Siem het lam! (Fanfiction)

Verberg de pijn

Pov Siem

🔥(In dit hoofdstuk komen bloed sneeën en andere beschadigingen in voor)🔥

We glimlachen naar elkaar maar dan trekken ook wij onze shirts uit en rennen we achter de jongens aan. We staan nu stil, met ze alle op de steiger. Daan kijkt eerst even raar, naar dat kut ding op mijn buik maar verder trekt hij zich er niks van aan. "Dus wie gaat er als eerst?" vraagt hij dan. "Is het niet nog te koud?" vraag ik. "Daar kom je maar op één manier achter!" zegt hij en hij springt in het water. Als hij boven komt moeten we allemaal lachen. "En?!" vraag ik dan nog half lachend. "Het is tering koud gek!" schreeuwt hij. Nu moeten we nog harder lachen dan eerst. "Nou komt er nog wat van of blijf ik hier in m'n eentje" vraagt hij dan vanuit het water. "Zou ik dan maar gaan?" vraagt youss. Ezra en ik knikken en voordat we het weten springt ook youss het water in. "O mijn god dit is niet normaal!" schreeuwt hij. Nu kijken Ezra en ik elkaar aan en springen met volle vaart richting de andere 2. Als ik boven kom voelt het eerst een beetje gek aan op mijn buik maar na een tijdje went het gelukkig wel. Het is inderdaad echt sterves koud maar ik probeer het een beetje te negeren en gewoon mee te doen met de ander boys. We doen echt van alles, stoeien in het water, overgooien met de bal, lummelen en natuurlijk super veel bommetjes maken. Ook ik wil weer een bommetje maken dus ik zwem naar de kant en klim weer op de steiger. Ik kijk de jongens nog een keer aan en roep dan "Bommetje!!!" Met een grote glimlach spring ik in het water maar dat veranderd al snel.

Onderwater voel ik dat mijn been begint te prikken en als ik boven water kom zwem ik snel terug naar de kant. Ezra ziet gelijk dat er iets mis is en roept "Siem gaat het!" Ik geef geen antwoord en zwem zo snel als ik kan naar de kant en klim het water uit. Ik ga zitten op de steiger en kijk dan naar mijn been. Het ligt open en het heeft een diepe snee waar veel bloed uit komt. "O mijn god Siem!" schreeuwt Ezra. Ik bijt op mijn lip om de pijn proberen te verzachten maar dat werkt helaas niet. Dan staan ook Daan en youss op de kant. "Kom laten we naar huis gaan, mijn moeder kan hier thuis wel naar kijken." zegt Ezra. We pakken snel onze spullen in en dan spring ik achterop bij Ezra. We fietsen al 5 minuten maar dan zegt youss "Siem, Ez vinden jullie het goed als Daan en ik hier naar rechts gaan, naar huis?" vraagt hij lief. Ezra probeert mij aan te kijken maar dat lukt niet omdat hij moet opletten op de weg. "Ja is goed." zeg ik. We zeggen elkaar gedag en dan rijden Ezra en ik snel door naar zijn huis.

Ik spring van zijn fiets af als we bij zijn huis aankomen. Ook Ezra springt eraf en gooit hem tegen het hek aan. Snel loopt hij naar de deur en belt aan. De deur wordt geopend en Jaïr staat in de deuropening. "Hey Ez- Wtf Siem gaat het!?" zegt hij dan. Ik kijk naar mijn been dat nu één groot bloedbad is geworden. "Uh ja, denk het." zeg ik. "Jaïr ga mama dan effe halen ofzo!" zegt Ezra. "Jaja is goed" zegt hij haastig en nog geen paar seconde later staat dan ook de moeder van Ezra in de deuropening. "Hey jongens, oh Siem gaat het." "Jahoor" zeg ik weer. Ik probeer het maar te laten lijken alsof het geen pijn doet, voordat ze het aan me vader verteld en dat hij zichzelf er weer eens mee gaat bemoeien. "Ach jongens toch kom snel mee naar binnen" zegt ze lief en gebaart dat we door moeten lopen naar de woonkamer. Ezra en ik gaan op de bank zitten terwijl de moeder van Ezra vanuit de keuken komt aanlopen met een verband doos. 

Ze gaat naast mij en Ezra zitten en zegt "Leg je voet maar op de tafel dan kan ik je scheen goed verzorgen. Ik doe wat ze zegt en zet mijn voet op het kleine salontafeltje. "Oké ik ga het eerst even ontsmetten dit kan een beetje prikken." zegt ze en ze houdt een flesje met ontsmettingsmiddel zien. Ze doet het op een doekje en haalt het meeste bloed weg. Nu zie je alleen maar een diepe snee. "Doet het pijn?" vraagt ze. Ik haal mijn schouders op "Het doet geen pijn, maar het is nou niet het fijnste gevoel dat je kan hebben." lach ik weg. "Nou gelukkig ik zal er even wat verband om heen doen goed?" Ik knik. Een paar minuten later zit mijn onderbeen in het witte verband. Ik kijk er ongeïnteresseerd naar. "Maar kan je nu nog wel voetballen?" vraagt Ezra bezorgt. "Tuurlijk kom hier met die bal" zeg ik. Ik sta op en Ezra gooit de bal naar me. Ik neem hem aan ga een beetje hooghouden en sluit af met een around the world. Ezra lacht maar zijn moeder helaas niet. "Siem ik denk wel dat het handig is als je even rustig aan doet" Ik luister naar haar en ga weer naast Ezzie op de bank zitten. "Hoe laat komt je vader je ophalen?" vraagt ze dan. Ik haal mijn schouders op en zeg "Rob en Raoul halen mij op maar ze hebben waarschijnlijk geen idee dat ik hier ben." En precies op dat moment word ik gebeld.