Siem het lam! (Fanfiction)

Gewoon zo trots op jou..

"Yo ben thuis!" Robbie kijkt op van mijn laptop en ziet Mees in de deuropening staan. Thuis. Deze jongen was hier thuis. Twee jaar geleden was het officieel, nadat ze goed in gesprek zijn gegaan met voornamelijk Matt. Mees en Matthy gaan, nu Mees ook nog eens in de puberteit zit, niet echt goed samen, wat vaak grote ruzie's opleverde. Maar dat kwam voornamelijk doordat ze alle twee al op jonge leeftijd al zijn gediagnostiseerd met ASS en dat niet echt goed met elkaar samen ging. Uiteindelijk werd het iedereen te veel. Niemand kon het kabaal tussen die twee nog aanhoren, maar ook het feit dat de twee een paar een uur later gewoon weer beste maatjes waren en ze deden alsof er niks aan de hand was. Toen hebben ze besloten dat het anders moest. Mees kon niet meer bij Carolijn en Liam in Ameide terecht, dan zouden ze niet op het voedingsschema van de jongen kunnen letten. Ook kon het niet in Casa del Huts, want dan zou er niks aan de situatie veranderen. Robbie en Jamie. Het was Jamie die zag hoe goed en lief Robbie met Mees omging en stelde daarom voor dat zij Mees in huis zouden nemen. En vele lange gesprekken en huilbuien van Matt was het ze toch gelukt. Mees was tijdens de schoolweek bij Jamie en Robbie thuis, en zou in het weekend weer met de hele mikmak in Casa del Huts verblijven, waarna hij op maandagochtend door zijn vader weer terug naar school werd gebracht. Maar vandaag was de dag. De dag dat Mees weer terug ging naar Ameide. Hij miste het dorpje en zijn vrienden, ook was het handiger met de voetbal, want dan zou hij met Youss mee kunnen rijden naar de Arena. Ja de Arena! De jongen had het zo ver geflikt dat hij ondertussen bij Ajax speelde. En vanmiddag had hij een wedstrijd, waarna hij 's avonds weer mee terug naar Ameide zou gaan samen met zijn vader die daar ook een paar dagen zal verblijven. 

"Daan gooide tijdens mentoruur letterlijk zijn banaan tegen mevrouw de Jong! Het was zo fucking geinig om te zien! Al helemaal toe-" Robbie kapt de jongen af zodra hij een nogal rode vlek in de nek van de jongen ziet. "Mees?" Zegt hij en staat op. Hij loopt op de jongen af en legt zijn handen op zijn schouders. "Je hebt geen seks gehad, toch?" Mees had nog steeds een relatie met Bo, maar oh, het werd ze verboden om sowieso voor hun zeventiende gemeenschap te hebben. 'Jullie moeten er eerst goed over nadenken.' Zeiden ze. Het boeide Mees niet veel eigenlijk. Hij had al een relatie met haar sinds zijn zesde, en wist heus wel wat hij wel en niet wilde. "Nee Rob." Zegt hij hem dan ook. "Laat mij eens kijken." Zegt Robbie en pakt hem zachtjes bij zijn nek en bekijkt de plek. "Ja, nou is het wel weer genoeg geweest." Zegt Mees en trekt zich weg. "Mees, ik wil dat je eerlijk bent. Heb je met haar lopen flik flooien in bed?" Robbie wist zelf ook wel dat ze pas zestien en vijftien waren, maar alsnog. Hij had gehoord op de podcast van Kelvin en Nina dat zij elkaar al hadden ontmaagd op hun vijftiende en Robbie had echt geen zin om zo'n verhaal aan Matthy en Carolijn uit te gaan leggen. "Nee Robbie dat zeg ik toch! Gewoon een kus." Zegt Mees nu wat geïrriteerder. "Nou wel iets meer hè, dan een kus?" Zegt Robbie hem. "En al zouden we seks hebben gehad, wat had dat uitgemaakt?" Zegt Mees dan. "Er wordt hier niet geneukt in huis tenzij alle mensen die meedoen ouder dat zeventien zijn." Zegt Robbie hem. "Ja en van wie heb je die regel? Van mama zeker?" De jongen had inderdaad gelijk, dat die regel inderdaad vanuit zijn moeder kwam. "Mees kom op, je weet wat ik heb gezegd. Wij zitten er gewoon niet echt op te wachten om met jullie een SOA-Test te gaan doen." "Gatver! Zo kan die wel weer." Robbie lacht en gaat weer zitten achter zijn laptop. 

"Zorg je ervoor dat jouw weekendtas en voetbaltas klaarligt? Dan gaan we zo." Vraagt Robbie de jongen. "Ja komt goed." Zegt Mees hem en gaat op de bank zitten. "Eet jij nog even wat dan, voordat we gaan?" Vraagt Robbie vanaf de eettafel. "Ja ja komt ook goed." Zegt de jongen en pakt zijn telefoon erbij. "Nou kom happetap." Zegt Robbie hem en gaat zonder op te kijken van zijn scherm gaat hij verder met alle vacatures. Hij werkte drie dagen in de week thuis in Eindhoven en de rest deed hij in Casa del Huts. "Mees kom, anders moet je aan de zetpillen jongen, je weet wat Meneer de Wit ons heeft verteld. Of je moet weer een heel sondetraject willen volgen waar je dan sowieso nog een halfjaar aan vast zit." De jongen op de bank geeft geen kick en blijft door swipen op Tiktok. "Mees!" Riep Robbie nu misschien wat bozer. "Robbie, ik ben heel even bezig." Zegt de jongen, waarna hij opstaat en richting de keuken verdwijnt. Met zijn telefoon in zijn hand opent hij de koelkast, waar hij een lekker flesje Bavaria vindt. "Rob? Mag ik er effe vier van deze meenemen, voor de jongens vanavond?"  Robbie kijkt om en ziet zijn 'pleegzoon' met een flesje Bavaria in zijn handen staan. "Nee, wat denkie nou zelf?" Lacht Robbie. Mees zucht en legt het flesje terug. Af en toe mocht hij er eentje van Robbie, maar vandaag dus niet. Dan maakt hij maar even snel een wit bolletje met grillworst, en eet die rustig op zijn eigen tempo op. De jongen zit weer tussen het gemiddelde met zijn gewicht, waar hij super trots op is. Met alle hulp van Robbie, Jamie, Bo en zijn vader, moeder en dokters is het hem toch gelukt! Wel moeten zijn 'pleeg- en biologische ouders er op letten dat het zo blijft, zo niet zou hij weer terug gaan naar Eindhoven. Niet dat de jongen dat zo'n probleem vond. Hij woonde nu al twee jaar in het zelfde huis als zijn vriendin en had het daar prima naar zijn zin.