရွှယ်၏ စိတ်သည်မူ သူ စဥ်းစားဆင်ခြင်နေသလို တဝီဝီပြေးလွှားနေသည်။ အစွန်းရောက်သော ဆင်ခြင်တုံတရားရှိသည့် စိတ်ထားကို ပိုင်ဆိုင်ထားသည့်အလျောက် သူမသည် စတင်၍ ဆဲရေးကြိမ်းမောင်းတော့၏။
"အသုံးမကျတဲ့ အမှိုက်လိုကောင်၊ မိန်းမတစ်ယောက်ကိုတောင် မထိန်းချုပ်နိုင်ဘူး။ ဒီအသက်အရွယ်ထိ ငါ့ကို နင်နဲ့အတူ ဆင်းရဲဒုက္ခခံစားနေရအောင် လုပ်တယ်။ နင့်ကို ပြောလိုက်မယ်၊ ငါ ဘာလို့များ နင့်ကို ပြုစုပျိုးထောင်ခဲ့တာလဲ။ အား...သားသမီးဝတ္တရားမကျေတဲ့ သားတစ်ယောက်ကို မွေးဖို့ ငါ ဘယ်လိုမကောင်းမှုကိုများ ကျူးလွန်ခဲ့တာလဲ။ ငါ နင့်ကို သမားတော်ကန်ကို သွားပင့်ဖို့ ပြောခဲ့တယ်၊ ဒါပေမယ့် နင်က ငါ့စကားကို နားမထောင်ဘူး။ နင်က ငါ့ကို သေစေချင်နေတာလား အား....."
Chapter 199
Start from the beginning
