Siem het lam! (Fanfiction)

Ze haat me!

Pov Robbie

Ik lig rustig met Jamie te praten terwijl Mees op mijn borst in slaap gevallen is totdat er op onze deur geklopt wordt. "Binnen" Antwoord ik. Raoul komt binnen lopen. "Hey Rob, Jamie." Zegt hij en komt op de rand van het bed zitten. "Hey Roel, is er iets?" Vraag ik. "Uhm ja Lieke heeft Carolijn uitgelegd wat ze heeft besproken met Matt en ik vroeg me af of jij dat al wist." Verteld hij. "Uhm nee, maar ik weet niet of Matt wil dat ik dat weet." Zeg ik hem. "Oh ja tuurlijk," het blijft even stil. "Heb je al met hem gepraat, na wat er net is gebeurd." Vervolgd hij. "Oh, nee kut uhm ik zal het dadelijk gelijk even doen, maar ik was even met mijn hoofd op hem gericht." Vertel ik hem doelend op Mees. "Ligt hij al lang te slapen?" Vraagt Raoul nadat hij Mees op mijn borst heeft zien liggen. "Denk een halfuurtje." Raoul begint opeens te glimlachen. "W-wat is er?" Vraag ik hem. "Nee, niks." Ik kijk hem ongeloofwaardig aan. "Ik ben blij en vind het leuk dat je zo goed met kinderen om kan gaan Rob, zelfs al zijn het niet die van jou." Ik glimlach om zijn woorden. "Thanks Roel." Weer blijft het even stil. "Nou ik ga maar is met Matt praten." Zeg ik terwijl ik Mees naast me neer leg en instop en vervolgens zelf uit bed stap. "Succes schatje." Hoor ik Jamie zeggen. "Ja succes Rob." Zegt Raoul dan. "Nou ik zal mijn best doen." Zeg ik met een kleine glimlach op mijn gezicht en loop naar beneden.

Ik sta voor Matthy's deur en hoor gesnik uit de kamer voor mijn komen. "Matthy kan ik binnenkomen maatje?" Vraag ik rustig zodat hij niet gelijk in paniek raakt. Antwoord krijg ik alleen niet dus loop ik gewoon naar binnen. Daar ligt hij dan op zijn buik huilend op bed met zijn hoofd verscholen in zijn armen. "Hey Matt wat is er?" Domme vraag Rob de kans dat hij die nu goed gaat kunnen beantwoorden is heel klein. En zoals ik al had verwacht krijg ik geen duidelijk antwoord, ik krijg eigenlijk helemaal geen antwoord, hij praat niet eens, hij heeft me nog niet eens aangekeken. "Matt?" Probeer ik nog, maar reageren doet hij niet. Hij begint juist alleen maar harder en harder te huilen. "Jongen kom hier." Zeg ik waarna ik op zijn bed ga zitten en hem op mijn schoot trek. Met 2 benen aan mijn rechterkant laat hij zich net als zijn zoontje tegen me aanvallen. Ik pak hem stevig vast en streel met mijn hand over zijn achterhoofd heen. "Kan je me vertellen wat je dwars zit maatje?" Vraag ik lief. Maar hij schudt zijn hoofd. "Wil je anders gewoon even zo liggen dat je het me straks verteld, als je wat rustiger bent?" Vraag ik dan, waarna hij knikt. Ik heb Matthy wel eens zien huilen maar bijna nooit zo erg. Als hij vroeger zo hard huilde, en dan spreek ik over het feit dat we toen rond de 15 jaar waren, was het meestal als hij ruzie had gehad met zijn ouders of broertjes. Hij voelt zich altijd schuldig en denkt altijd dat hij het probleem is. Maar nu is het even hij en ik totdat hij wat rustiger wordt. 

Het duurt lang maar na een tijdje hoor ik af en toe alleen nog maar wat gesnik. "Hey, kan je nu vertellen wat je dwars zit?" Vraag ik dan. Hij haalt zijn schouders op. "Wil je het proberen, dan kan ik je helpen?" Zeg ik. "Ik ben de slechtste vader ter wereld Rob.." Zegt hij dan zachtjes. "Nee Matt dat ben je niet." Vertel ik hem. "Jawel! Je behandelde me als je kind, je stuurde me naar m'n kamer alsof je mijn vader was omdat ik zelf niet eens vader kan zijn! Jij hebt mijn kind moeten troosten omdat ik er niet voor hem was." Zegt hij waarna hij weer begint te huilen. Ik trek hem nog steviger in mijn armen. "Luister Matt, ik ben degene die je naar je kamer heeft gestuurd, en dat deed ik alleen maar omdat ik vond dat je even moest afkoelen net als Carolijn. En ik snap dat het raar of anders voelde, omdat ik in principe niks over jou te zeggen heb, maar nu is het waarschijnlijk wel goed afgelopen." Vertel ik hem. "Hoe bedoel je goed afgelopen? Carolijn haat me!" Zegt hij huilend. "Nee Matt ze haat je niet, ze heeft met Lieke gepraat over wat jij met haar hebt besproken bij de voetbal." Nadat ik dit heb gezegd is hij gelijk helemaal stil. "Is er iets dat ik moet weten?" Vraag ik hem. "Wat heb je aan Lieke verteld?" Ik probeer iets uit hem te krijgen maar het lukt niet. "Moet ik anders even vragen of Lieke er bij komt zitten, dat kunnen we met z'n drieën praten?" Vraag ik hem dan maar, waarna hij zachtjes knikt. Ik pak mijn telefoon erbij en stuur Lieke een appje, met de vraag of ze even langs kan komen.

"Binnen" Roep ik als ik waarschijnlijk Lieke op de deur hoor kloppen. "Oh hey Rob, Matthy.." Ze weet zichzelf even geen houding te geven dus klop ik naast me op bed als teken dat ze bij ons mag komen zitten. "Waarom huil je Matthy?" Vraagt Lieke lief. "I-ik, Carolijn en ik en toen-" Matthy zucht en nestelt zich beter tegen me aan. "Wil je anders dat ik aan Rob vertel wat je aan mij hebt verteld toen in de kleedkamer? Dat heb ik ook aan Carolijn verteld en zij snapt de situatie nu ook." Vraagt Lieke aan Matthy, waarna hij knikt. "Oké, uhm waar zal ik beginnen.."

"Het begon dus met dat we werden geroepen door de van youss, die bij de zijlijn van Mees' wedstrijd stond. Hij heeft ons de basislijnen van het verhaal snel verteld waarna we met z'n vieren, jij, Matthy, Raoul en ik richting Mees zijn gegaan en Carolijn bij de zijlijn van de JO11 bleef staan weetje nog?" Begint Lieke. Tijdens haar verhaal maak ik met mijn hand onder Matthy's shirt rondjes met mijn duim omdat hij daar zo te zien rustiger van wordt. "Toen hebben we hem mee genomen naar de kleedkamer en daar op een Matje gelegd zodat hij rustig en 'zacht' wakker kon worden. Alleen toen zag je waarschijnlijk ook al aan Matt dat hij het niet meer op een rijtje kon houden, waarschijnlijk ook door zijn ASS (Autisme Spectrum Stoornis) dat hij even een kortsluiting kreeg. Ik heb toen met hem gepraat en hij vertelde me dat het hem allemaal even te veel werd, ook door wat er de afgelopen week allemaal was gebeurd, en dat zorgde nogal voor stress en veel prikkels. Ook was hij toen al bezig met hoe hij dit aan Carolijn ging uitleggen omdat hij bang was dat ze boos op hem zou worden omdat het volgens hem zijn schuld was." Verteld Lieke. "Ja klopt hij denkt vaak dat iets zijn schuld is." Antwoord ik haar. "Ja, en toen heb ik hem verteld dat hij er niks aan kon doen en heb ik hem gewoon even geholpen om zijn hoofd even leeg te maken. Raoul heeft me daar wat handige tips voor gegeven. Nou en toen is hij met Mees naar huis gereden. En, ja, toen hij thuis kwam toen had hij een nogal heftige discussie met Carolijn. Maar ik heb haar alles uitgelegd dus als het goed is moet dat wel weer goed komen." Ik knik als teken dat ik naar haar luister, waarna ze een blik op de jongen in mijn armen werpt. Ik volg haar blik en kijk dan ook naar Matt. Hij is in slaap gevallen. Beide moeten we glimlachen. "Nou volgens mij vond hij jouw verhaal wat minder interessant" Grap ik. Lieke moet zachtjes lachen, waar ik dan weer om lach. Dan komt Raoul binnen. "Hey- oh uhm sorry. Ik wilde alleen even zeggen dat we gaan lunchen." Zegt hij verontschuldigend. "Nee joh geen probleem we komen er aan." Antwoord ik hem met een glimlach. "Oké tot zo!" Zegt hij waarna hij de kamer verlaat. "Zou ik hem laten slapen of?" Vraag ik Lieke. "Nou ja weet niet, hij heeft vannacht ook al weinig geslapen." Zegt Lieke. "Leg hem anders even bij Mees neer of Mees bij hem, kunnen ze samen slapen." Vervolgt ze. "Kijk! Dat is nou een goed idee!" Zeg ik enthousiast. Samen staan we op. Ook til ik Matthy op en til hem naar boven terwijl Lieke alvast aan tafel gaat zitten. Onderweg op de trap begint de jongen in mijn armen te bewegen. "Hm? Rob wat gebeurd er?" Vraagt hij Schor. "Ik leg je even bij Mees Matt doe je ogen maar weer dicht." Zeg ik hem waarna hij z'n ogen weer sluit. Ik loop mijn kamer in waar ik Jamie met Mees in haar armen zie zitten. "Kijk is ik heb de 2e van het Lam." Grap ik terwijl ik Matthy op mijn bed neerleg. "We gaan lunchen en Matt lag in m'n armen te slapen dus ik dacht ik leg hem even bij Mees neer kunnen ze samen slapen en word hij ook niet wakker van het geluid van beneden." Zeg ik. "Oh oké, dan leg ik Mees wel bij hem." Zegt ze en legt Mees naast haar neer. Ik trek het deken over beide jongens en stop ze in. "Weltrusten jongens." Zeg ik en werp nog een laatste blik waarna ik met Jamie de kamer uit loop. 

~~

Ja mensen ik had het beloofd om vandaag nog een deeltje te maken voor:  cloud_xoxoxoxo

Sorry trouwens voor als je dit pas de volgende dag leest kwam er achter dat ik nog bio huiswerk had en sta daar nou niet echt heel goed voor (5,3) Maar heb nou de antwoorden van een vriendin opgeschreven zodat ik weer verder kon.