Siem het lam! (Fanfiction)

PAPA!!!

Pov Robbie

"Matt komt er na de opnames zo snel mogelijk aan." zeg ik tegen Raoul en hij knikt. "Maar wat nu?" vraag ik. "Ik zou hem maar gewoon even laten slapen" zegt hij. "Oké, is goed..."

Pov Mees

"Ga lekker janken bij je vader ofzo!" "Ja dan zal hij het wel voor je opnemen, dan hoef je zelf niet meer zo zielig op de grond, tegen de kluisjes aan te gaan zitten janken!" "WOW wacht even jongens! Zijn vader is mensenschuw dus hij zal toch niks durven te doen!" "Al zou hij durven! Dat zou hij toch nooit doen! Hij houdt niet eens van hem!" Ze lachen me uit. Ik wordt geschopt en geslagen tegen de kluisjes aan. En ze maken me belachelijk. Nu denkt en weet heel de school het. Dat ik het kind ben van Matthyias Maarten het Lam. Dan wordt ik opeens bij m'n keel gegrepen. "Dus... ga je nog wat doen of niet, anders kunnen we je wel nog een paar keer slaan." "NEE DOE HET NIET LAAT ME LOS!" Ik begin zwaarder te ademen omdat ik bijna geen lucht krijg. "Wat kan je nu doen?, INDERDAAD HELEMAAL NIKS!" Zouden ze niet gewoon voor altijd op kunnen houden?! Ik wil naar papa dat is het enige wat ik op dit moment wil. "PAPA!!!

Ik schiet overeind en kijk recht in de bezorgde ogen van Robbie en Raoul. "Hey jongen rustig aan" sust Raoul terwijl hij over mijn rug wrijft. "Had je een nachtmerrie?" vraagt hij lief. Ik knik. "Och jongen kom" zegt hij en hij neemt mij op schoot.

Pov Raoul

Ik neem Mees op schoot en wieg hem heen en weer in de hoop dat hij snel weer in slaap valt. Maar niets was minder waar... In tegendeel begint hij juist te huilen en te schreeuwen om zijn vader. "Ik wil naar papa!" jammert hij tussen zijn snikken door. "Papa komt bijna thuis" sus ik hem terwijl ik hem een kroel door zijn haren geef. Dan komt Robbie aanlopen met een glas water. "Hier Mees drink maar even wat" zegt hij en hij knielt voor ons neer. Rob houdt het glas voor het gezicht van de 14-jarige jongen die in mijn armen ligt, maar hij drukt het weg. Rob zucht en zet het glas op de salontafel. "Wil je anders even proberen te slapen?" vraag ik. "Nee!, eerst moet papa hier zijn" "Ja maar dat kan nog wel even duren jongen" "Dat maakt MIJ niet uit!" "Ja maar mij wel." zeg ik terug. "HOEZO?!, het is toch mijn leven wat kan jou dat nou wat verrotten!" Ik kijk Rob aan en hij komt naast me zitten. Langzaam tillen we de nog steeds snikkende Mees over naar Robbie's schoot. "Hey jongen" begint Rob hem te sussen. "Misschien denk jij van niet, maar wij houden ook van jou, net zoals je vader." Mees stopt gelijk met snikken en het blijft even stil. Maar nog geen paar seconde later schiet Mees in de armen van de kleine brabander. "Moet ik anders bij je blijven? Dan ga jij proberen om te slapen en als papa dan komt dan maak ik je wakker." Mees knikt. 

Pov Robbie

en als papa dan komt dan maak ik je wakker." Hij knikt. Ik leg mijn hand op zijn achterhoofd en trek hem naar mijn borst toe. Eerst deinst hij een klein beetje achterruit omdat hij mijn borstkast niet gewend is. Mees was vroeger heel emotioneel dus als hij verdrietig was troostte Matt hem vaak. Dan lag hij precies in dezelfde positie bij Matt als dat hij nu bij mij ligt. Alleen heeft Matthy zo'n gekke deuk in zijn borst waar toen het kleine hoofdje van Mees goed in kon rusten. 

Het is een paar uur later en Ik en Raoul zien Matthy en Koen het erf op rijden. Mees slaapt ondertussen al wel even, gelukkig. "Ik doe wel open" zegt Raoul en hij loopt naar de deur toe en wacht de andere jongens op. Ik hoor stemmen vanuit de gang komen en iets later komen die stemmen ook de woonkamer ingelopen. Alleen Raoul en Matt, Koen is al naar boven gelopen. Als Matthy mij en Mees zo ziet zitten zie ik aan hem dat hij dit niet had verwacht. "I-is het echt zo erg?" vraagt hij. "Weet niet, volgens mij werd het hem gewoon allemaal even teveel." Matthy kijkt opgelucht en komt naast me zitten, ook pakt hij Mees over en zet hem op zijn schoot. "Pilsje?" vraagt Raoul vanuit de keuken. "Ja lekker" antwoorden ik en Matt tegelijk. "Hij wilde eigenlijk wakker blijven totdat jij er was" zeg ik glimlachend. Matt grinnikt. "Zal ik hem wakker maken?" "Is goed" antwoord ik terug. Langzaam schudt hij hem rustig heen en weer. "Mees?, Mees ik ben er." fluistert Matthy in zijn oor. Langzaam gaan de ogen van de jongen op zijn schoot open en hij duikt in zijn armen. "Ga je naar bed toe?" vraagt Matt. Mees knikt. "Wil je anders in mijn bed slapen?" Weer knikt Mees. "Nou kom" zegt Matthy en samen lopen ze naar Matthy's kamer, naar zijn lekkere warme bed.